به گزارش ایکنا از آذربایجان غربی، بار ديگر عاشقی از تبار عشق در گلستان شهادت به ديدار گل‌ها شتافت و با ندای روح‌بخش و ملكوتی رهبرش در آسمان ملائک به پرواز فراخوانده شد.
او از كاروان كربلا، درس شجاعت و شهادت را در مركز تربيت معلم عشق، به خاطر سپرده و در دفتری به گسترده ايران اسلامی به مكتوب كشانده بود، او معلم شرف و ايثار بود، او آموزگار درس انسانيت و تقوا بود، مربی چگونه زيستن و چگونه مردن بود.
هدفش عالی و رسيدن به مرتبهء اعلی يعنی لقاءالله بود، زندگی سراسر بسيجی او و دل بريدن از علایق دنيوی و دلبستگی به زندگی ابدی او را، به مثابه رهروان انبياء الهي قرار داده بود، باشد كه طريقت او الگوی پويندگان عشق به خدا گردد.
بسيجی شهيد «مجيد ديانت» در سال 1340 در خانواده‌ای متدين و مذهبی در روستای امام‌زاده بكشلوچایی از توابع شهرستان اروميه ديده به جهان گشود و تحصيلات ابتدایی و راهنمایی را در همان روستا و دوره دبيرستان را در اروميه به پايان رسانده و موفق به اخذ ديپلم متوسطه شد.
در اين زمان دوران پيروزی انقلاب شكوهمند اسلامی فرا رسيده بود، شهيد ديانت از همان اوایل نهضت مقدس اسلامی عشق آتشينی به حضرت امام (ره) داشت، به طوری كه اعلاميه‌های آن حضرت را در روستای خود و روستاهای اطراف بين طرفداران و دوست‌داران انقلاب اسلامی به رهبری امام خمينی(ره) توزيع می‌کرد و در تمام تظاهرات و راهپيمایی‌ها فعالانه شركت می‌كرد.
انقلابی بودن و پيروزی از رهبری امام او را زبان‌زد خاص و عام کرده بود، به طوری كه مورد خشم و غضب ضدانقلاب قرار گرفته و او را به پاسگاه ژاندارمری وقت روستا به عنوان ضد رژيم شاه معرفی كرده و مورد تهديد قرار داده بودند.
شهيد ديانت پس از پيروزی انقلاب اسلامی داوطلبانه به خدمت مقدس سربازی اعزام شد و هم‌زمان با شروع تهاجمات ناجوانمردانه رژيم بعثی عراق به ايران او نيز عاشقانه به ندای «هل من ناصر ينصرنی» حسين زمان خمينی كبير لبيک گفته و در جبهه‌های مختلف ايثارگری‌های بسياری از خود نشان داد، او پس از اتمام دوران سربازی خود حدود يک سال به عنوان مربی پرورشی آموزش و پرورش در يكی از مدارس شهر مشغول خدمت شد.
سپس وارد مركز تربيت معلم شهيد رجایی شده و به عنوان دانشجو معلم مشغول تحصيل شد، او در حين تحصيل در مركز تربيت معلم چندين بار به ندای ملكوتی حضرت امام(ره) از جمله طرح (لبيک يا خمينی) لبيک گفته و عازم جبهه‌های نبرد حق عليه باطل شده بود، شهيد در يكی از نامه‌هايش خطاب به دوستان دانشجوی خود چنين می‌نگارد: «و شما برادرها برايم دعا كنيد، من از آن بيم دارم كه تجارتم سود نداشته باشد و مرگم به شهادت نيانجامد. پس دعا كنيد و برايم از خداوند متعال طلب عفو و بخشش نمایيد.» عاقبت در تاريخ شانزدهم بهمن ماه 1375 در عمليات خيبر در جزاير مجنون به ديدار معبود و معشوق حقيقی خود شتافت.
روحش شاد و يادش گرامی باد.
منبع: نوید شاهد آذربایجان‌غربی
انتهای پیام