مار درختی بهشتی که در جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند، بعد از اینکه خود را از شاخه‌های درختان پرتاب می‌کنند، بدن خود را صاف می‌کنند تا بیشتر آیرودینامیک شوند، سپس با یک الگوی خاص موجی ایجاد می‌کنند و می‌توانند در یک پرواز تا ۲۵ متر اوج بگیرند.
ترفند مارهای پرنده برای افزایش فاصله، زمانی که در هوا هستند، ایجاد تناوب و تکرار حرکت‌های پهلو به پهلوی آنها است. به طور کلی، مارهایی مانند مار درختی بهشتی، زمانی که بین شاخه درختان پرواز می‌کنند یا روی زمین قرار دارند، در هر ثانیه بین یک یا دوبار پیچ و تاب می‌خورند، و این کار را معمولا برای فرار از دست شکارچیان انجام می‌دهند. به طور فرضی اگر آنها بتوانند این کار را سریع‌تر انجام دهند، ظاهرا این افزایش حرکات، آنها را از حالت تعادل خارج می‌کند و در نتیجه آیرودینامیک آنها کاهش می‌یابد.
در گزارش «مارهای پرنده، موجوداتی ترسناک که الهام‌بخش شدند» می‌توانید ماجرای الهام گرفتن از این موجودات شگفت‌انگیز برای ساخت پهپاد را بخوانید.
۵۸۵۸
