خرید حسینزاده آن قدر عجیب است که حتی از حفظ خود قایدی هم غیر ممکنتر به نظر میرسد و از آن دسته خبرهایی است که بیشتر شکل مانور تبلیغاتی از سوی مدیران استقلال را دارد! حسینزاده هماکنون بازیکن تیم شارلروا است و استقلال برای جذب این بازیکن باید از این باشگاه رضایتنامه بگیرد. طبق قانون جدید سازمان لیگ، باشگاهها نمیتوانند لژیونرهای ایرانی را بهصورت قرضی جذب کنند و رضایتنامه کامل بازیکن را از باشگاه او بگیرند. با توجه به چنین قوانینی که دست و پای باشگاهها را برای جذب بازیکن میبندد، استقلال میتواند رضایت شارلروا را برای این انتقال بگیرد؟ و در صورت رضایت این باشگاه چقدر استقلال باید هزینه کند تا حسینزاده از این باشگاه بلژیکی به لیگ ایران بیاید.
اینکه استقلال تا اینجای کار باید نزدیک سی میلیارد بابت رضایت محبی به سانتاکلارا بدهد عجیب و نشدنی است چه برسد به اینکه حسینزاده نیز با پرداخت رضایتنامه میلیاردی به استقلال بیاید. اما فعلاً ادعای استقلالیها این است که اگر نتوانند رضایت باشگاه الاهلی را برای ماندن قایدی جذب کنند، همتای او را از بلژیک میآورند؛ بازیکنی که زمانی برای استقلال بازی میکرد و عملکرد موفقی هم در استقلال داشت. نکته اینجا است در شرایطی که مدیران استقلال برای انتخاب مربی خود تاکنون زمان از دست دادهاند و هنوز تکلیف نیمکت استقلال مشخص نشده چطور ادعا میکنند که بازیکنانی در حد حسینزاده را به ایران برمیگردانند. قدم محکم و اول استقلال میتواند انتخاب مربی باشد که استقلال را چه به لحاظ روحی و چه فنی طوری آماده لیگ کند که شخصیت قهرمانی از همان روزهای ابتدایی در این تیم دیده شود. قطعاً چنین مربی قوی هم میتواند انتخاب درستی در خرید بازیکن داشته باشد و کم و کاستی تیمش را بخوبی جبران میکند.