با دلگرم همراه باشید تا با خواص پونه کوهی بیشتر آشنا شوید.
از گیاهان دارویی است که در آشپزی و مصارف دارویی استفاده می شود و در طب و پخت و پز برای هزاران سال مورد استفاده قرار گرفته است پونه کوهی به طور معمول رشد می کند و 50 سانتی متر قد دارد برگ بنفش آن حدود 2 تا 3 سانتی متر طول دارد.
پونه کوهی دارای مواد شیمیایی مانند ( تیمول، پینن، لیمونن، کارواکرول، اسیمن و کاریوفلن ) است که به گیاه بوی منحصر به فرد و لذت بخش می دهد. نه تنها پونه به غذا عطر و طعم می دهد بلکه دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی و ضد باکتریایی می باشد.
تندی و تلخی که پونه دارد بسیار نرم‌کننده است و بویژه پونه کوهی در نرمش دادن موثرتر از جویباری است . خون را به سوی پوست می‌کشد و قرحه‌آور است . پونه را تنها خورندف عرق ریز است و بسیار گرمی‌بخش . مواد را از ژرفای تن جذب می کند . تکه‌کننده و خشکاننده و گرم‌کننده است .پونه، بویژه پونۀ سبز را هم‌چنين با شرابی بپزند و بر پوست نهند تا لکه‌های سیاه و خونی را که زیر پلکها پیدا می‌شود از بین ببرد .
براي درمان درد مفاصل آب‌پزش را بخورند. کوفتگی ماهیچه و پیرامون ماهیچه را برطرف مي‌کند . ضماد پونه که پوست را می‌سوزاند هم داروی عرق‌النساء است .
ضماد پونه مزاج اندام را تغییر مي‌دهد و جاذبی است که از ژرفا جذب می‌کند . هم‌چنين پونه را بخورند و به دنبالش آب پنیر سر کشند و چندین روز پی در پی تکرار کنند كه در علاج پاغر و واریس مفید است . پونه‌ای که ( غلیجن ) نام دارد نيز خوردنش داروی ترنجیدگی و مالیدنش بر پوست که خون را بسوی پوست می‌کشد علاج نقرس است .چون پونه هم تحلیل‌برنده و هم تکه‌کننده و نرمی‌بخش است خوردنش در علاج جذام هم مفید است.
افشره‌اش کرم گوش را از بین می‌برد و پونه کوهی داروی زخم دهان است و ریختنی‌ها را از سوراخ بینی بیرون سازد. سوختۀ غلیجن هم لثه را استوار سازد .
آب‌پز پونه علاج بلند نفسی ( انتصاب النفس ) است . پونه تنها و بویژه اگر با انجیر خورند سینه را از خلط‌های غلیظ و لزج پاک می نماید. درمان درد دنده است و کوهی از جویباری در این باره موثر تر و غلیجن همه این کارها را می‌کند. سرکه را بر پونه پاشند یا پونه‌ای که تازه در سرکه ریخته‌اند به بینی غش‌کرده نزدیک کنند تا از بوی آن به هوش آید . پونۀ شاک هم در علاج تپش قلب مفید است .
هر پونه‌ای و بویژه پونۀ کوهی بی‌اشتهایی و ضعف معده را هم از بین مي‌برد و سکسکه را تسکین مي‌دهد . پونه که زداینده و باز کننده و نرم‌کننده مواد صفرایی و سودایی است ، خودش و آب‌پزش در علاج یرقان مفید است. اگر بیمار یرقانی خود را با آب پز و پونۀ کوهی شستشو دهد عرق کند و سود بیند و اگر پونه را با انجیر خورند داروی استسقا است .
آب پز پونه براي پیچش و درد روده و قی و اسهال شدید مفید است . پونۀ بیابانی هم مسهلي ملایم است ، بنفع زهدان است ، کرم و بویژه کرمهای ریز را می‌کشد.
بیمار تب و لرز اگر هم آب‌پز پونه خورد ، یا پونه را در روغن بپزد و از آن روغن بر تن مالد بسیار نفع بیند .خوردن و ضماد گذاشتن پونه پادزهر حشرات است . ضمادش تقریباً کار داغ‌گذاری را انجام می‌دهد . کسی که سم خورده اگر پونه را با شراب بخورد سم را از کار بيندازد . دودکردن برگ پونه هم حشرات را می‌گریزاند . گستردن برگش نیز دشمن حشرات موذی است . پونۀ بیابانی داروی نیش کژدم است و اگر در آب جوشیدۀ پونۀ کوهی را بخورند پادزهر دندان درندگان است .
برای درمان انگل های روده ای 200 میلی گرم از روغن پونه کوهی سه بار در روز به مدت 6 هفته مصرف شود.
عوارض جانبی و احتیاطات پونه کوهی
خوردن پونه کوهی می تواند سبب ناراحتی معده در برخی افراد شود علاوه بر این، کسانی که به گیاهان متعلق به خانواده نعناع مانند ریحان، سنبل، نعناع و مریم گلی حساسیت دارند باید مراقب باشند چرا که آنها نیز ممکن است به پونه واکنش های آلرژیک داشته باشند.
بارداری و شیردهی: پونه کوهی خوراکی در مقادیر دارویی در دوران بارداری نباید مصرف شود زیرا خطر سقط جنین با مصرف پونه کوهی وجود دارد.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
+ 1
- 0
