دومین صفحه از صحیفه سجادیه به تسبیح و حمد فرشتگان به پیشگاه مقام الهی اشاره دارد.
به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در دومین برگ از صحیفه سجادیه به نقل از امام زین العابدین (ع)، آن حضرت در طلب رحمت از حاملان عرش و فرشتگان مقرب، به درگاه خداوند از وظایف و ملائک آسمانی نام می برند و تسبیح عظمت و بزرگواری پروردگار را پیرامون آفرینش آسمان ها و زمین می‌کند.
وَ كانَ مِنْ دُعائِهِ عليهالسلام فى الصَّلوةِ عَلى حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مقرّبٍ:
دعای آن حضرت در طلب رحمت بر حاملان عرش و تمام فرشتگان مقرب:
اَللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذينَ لايَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبيحِكَ، وَ لايَسْئَمُونَ مِنْ تَقْديسِكَ، وَ لايَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبادَتِكَ، وَ لايُؤْثِرُونَ التَّقْصيرَ عَلَى الْجِدِّ فى اَمْرِكَ،
بارالها و حاملان عرشت كه از تسبيح تو سست نمىشوند، و از تقديست ملول نمىگردند، و از عبادتت وانمىمانند،و در اجراى فرمانت كوتاهى را بر كوشش انتخاب نمىنمايند.
وَ لايَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ اِلَيْكَ، وَ اِسْرافيلُ صاحِبُ الصُّورِ، الشّاخِصُ الَّذى يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْاِذْنَ، وَ حُلُولَ الْاَمْرِ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعى رَهآئِنِ الْقُبُورِ،
و از شيفتگى به سوى تو غافل نمىگردند، و اسرافيل صاحب صور كه چشم به راه اجازه و فرمان توست تا در صور بدمد و بدين برنامه افتادگان به زندان گور را از خواب مرگ بيدار كند.
وَ ميكآئيلُ ذُوالْجاهِ عِنْدَكَ، وَالْمَكانِ الرَّفيعِ مِنْ طاعَتِكَ، وَ جِبْريلُ الْاَمينُ عَلى وَحْيِكَ، الْمُطاعُ فى اَهْلِ سَمواتِكَ،
و ميكائيل كه نزد تو بلند مرتبه، و به خاطر طاعت تو داراى مكانى رفيع است، و جبرئيل امين وحى تو، كه در بين اهل آسمانهاى تو مورد اطاعت است.
الْمَكينُ لَدَيْكَ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ، وَالرُّوحُ الَّذى هُوَ عَلى مَلآئِكَةِ الْحُجُبِ، وَالرُّوحُ الَّذى هُوَ مِنْ اَمْرِكَ،
و در پيشگاهت ارجمند، و به درگاهت مقرّب، و روح كه بر فرشتگان حجب گمارده است، و آن روح كه از امر توست.
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ، وَ عَلَى الْمَلائِكَةِ الَّذينَ مِنْ دُونِهِمْ، مِنْ سُكّانِ سَمواتِكَ، وَ اَهْلِ الْاَمانَةِ عَلى رِسالاتِكَ،
پس بر همه آنان درود فرست، و همچنين بر فرشتگانى كه از نظر مقام پائينتر از ايشانند از ساكنان آسمانهايت، و امين بر پيامهايت.
وَالَّذينَ لاتَدْخُلُهُمْ سَئْمَةٌ مِنْ دُؤُبٍ، وَ لااِعْيآءٌ مِنْ لُغُوبٍ - وَ لا فُتُورٌ، وَ لا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبيحِكَ الشَّهَواتُ، وَ لايَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلاتِ،
و آن فرشتگانى كه از كوشش و كارملول نمىشوند، و از هيچ زحمتى وامانده و سست نمىگردند، و خواستهها ايشان را از تسبيح تو باز نمىدارد، و سهو ناشى از غفلتها آنان را از بزرگداشت تو جدا نمىكند.
الْخُشَّعُ الْاَبْصارِ، فَلايَرُومُونَ النَّظَرَ اِلَيْكَ، النَّواكِسُ الْاَذْقانِ، الَّذينَ قَدْ طالَتْ رَغْبَتُهُمْ فيما لَدَيْكَ،
ديدگان به خشوع فرو هشتهاند، و اراده نگريستن به انوار جلالت نمىنمايند، سرها به زير افكندهاند، آنان كه عشق و شوقشان را به آنچه نزد توست پايانى نيست.
الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ الآئِكَ، وَالْمُتَواضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلالِ كِبْرِيآئِكَ، وَالَّذينَ يَقُولُونَ اِذا نَظَرُوا اِلى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلى اَهْلِ مَعْصِيَتِكَ: سُبْحانَكَ ما عَبَدْناكَ حَقَّ عِبادَتِكَ،
شيفته ياد نعمتهاى تواند، و در برابر بزرگى و جلال كبريائيت متواضعند، و بر آن فرشتگان كه چون دوزخ را بر گنهكاران خروشان ببينند مىگويند: اى خداى منزه و پاكيزه، ما تو را چنان كه سزاوار توست عبادت نكرديم.
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحانِيّينَ مِنْ مَلآئِكَتِكَ، وَ اَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ، وَ حُمّالِ الْغَيْبِ اِلى رُسُلِكَ، وَالْمُؤْتَمِنينَ عَلى وَحْيِكَ،
پس بر همه آنان درود فرست، و نيز بر روحانيان از ملائكهات، و اهل منزلت و قرب در پيشگاهت، و حاملان پيام غيب به سوى فرستادگانت، و امينان بر وحي‌ات.
وَ قَبآئِلِ الْمَلآئِكَةِ الَّذينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ، وَاَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعامِ وَالشَّرابِ بِتَقْديسِكَ، وَاَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ اَطْباقِ سَمواتِكَ، وَالَّذينَ عَلى اَرْجآئِها اِذا نَزَلَ الْاَمْرُ بِتَمامِ وَعْدِكَ،
و اصناف فرشتگانى كه آنان را به خود اختصاص دادهاى، و به وسيله تقديس خود ايشان را از خوردنى و آشاميدنى بىنياز نمودهاى، و در اندرون طبقات آسمانهايت مسكن دادهاى، و بر آن فرشتگان كه چون فرمانت به انجام وعدهات صادر گردد بر اطراف آسمانها گماشته شوند.
وَ خُزّانِ الْمَطَرِ وَ زَواجِرِ السَّحابِ، وَالَّذى بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ، وَ اِذا سَبَحَتْ بِهِ حَفيفَةُ السَّحابِ الَْتمَعَتْ صَواعِقُ الْبُرُوقِ، وَ مُشَيِّعِى الثَّلْجِ وَالْبَرَدِ،
و بر خزانهداران باران، و حركت دهندگان ابر، و بر آن مَلَكى كه از فرياد زجرش غرّش رعدها شينده شود، و چون ابر خروشان به وسيله او به شنا درآيد شعلههاى برق درخشيدن گيرد.
والْهابِطينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ اِذا نَزَلَ، وَالْقُوَّامِ عَلى خَزآئِنِ الرِّياحِ، وَالْمُوَكَّلينَ بِالْجِبالِ فَلاتَزُولُ، و الَّذينَ عَرَّفتَهم مَثاقيلَ المياه وَ کَيلَ ما تَحويهٍ لَواعج الْاَمْطارِ وَ عَوالِجُها، وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلائِكَةِ اِلى اَهْلِ الْاَرْضِ بِمَكْرُوهِ ما يَنْزِلُ مِنَ الْبَلآءِ،
و برفرشتگانىكه دانههاى برف وتگرگ را بدرقه مىكنند، وملائكهاى كه همراه قطرات باران فرود مىآيند، و بر آنان كه وكيل خزينههاى بادند، و آنان كه بر كوهها گماشته شدهاند تا از جا در نروند،و بر آنان که وزن آبها و اندازه بارانهای سیل آسا و رگبارهای متراکم را به آنان آموختهاى، و بر فرشتگانى كه بهسوى اهل زمين گسيل مىشوند.
وَ مَحْبُوبِ الرَّخآءِ،وَالسَّفَرَةِ الْكِرامِ الْبَرَرَةِ، وَالْحَفَظَةِالْكِرامِالْكاتِبينَ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ اَعْوانِهِ،
و گرفتارى ناخوشايند و گشايش خوشايند براى آنان مىآورند، و بر سفيران بزرگوار نيكوكار، و فرشتگان بزرگوارى كه حافظ عمل مردم و نويسنده آنند، و بر فرشته مرگ و يارانش.
وَ مُنْكَرٍ وَ نَكيرٍ، وَ رُومانَ فَتّانِ الْقُبُورِ، وَالطّآئِفينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ، وَ مالِكٍ، وَالْخَزَنَةِ وَ رِضْوانَ،
و منكَر و نكير، و بر رومان آزمايش كننده مردگان در گور، و بر طواف كنندگان بيتالمعمور، و بر مالك، و بر خازنان دوزخ.
وَ سَدَنَةِ الْجِنانِ، وَالَّذينَ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما اَمَرَهُمْ، وَ يَفْعَلُونَ مايُؤْمَرُونَ، وَالَّذينَ يَقُولُونَ: سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، وَالزَّبانِيَةِ الَّذينَ اِذا قيلَ لَهُمْ: خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحيمَ صَلُّوهُ،
و بر رضوان، و خدمتگزاران بهشت، و بر فرشتگانى كه خدا را در آنچه امر مىكند مخالفت نمىنمايند، و مأموريت خود را به نحو احسن انجام مىدهند، و بر فرشتگانى كه به اهل بهشت مىگويند: سلام بر شما به خاطر آنكه صبر كرديد، پس نيكوسرايى است خانه آخرت براى شما، و بر فرشتگان نگاهبان دوزخ كه چون به آنان فرمان رسد: او را بگيريد و به زنجير كشيد سپس به آتش درافكنيد.
ابْتَدَرُوهُ سِراعاً، وَلَمْ يُنْظِرُوهُ، وَ مَنْ اَوْهَمْنا ذِكْرَهُ، وَ لَمْنَعْلَمُ مَكانَهُ مِنْكَ، وَ بِاَىِّ اَمْرٍ وَكَّلْتَهُ،
به سرعت دستگيرش كنند و به او مهلت ندهند، و بر هر فرشتهاى كه نامش را ياد نكردهايم، و از قدرش در پيشگاه تو خبر نداريم، و نمىدانيم او را به چه كارى گماشتهاى.
وَ سُكّانِ الْهَوآءِ وَالْاَرْضِ وَالْمآءِ، وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ يَوْمَ يَاْتى كُلُّ نَفْسٍ مَعَها سآئِقٌ وَ شَهيدٌ، وَصَلِّ عَلَيْهِمْ صَلوةً تَزيدُهُمْ كَرامَةً عَلى كَرامَتِهِمْ، وَ طَهارَةً عَلى طَهارَتِهِمْ.
و بر آن فرشتگانى كه ساكن هوا و زمين و آبند، و به هر كدام از آنان كه موكّل آفريدگانند، پس بر همه آنان درود فرست در روزى كه هركس با دو فرشته يكى راننده و ديگرى گواه مىآيد، و بر ایشان درود فرست درودی که بر بزرگواریشان بیفزاید, و بر طهارتشان پاکیزگی اضافه کند.
اَللَّهُمَّ وَ اِذا صَلَّيْتَ عَلى مَلآئِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ، وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلوتَنا عَلَيْهِمْ، فَصَلِّ عَلَيْنا بِما فَتَحْتَ لَنا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فيهِمْ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ.
بارالها به وقتی که بر فرشتگانت و فرستادگانت درود می فرستی و درود ما را به آنان ابلاغ می‌کنی, به علت آن گفتار نیکو که در وصف آنان بر زبان و دل ما روان ساختی‌ای, بر ما نیز درود و رحمت فرست, که تو بخشنده و بزرگواری.
انتهای پیام/
