دانشمندان می‌گویند، این تصویر جزئیات جدیدی در مورد شکل‌گیری ستاره‌ها و سیاهچاله مرکزی این کهکشان ارائه می‌دهد.
دانشمندان بر این باورند که مدت‌ها پیش، چرخ‌گاری یک کهکشان مارپیچی معمولی، شبیه به کهکشان راه شیری ما بوده است. سپس، چند صد میلیون سال قبل، با کهکشانی کوچک‌تر برخورد کرده و این برخورد، ساختار آن را به آنچه که اخترشناسان امروزی می‌توانند ببینند تغییر داده و دو ساختار حلقه مانند را که یکی مرکز کهکشان را احاطه کرده و دیگری کل کهکشان را در بر می‌گیرد، تشکیل داده است.
تلسکوپ‌های دیگر، از جمله تلسکوپ فضایی هابل، پیش از این از کهکشان چرخ‌گاری که در صورت فلکی سنگ‌تراش قرار دارد، تصاویری ثبت کرده‌اند.
تصویر جیمز وب و ویدیوی ناسا نیز نمای جدیدی از چگونگی تغییر کهکشان چرخ‌گاری در طی میلیاردها سال ارائه می‌دهد.
به گفته ناسا این تصویر از چرخ گاری و کهکشان‌های همراه آن با استفاده از دوربین مادون قرمز نزدیک وب(NIRCam) و ابزار فروسرخ میانی(MIRI) ثبت شده که جزئیاتی را نشان می‌دهد که دیدن آنها به تنهایی در تصاویر منفرد دشوار است.
کهکشان چرخ گاری دارای دو حلقه است. یک حلقه داخلی روشن و یک حلقه رنگارنگ که اطراف آن قرار دارد. این حلقه‌ها از مرکز برخورد به سمت بیرون منبسط می‌شوند، درست مانند زمانی که پس از پرتاب سنگ در آب موج‌ها به سمت خارج گسترش می‌یابند. به دلیل این ویژگی‌های متمایز، اخترشناسان آن را "کهکشان حلقه‌ای" می‌نامند، ساختاری که کمتر از کهکشان‌های مارپیچی رایج است. هسته درخشان آن حاوی مقدار زیادی گرد و غبار داغ است که روشن‌ترین مناطق آن خانه خوشه‌های ستاره‌ای جوان و غول پیکر است. از سوی دیگر، حلقه بیرونی تحت سلطه تشکیل ستاره‌ها و ابرنواخترها است.
مشاهدات وب همچنین نواحی غنی از هیدروکربن‌ها و غبار سیلیکات را نشان می‌دهد که اتصال حلقه داخلی و خارجی را تشکیل می‌دهند.
تلسکوپ فضایی وب که در ابتدا قرار بود در سال ۲۰۰۷ به فضا پرتاب شود در تاریخ چهارم دی ماه سال ۱۴۰۰ به فضا پرتاب شد و پس از گذشت یک ماه به مقصد خود در نقطه لاگرانژ ۲ در مدار خورشید و در فاصله ۱.۵ میلیون کیلومتری از زمین مستقر شد. این تلسکوپ چندین ماه را صرف آماده‌سازی ابزار خود کرد و در نهایت اولین تصاویر رسمی و تمام رنگی، طی دو روز در تاریخ ۲۱ و ۲۲ تیر منتشر شد.
46
