ساعت: 20:06 منتشر شده در مورخ: 1395/09/19 شناسه خبر: 972566
روزهشتم ربیع الاول سالروز شهادت امام حسن عسگری(ع) و در نگاهی دیگر آغاز امامتِ امام عصر(عج) است. این روز در آخرین روزهای مجلس نهم به عنوان یکی از تعطیلات رسمی تصویب شد و در صورت تأیید شورای نگهبان، یک برگ دیگری به ۲۶ روز تعطیل رسمی تقویم ما افزوده خواهد شد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از زنجانم ، روزهشتم ربیع الاول سالروز شهادت امام حسن عسگری(ع) و در نگاهی دیگر آغاز امامتِ امام عصر(عج) است. این روز در آخرین روزهای مجلس نهم به عنوان یکی از تعطیلات رسمی تصویب شد و در صورت تأیید شورای نگهبان، یک برگ دیگری به ۲۶ روز تعطیل رسمی تقویم ما افزوده خواهد شد. تصویب کنندگان شاید نخواسته اند این تعطیلی شادمانه را به روز بعد (نهم ربیع الاول) منتقل و مراسم خرافی و تفرقه انگیز قدیمی را تداعی کنند. و به این خاطر جشن وعزا را در یک روز ادغام نموده و آن را تعطیل اعلام کرده اند.
از تصمیم گیران فرهنگی کشور انتظار می رود فرهنگِ رخوت آورِ«تعطیل» را به عنوان نماد «تجلیل» به رسمیت نشناسند و جشن و شادمانی و نیز عزاداری را همواره با تعطیل شدن کار گره نزنند و به جای سوار شدن برموج «تعطیل خواهی» سعی کنند این «ذائقه ی دبستانی» را رفته رفته اصلاح نمایند نه اینکه برای خود شیرینی، هر از چندی از جیب اقتصاد کشور زده و سخاوتمندانه درافزودن تعطیلات رسمی مسابقه بگذارند و ان را به عنوان «هدیه» و «یادگاری» به مردم تقدیم کنند!!
یکم. از نظر نقلی ، در منابع اسلامی به تشریع جشن و شادمانی در هشتم ربیع برخورد نمی کنیم. وآنچه که وجود دارد مستند به «سیره برخی ازعلما» آن هم در روز نهم ربیع است و حجیتش محل مناقشه است مخصوصا که با سیره بسیاری ازعلمای دیگر نیز در تعارض بوده است و نیز با یک باور خرافی(رفع القلم) مصادف می شده است. و مجلس نهم نمی بایست به خاطر شیوه ی گروهی ازعلمای قدیم یا به توصیه ی برخی از فقهای معاصر یک روز را به تعطیلات رسمی کشور می افزودند.
دوم. از نظر عقلی نیز تعطیلات، باید متناسب با میزان فعالیت باشد و افزایش بی رویه ی تعطیلات، هم در «سیره ائمه» و نه در «سیره عقلا» کار ناپسندی بوده است و منابع اسلامی سرشار از مذمت تعطیلی و ستایش از «کارگرایی» است. قران کزیم نیز مردم را حتی پس از نمازجمعه، به کسب و کار فراخوانده است ولی متأسفانه عادت ِ«کارگریزی» مخصوصاً به بهانه های معنوی، درسده های متأخر مرسوم و موجب عقب ماندگی جوامع مذهبی شده است.
سوم. اگر هدف از افزایش اینگونه تعطیلات افزایش فرصت های شادمانه ی مردم باشد،باید پرسید در روز شهادت امام یازدهم چگونه می توان برای امام دوازدهم جشن گرفت و شادمانی کرد؟ و اما اگر منظور از آن توجه دادن مردم به امام زمان (عج)است نیازی به تعطیل کردن آن نیست. زیرا «نیمه شعبان» بهترین مناسبتی است که در فرهنگ و تقویم ما تثبیت شده است وتعطیلی آن روز اهمیت میلاد امام زنده و جاری را حتی نسبت به میلاد امام حسین(ع) برجسته تر کرده است ونیازی به تعطیلی دوم وجود ندارد و در تشریع و تقنین آن نیز اختلافی وجود ندارد و منابع روایی شیعه و روش علما و شیعیان در طول تاریخ آن را تأیید می کند.
چهارم. تعطیل بودن برخی از ایام مذهبی و ملی، آنچنان با آیین های تشریعی یا سنتی پیوسته اند که اساساً فعالیت های روزمره را برنمی تابند و کمتر کسی در باره تعطیلی آن روزها مناقشه می کند. ولی برخی از تعطیل کردن ها موجب نمی شود که مردم در یک فعالیت فکری و معنوی شرکت کنند بلکه معمولاً آن روز را به بیکاری می گذرانند و افزایش تعطیلاتی از این دست به سود جامعه نمی باشد.
نویسنده: زهرا اسماعیلی
انتهای پیام
