بازار بورس در حالی درگیر فشار فروش سهام و خروج سرمایه است که به اعتقاد برخی کارشناسان، قیمت بسیاری از سهام بیشتر از شاخص کل ریزش داشته و ارزنده شده است.
شاخص بورس دیروز هم با افت 11 هزار و 682 واحدی در ارتفاع یکمیلیون و 310 هزار و 888 واحد قرار گرفت.
در هفتههای گذشته، تعداد روزهای نزولی بازار نسبت به هفتهها و ماههای قبل بیشتر شده است. هر چند که از شدت ریزش بازار کاسته شده، اما اکثر نمادها در وضعیت کاهش قیمت هستند و این مسئله تا حدود زیادی سبب خروج سهامداران خرد و حقیقی از تالار شیشهای شده است.
ریزش سهمها و درجا زدن شاخص
به گزارش فارس، نکته قابل توجه در این زمینه مربوط به قیمت سهام برمیگردد. قیمت سهمها در وضعیت فعلی همان اعدادی است که این نمادها در زمانی که شاخص کل بورس در کانال 800 هزار
واحدی قرار داشت. این مسئله نشان میدهد، شاخص کل با تغییرات قیمتی سهمها حرکت نکرده است. برخی از کارشناسان معتقدند، شاخص کل با تغییرات قیمت سهام حرکت نکرده و با اینکه برخی نمادها در یک سال و نیم گذشته بیش از 70 درصد کاهش یافتهاند، شاخص کل بورس در این مدت کمتر از 30 درصد افت کرده است. یعنی در روزهایی که تقریبا 70 درصد شرکتها با افت قیمت مواجه هستند، شاخص کل تغییر اندکی داشته است.
هفته پیش رو هفته پرخبری برای بورسی میتواند باشد. گزارشهای دورهای 9 ماهه شرکتها رفته رفته منتشر خواهد شد و باید دید بازار به این گزارشها چه واکنشی نشان خواهد داد.
برخی از کارشناسان معتقدند که حساسیت بازار به گزارشهای مالی کم شده و روندهای کلان اقتصاد ایران و چشمانداز تحریمها برای معاملهگران و فعالان اقتصادی اهمیت بیشتری پیدا کرده است. در مقابل برخی دیگر از کارشناسان معتقدند که در تحلیل نهایی ارزش بازاری شرکتها به سمت ارزش ذاتی آنها میل خواهد کرد و تغییرات قیمت سهام شرکتهایی که سودآور بودهاند نمیتواند در بلندمدت نزولی باشد. بسیاری از کارشناسان و سهامداران معتقدند بورس با کمبود نقدینگی مواجه است و تصمیمات حمایتی دولت میتواند به تزریق نقدینگی و رشد قیمتها منجر شود.
در مقابل تحلیلگران بنیادی منتقد مداخلات دولت هستند و معتقدند، تزریق نقدینگی به بورس مشکلات بازار را حل نمیکند. دولت باید به اصلاح روندهای معیوب اقتصاد ایران و متغیرهای کلان بپردازد و تنها در صورتی بازار سرمایه به ثبات میرسد که دولت از شوک درمانی دست بکشد. با این شرایط و وجود دو مدل دیدگاه مختلف در زمینه ورود و حمایت دولت به بازار سرمایه به نظر میرسد بهترین مدل حمایت از بورس ایجاد بستر مناسب و کاهش ریسکهای سیاسی و تصمیمگیری بر مبنای عدم دخالت مستقیم بر بازار سرمایه باشد. با این شیوه میتوان امیدوار بود، بورس نیز مانند همه بازارهای مالی دیگر، به راه خود به روش منطقی ادامه دهد و این مسئله سبب خواهد شد سهامداران نیز پولهای پارکشده خود را وارد بورس کرده و مشکل نقدینگی آن نیز برطرف شود.