ممکن است که شش جریان پلاسما که این هفته از خورشید فوران کردند، امشب به جو زمین برخورد کنند و سیاره ما شاهد شدیدترین طوفان خورشیدی در طی ۱۶۵ سال اخیر باشد.
اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA) امروز فاش کرد که بدترین سناریو مانند اتفاقی خواهد بود که در جریان رویداد «کارینگتون» در سال ۱۸۵۹ رخ داد که ایستگاه‌های تلگراف را به آتش کشید و ارتباطات در سراسر جهان را قطع کرد.
امروزه یک طوفان ژئومغناطیسی با چنین مقیاسی می تواند باعث اختلالات الکتریکی گسترده، خاموشی و آسیب به زیرساخت های حیاتی شود.
این رویداد همچنین می‌تواند باعث ایجاد شفق‌های قطبی باشکوهی شود که تا شنبه ادامه خواهند داشت.
دانشمندان در حوالی ساعت ۸ بعدازظهر در منطقه زمانی شرقی، هنگامی که انفجارهای پلاسما در فضا نزدیک به یک میلیون مایل از سیاره ما فاصله خواهند داشت، شدت این طوفان را سنجیده و NOAA قصد دارد که فوراً هشدارهایی را صادر کند.
دانشمندان همچنین پیش‌بینی کرده‌اند که سه جریان از این شش جریان که به عنوان پرتاب‌های جرمی تاجی (CME) شناخته می‌شوند، می‌توانند با یکدیگر ترکیب شده و یک «CME آدم‌خوار» قدرتمند را ایجاد کنند.
طوفان های ژئومغناطیسی هنگامی رخ می دهند که ذرات پرانرژی آزادشده از شراره های خورشیدی به زمین می رسند.
خورشید به طور مداوم در حال فوران بوده و ذراتی را به فضا پرتاب می کند. اما با توجه به اینکه این ستاره ۹۳ میلیون مایل از زمین فاصله دارد، این ذرات به ندرت به ما می رسند.
کلینتون والاس، مدیر مرکز پیش‌بینی آب و هوای فضایی NOAA (SWPC)، در جریان یک کنفرانس مطبوعاتی در روز جمعه گفت:
ما انتظار شوک‌های غیرمنتظره ای را داریم و در حال آمادگی برای پیش‌بینی و پاسخ به این اتفاقات خواهیم بود.
در حالی که مقامات این طوفان را کم شدت تر از «کارینگتون» که یک طوفان ژئومغناطیسی در سطح ۵ (G5) بود، پیش‌بینی می کنند، آنها احتمال رویدادی با شدت G1 تا G5 را نادیده نمی گیرند.
۱۶۵ سال پیش، شفق های قطبی تا آمریکای مرکزی و هاوایی دیده شدند.
هنگامی که خورشید یک شعله خورشیدی را ساطع می کند، یک پالس الکترومغناطیسی (EMP) شبیه به یک بمب هسته ای ایجاد کرده که به نوبه خود می تواند تمامی تجهیزات الکترونیکی، از جمله ماهواره ها را از کار انداخته یا از بین ببرد.
شفق های قطبی زمانی ایجاد می شوند که انرژی و ذرات خورشیدی به صورت موقت مغناطیس کره زمین را مختل کرده و یک طوفان ژئومغناطیسی را ایجاد می کنند.
برخی از ذرات خورشیدی در امتداد خطوط میدان مغناطیسی سیاره ما به اتمسفر فوقانی حرکت کرده و مولکول‌های نیتروژن و اکسیژن را فعال می‌کنند و باعث تابش فوتون‌های نور در رنگ‌های مختلف می شوند.
این طوفان ژئومغناطیسی نتیجه چندین انفجار در خورشید است که به آن «پرتاب جرم تاجی» گفته می شود. این پرتاب ها، ابرهای بزرگی از پلاسمای خورشیدی و میدان مغناطیسی هستند.
طبق گزارش NOAA، از اوایل این هفته، خورشید حداقل پنج مورد از این فوران ها را به سمت زمین فرستاده و یکی از آنها قبلاً به زمین برخورد کرده است.
به گفته دکتر تامیتا اسکوف، دانشمند این آژانس، تیم او تشخیص داده که این رویداد باعث ایجاد طوفان ژئومغناطیسی سطح ۴ (G4) می شود.
اسکوف گفت که این طوفان می تواند به سطح G5 برسد و همانطور که جریان های دیگری به سمت زمین می آیند، او پیش‌بینی کرده که ممکن است اوضاع تا تاریخ ۱۳ مه آرام نشود.
دال در طول این رویداد رسانه ای گفت که او و NOAA مدت زیادی است که چنین چیزی را ندیده اند؛ به همین دلیل است که به آن توجه ویژه ای دارند.
NOAA در اواخر پنجشنبه شب هشداری درباره طوفان ژئومغناطیسی شدید (G4) منتشر کرده و اشاره کرد که یک خوشه بزرگ لکه‌های خورشیدی چندین شعله خورشیدی متوسط تا قوی را از چهارشنبه هفته گذشته ایجاد کرده است.
لکه های خورشیدی بخش های خنک تری روی سطح خورشید هستند که بر اثر تغییرات عظیم در میدان مغناطیسی این ستاره ایجاد می شوند.
لکه‌های خورشیدی که اغلب بزرگ‌تر از سیارات هستند، روی سطح خورشید تیره به نظر می‌رسند، زیرا خنک‌تر از سایر قسمت‌ها هستند.
به گفته والاس، این یک رویداد غیرعادی و تاریخی است.
