برای آشنایی بیشتر با بیماری یوئیت چشم با دلگرم همراه باشید.
یوئیت به التهاب بافت یوه چشم گویند. یوه لایهٔ میانی چشم است و شامل عنبیه، جسم مژگانی و مشیمیه میباشد. بسیاری از انواع یووئیت مزمن هستند.بسیاری از انواع یوئیت مزمن هستند و ممکن است منجر به برخی عوارض از جمله آب مروارید، کاهش یا افزایش فشار چشم، آب سیاه، مشکلات شبکیه و کراتوپاتی باند شکل (Band keratopathy) شود. هر یک از این عوارض ممکن است منجر به کاهش دید شود.این بیماری ممکن است در هر سنی بروز کند.
علائم و نشانه های بیماری یوئیت علائم یووئیت عبارتند از: حساسيت به نور تاري ديد درد و قرمزي (قرمزي دور قرنيه) ريزش اشك از چشم اجسام شناور در ميدان بينايي البته علائم یوئیت بستگي به محل درگيري التهاب در سيستم يووهآ دارد.
اهميت يووهآ چيست؟
بيشتر عروق خوني تغذيه كننده چشم در يووهآ ميباشد. التهاب يووهآ ميتواند بر قرنيه, شبكيه, صلبيه و قسمتهاي حياتي ديگر چشم تأثير گذارد. از آنجايي كه يووهآ در مجاورت بسياري از قسمتهاي مهم چشم قرار دارد لذا التهاب اين لايه از چشم ممكن است ديد را تهديد نموده و از التهابهاي شايعتر لايههاي بيروني چشم شديدتر باشد.
انواع یووئیت چشم کدامند؟
بیماری یوئیت قدامی
به التهاب عنبیه به تنهایی و یا به التهاب عنبیه و جسم مژگانی یوئیت قدامی اطلاق می شود.
یوئیت میانی
به التهاب جسم مژگانی یوئیت میانی گفته می شود.
یوئیت خلفی
به التهاب مشیمیه گفته می شود. یوئیت میانی و یوئیت خلفی معمولاً بدون درد هستند. نشانه های یوئیت خلفی و یوئیت میانی شامل، کاهش دید و مگس پران (دیدن سایه ای متحرک شبیه مگس در میدان بینایی) بوده و معمولاً دو طرفه است. بیشتر بیماران دچار یوئیت میانی، در سنین طفولیت یا جوانی مبتلا می شوند.
یوئیت منتشر
به التهاب در همهٔ قسمت های یوه یوئیت منتشرگفته می شود. یوئیت قدامی شایع ترین نوع یووئیت است. نشانه های یوئیت قدامی ممکن است تنها در یک چشم بروز کند. بیمار ممکن است درد خفیف تا شدید، قرمزی چشم و حساسیت به نور داشته باشد. ممکن است دید بیمار نیز دچار کاهش شده باشد.بیماری یووئیت منتشر مجموعه ای از نشانه های همهٔ انواع را دارد.
علل یوئیت چيست؟
در بسياري از موارد علل ابتلا به بیماری یوئیت ناشناخته است
علل يوئيت بسيار گوناگون است از جمله:
ويروس (مانند شينگل، مامپس يا هرپس) قارچ (مانند هيستوپلاسموزيس) پارازيت (مانند توكسوپلاسموزيس)ممكن است باعث ايجاد يوئيت شوند. در بسياري از موارد علت ابتلا به بیماری یوئیت ناشناخته است. همچنين يووئيت ممكن است در نتيجه آسيب به چشم يا ناشي از بيماري باشد كه در نقاط ديگر بدن رخ داده است (مانند آرتريت). ايجاد التهاب در يك چشم ممكن است در نتيجه آسيب شديد چشم ديگر باشد(يووئيت همدرد Sympalhetic).
عوارض بیماری یوئیت چشم
ممکن است بیماری یووئیت منجر به برخی عوارض از جمله آب مروارید، کاهش یا افزایش فشار چشم، آب سیاه، مشکلات شبکیه و کراتوپاتی باند شکل (Band keratopathy) شود. هر یک از این عوارض ممکن است منجر به کاهش دید شود. بیماری یوئیت چشم ممکن است در هر سنی بروز کند.
تشخیص یوئیت
انجام معاينه دقيق چشم توسط چشم پزشك به هنگام بروز علائم از اهميت ويژهاي برخوردار است. التهاب درون چشمي ممكن است براي هميشه روي بينايي اثر بگذارد يا گاهي به نابينايي منجر شود. چشم پزشك از وسايل ويژهاي استفاده كرده، درون چشم را معاينه ميكند و غالباً بر همان اساس تشخيص بيماري را ميدهد.
در برخي شرايط انجام آزمايشهاي خوني، آزمايشهاي پوستي عكس از سينه و گاهي حتي نمونهبرداري به طريقه جراحي از چشم ممكن است در تشخيص مفيد باشند از آنجايي كه بیماری یوئیت ميتواند با وجود بيماري در قسمت هاي ديگر بدن همراه باشد، لذا ارزيابي و درك سلامتي عمومي بيمار حائز اهميت است. اين كار ممكن است نيازمند انجام مشاوره با متخصصين پزشكي ديگر باشد.
درمان یوئیت
بیماری یوئیت چشم ممکن است در هر سنی بروز کند بیماری یوؤیت جدى است که مى تواند عوارض دائمى روى چشم بگذارد، بنابراین باید بلا فاصله بعد از تشخیص، درمان بیماری یوئیت چشم را شروع شود. معمولا استروئید (کورتون) به شکل قطره به همراه قطره سیکلوپلژیک مثل تروپیکامید جهت کاهش درد و التهاب تجویز میشود. بسته به نوع و شدت بیماری ممکن است استروئید به صورت تزریق اطراف چشم ویا قرص خوراکى نیز تجویز گردد. یوئیت قدامی بدلیل گرفتاری قسمت های قدامی چشم، معمولا با قطره قابل درمان است. گاهی در درمان یوئیت از داروهای دیگری که باعث کنترل التهاب می شوند و اصطلاحا به آنها ایمونوساپرسیو (سرکوبگر سیستم ایمنی) گفته می شود، استفاده می گردد. این داروها و همچنین استروئیدها ممکن است عوارضی ایجاد کنند که شامل گلوکوم، کاتاراکت، افزایش قند خون، افزایش فشار خون، مشکلات کلیوی و پوکی استخوان می باشند. بنابراین بسیار مهم است که فردی که دارای بیماری یوئیت است دستورات دارویی پزشک را بدقت اجرا کند و بیمار بطور منظم تحت معاینه و پیگیری قرار گیرد، تا پیشرفت بیماری و یا عوارض ناشی از داروهای یوئیت تحت کنترل باشد. گاهی در یوئیت های مزمنی که لازم است سالها دارو مصرف کنند، دارو را به صورت مخازنی در داخل چشم کاشته، و دارو به مدت چند ماه یا سال بتدریج در داخل چشم آزاد می گردد.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
+ 1 - 0