![,درمان سرطان پوست,شایع ترین نوع سرطان پوست,خطرناک ترین نوع سرطان پوست,[categoriy]](http://cdn64.akairan.com/files/images/20161209/201612/2016129154138198480a.jpg "موثرترین داروها برای درمان سرطان پوست")
موثرترین داروها برای درمان سرطان پوست
موثرترین داروها برای درمان سرطان پوست - آکادرمان سرطان پوست,شایع ترین نوع سرطان پوست,خطرناک ترین نوع سرطان پوست
آکاایران: موثرترین داروها برای درمان سرطان پوست
آکاایران: یکی از شایع ترین و خطرناک ترین سرطان های پوست در بریتانیا ملانوما نام دارد.این بیماری هر ساله جان بیش از دو هزار نفر از افراد را می گیرد.یافتن داروی مناسب برای درمان این بیماری دغدغه بسیاری از مردم این کشور است.نتایج یک مطالعه نشان داد پس از معالجه با کمک دو داروی ایمنی درمانی، هیچ نشانه ای از تومور در یک پنجم افراد مبتلا به ملانومای پیشرفته دیده نشده است.
به گزارش آکاایران:
اولین اطلاعات در مورد استفاده همزمان از ایپیلیموماب و نیوولوماب در یک گروه ۱۴۲ نفری از بیماران نشان داد که ۶۹ درصد آنها پس دو سال هنوز زنده بودند.
پزشکان بریتانیایی که این معالجات را انجام داده اند نتایج را “بسیار دلگرم کننده” توصیف می کنند.
داده های مطالعه دیگری در مورد معالجه ملانوما با کمک دارویی به نام پمبرولیزوماب ساخت شرکت مرک نیز نشان دهنده افزایش طول عمر بیماران است.
این دارو هم با بریدن ترمز سیستم ایمنی بدن برای حمله به سلول های سرطانی کار می کند.
نتایج اولیه این درمان های آزمایشی، که در نشریه انجمن پزشکی آمریکا چاپ شده، نشان داد که یک سوم بیماران برای ۱۲ ماه بدون ظهور نشانه تومور زندگی کردند.
این مطالعه توسط پزشکان بیمارستان رویال مارسدن در لندن انجام شد.
اهمیت ترکیب داروها
سیستم ایمنی بدن دفاع قدرتمندی در برابر عفونت فراهم می کند. با این حال “ترمزهای” زیادی در داخل این سیستم برای جلوگیری از حمله به بافت های خود بدن طراحی شده است.
سرطان – که نمونه معیوب بافت های سالم است – می تواند برای پرهیز از حمله سیستم ایمنی از این ترمزها استفاده کند.
ایپیلیموماب و نیوولوماب با هدف بریدن این ترمزها طراحی شده اند.
هر دو آنها به درمانی استاندارد برای ملانوما بدل شده اند، اما بیشتر محققان معتقدند که ترکیب آنها اهمیت اساسی دارد.
این درمان آزمایشی نشان داد که میزان بقای بیماران دو سال پس از مصرف فقط ایپیلیموماب ۵۳ درصد بود و تومور هیچ یک از بیماران کاملا ناپدید نشد.
میزان بقا برای کسانی که از هر دو دارو استفاده کرده بودند پس از دو سال ۶۹ درصد بود و به علاوه آثار سرطان در ۲۲ درصد آنها کاملا ناپدید شد.
با این حال بیش از نیمی از بیماران دچار عوارض شدید جانبی و گاه خیلی خطرناک شدند که باعث توقف معالجه شد.
هرچند این دسته از داروهای جدید در برخی بیماران به نتایج خیره کننده منجر می شود اما می تواند باعث عوارض جانبی شود چون کل سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.
با این حال دانشمندان بریتانیایی هم اکنون مشغول آزمایش شیوه ای هستند که فقط آن دسته از سلول های ایمنی را دستکاری می کند که به سرطان حمله می کنند. یعنی باقی سلول های ایمنی دست نمی خورند.
