۳ ژوئن ۱۹۶۵، فضانورد ناسا، «اد وایت»، اولین آمریکایی بود که طی عملیات جمینای-۴ در فضا راهپیمایی کرد.
برنامه جمینایپروژه جمینای در زمان اوج جنگ سرد بین شوروی و ایالات‌متحده برنامه‌ریزی شد. فضاپیمای آن توسط مهندس کانادایی، «جیم چمبرلین» طراحی شد و شرکت هواپیماسازی مک دانل ساخت آن را بر عهده گرفت.
با وجود اینکه کپسول کمی بزرگ‌تر از فضاپیمای پروژه مرکوری بود، همچنان برای فضانوردان محیطی کوچک محسوب می‌شد.
جمینای تجهیزات و روش‌های مأموریت در مدار زمین را آزمایش کرد و با آموزش فضانوردان، ناسا را بیش از پیش برای سفر به ماه آماده کرد.
هر مأموریت جمینای دو فضانورد را برای دوره‌هایی از ۵ ساعت تا ۱۴ روز به مدار زمین می‌برد. این برنامه شامل ۱۰ پرتاب سر‌نشین‌دار، ۲ پرتاب بدون سرنشین و ۷ وسیله نقلیه هدف بود که مجموعاً ۱۲۸۰ میلیون دلار هزینه داشت. این پروژه که بین مرکوری و آپولو بود، از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۶ جریان داشت
راهپیمایی فضاییوایت در امنیت خود را از فضاپیما که مجهز به لباس فضایی، بند و یک تفنگ گازی کوچک برای مانور بود، رها کرد. این راهپیمایی فضایی تنها چند ماه پس از اولین راهپیمایی فضایی توسط «الکسی لئونوف»، فضانورد شوروی که در ۱۸ مارس ۱۹۶۵ رخ داد به انجام رسید.
در این تصویر اد وایت هنگام پیاده‌روی فضایی بیرون از فضاپیمای جمینای-۴ دیده می شود. یک بسته اکسیژن اضطراری روی سینه وی قرار گرفته و کابلی پوشیده شده در نوار طلایی امنیت وی را تأمین می کند.
وایت حدود ۲۳ دقیقه در نزدیکی فضاپیما شناور بود. او تمایلی به پایان راهپیمایی فضایی خود نداشت؛ زیرا این تجربه بسیار هیجان‌انگیز بود، اما باید به فضاپیما بازگردانده می‌شد.
وایت در حین ورود مجدد گفت:
«من برمی‌گردم… و این غم‌انگیزترین لحظه زندگی من است.»
در حین مأموریت مشکلی در مکانیزم دریچه وجود داشت که بازکردن و ورود مجدد وایت را دشوار می‌کرد. این امر جان وایت و خلبان فرماندهی، «جیمز مک دیویت» را به خطر انداخت. اما آنها درنهایت توانستند وایت را وارد فضاپیما کنند.
