یک صفحه‌ی گرد طلایی که تصویری شبیه یک دینار عربی روی آن ضرب شده نزدیک مورستون در منطقۀ نورفولک در آوریل ۲۰۲۱ کشف شد. سازندۀ این سکه هیچ آشنایی‌ای با حروف عربی نداشته و فقط تلاش کرده تا چیزی شبیه به خطوط سکه‌های اسلامی را پیاده کند.
فرادید| بنا به گزارشی که در وبسایت بی‌بی‌سی منتشر شد، این سکه طلای خارق‌العاده‌ی قرن نهمی در منطقۀ نورفولک در شرق انگلستان کشف شده است. روُری نِی‌اسمیت استاد تاریخ انگلستانِ اوایل قرون وسطی از دانشگاه کمبریج می‌گوید: «وایکینگ‌ها با دنیای مسلمانان تماس زیادی داشتند پس این احتمال وجود دارد که آنها دینار‌های بدلی را ساخته باشند».
به گزارش فرادید؛ این سکه تقلبی از هر دو سو مزین به مرزی از دایره‌های کوچک است که گرداگرد یک کتیبه را احاطه کرده‌اند. این کتیبه متشکل از خطوط عمودی روی سکه و خطوط افقی پشت سکه است. در انتهای این خطوط، نقطه‌های برآمده‌ای وجود دارد و یک در میان بین خطوط افقی، ردیف‌هایی از نقاط وجود دارد. در مجموع، این سکه تقلید ناشیانه‌ای از یک نسخۀ اسلامی است.
کارشناسان سکه‌شناسی اسلامی، قدمت سکه‌ای که الهام‌بخش کپی آن شده را به سلسله‌ی عباسی (۸۲۰-۷۷۰ پس از میلاد) نسبت می‌دهند. این تخمین لزوماً به آن معنا نیست که کپی سکه متعلق به همان عصر است، به ویژه به دلیل اینکه چندین نسل از سکه‌های تقلبی بین دوران اصل سکه و این کپی وجود داشته است. محدوده زمانی تخمین‌زده شده برای این سکه تقلبی بین اواخر قرن هشتم و اواسط قرن دهم است.
بنا به گزارشات، روی این سکه سوراخی هم تعبیه شده که نشان می‌دهد احتمالاً به عنوان جواهر از آن استفاده می‌شده است. برخی از دینار‌های طلای دوره‌ی آنگلوساکسون از طریق ایتالیا وارد انگلستان شدند. تا کنون صد‌ها سکه که بیشتر آنها نقره و برنز هستند و به عنوان زیورآلات کاربرد داشتند در گور‌ها و گنجینه‌های وایکینگ‌ها کشف شده است. این راه ساده‌ای بود که مردم به وسیله‌ی آن می‌توانستند جواهرات خودشان را بسازند، چون به هیچ دانش تخصصی یا تجهیزاتی برای نفوذ به سکه یا وصل کردن حلقه به آن نیاز نبود (میخ و چکش کافی بود). سکه‌های طلای تبدیل‌شده کمیاب‌تر و نماد مقام دارنده‌شان بودند.
(این سکه که دوازده سال قبل در منطقۀ سافولک پیدا شد، تقلید نسبتا ماهرانه‌تری از سکه‌های اسلامی بوده که در شمال اروپا ساخته شده است)
این دینار بدلی به احتمال زیاد در نیمه دوم قرن نهم ضرب شده است. پروفسور نِی‌اسمیت باور دارد که این دوره، دوره‌ای بوده که وایکینگ‌ها در آن منطقه فعال بودند. از آنجا که هیچ مدرکی دال بر ورود تاجران عرب به انگلستان در این زمان وجود ندارد، نی‌اسمیت نتیجه می‌گیرد این سکه در اسکاندیناوی ضرب شده، پیش از آنکه در نورفولک گم شود.
وایکینگ‌ها در جریان حملات و سفرهایشان در سراسر اروپا و فراتر از آن از قرن‌های هشتم تا یازدهم با مسمانان مواجه شدند. تجارت، سیاست و عملیات نظامی همگی در این تعاملات تا حدی نقش داشتند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
