کوفه از شهرهای کشور عراق و در ۱۷۰ کیلومتری جنوب بغداد است.در طول تاریخ حاکمان زیادی بر این شهر حکومت نموده اند در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا درباره تاریخ کوفه و حاکمان کوفه در طول تاریخ بیشتر بخوانید.
حاکمان کوفه در طول تاریخکوفه از شهرهای کشور عراق است واین شهر مدتی پایتخت علی بن ابیطالب بود و به همین دلیل به همراه
سامرا، کربلا، کاظمیه و نجف جایگاه ویژه ای در نزد شیعیان دارد.
حاکمان کوفه از بدو تاسیس تا قیام مختار!
کوفه پایتخت دوران خلافت امام علی(علیه السلام) در هشت کیلومتری شرق نجف
اشرف برکرانه رود فرات قرار دارد.
این سرزمین ۲۲ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در شرق آن رود فرات، در غرب آن صحرا، در
جنوب غربی آن شهر باستانی حیره(شش کیلومتری آن) و در شمال شرقی آن ذی الکفل واقع شده است.
برای شهر کوفه حاکمانی از سوی خلیفه تعیین می شد که نخستین آن سعد بن ابی وقاص، فاتح ایران، بود.
۱٫سعد بن ابی وقاص :در ابتدای تاسیس کوفه، خلیفه دوم وی را به حکومت این شهر منصوب کرد؛ خلیفه سوم
نیز مدتی او را در این سمت منصوب وسپس او را عزل کرد.
۲٫مغیره بن شعبه: خلیفه دوم او را منصوب و خلیفه سوم او را عزل کرد، چون معاویه عهده دار خلافت
شد، مغیره را به حکومت کوفه گمارد و او پیوسته در کوفه بود تا این که در سال ۵٠ قمری
در گذشت.
۳٫عمار بن یاسر :خلیفه دوم او را به زمامداری کوفه گمارد.
۴٫ولید بن عقبه :خلیفه سوم در سال ٢۵ قمری پس از سعد بن ابی وقاص، او را به حکومت گمارد.
۵٫سعید بن العاص :خلیفه سوم بعد از بر کنار کردن ولید بن عقبه او را به حکومت کوفه منصوب کرد
و مردم کوفه در سال ٣۴ قمری او را بیرون کردند و خواستند ابو موسی اشعری حاکم کوفه شود، لذا
نامه ای به خلیفه سوم نوشتند.
او نیز ابو موسی اشعری را منصوب کرد.
۶٫عقبه بن عمرو :حضرت علی (علیه السلام) وی را جانشین خود در کوفه قرار داد و هنگامی که به جنگ
صفین رفت او را عزل کرد
در سال ٣۶ قمری کارگزار حضرت علی (علیه السلام) در کوفه
بود.
۸٫ابو موسی اشعری :در سال ١٧ قمری خلیفه دوم ، او را به حکومت بصره گمارد و چون خلیفه سوم
به زمامداری رسید، وی را در این مقام ابقا و سپس عزل کرد.
چون حضرت علی (علیه السلام) به خلافت رسید، او را در این منصب ابقا فرمود و پس از مدتی جنگ
جمل پیش آمد و حضرت علی (علیه السلام) شخصی را نزد مردم کوفه فرستاد تا از آن ها بخواهد ایشان
را در جنگ جمل یاری کنند.
ولی ابو موسی از آنها خواست تا از جنگ خودداری کنند لذا حضرت علی (علیه السلام) او را از کار
بر کنار کرد.
۹٫زیاد ابن ابیه :معاویه او را به حکومت بصره و کوفه گمارد، و تازمان مرگ در سال ۵٣ قمری عهده
دار حکومت آنجا بود.
۱۰٫ضحاک بن قیس: در سال ۵٣ قمری معاویه پس از مرگ زیاد بن ابیه، او را منصوب کرد.
او نیز رفت و مردم را به بیعت با عبدالله بن زبیر دعوت کرد و با مروان بن حکم جنگید
و در سال ۶۵ قمری در مرج راهط کشته شد.کوفه از شهرهای جنوب کشور عراق فعلی، در ١٠ کیلومتری شمال
شرق نجف و دومین شهری است که به دست مسلمانان بنا شده است.
امام علی (علیه السلام) این شهر را به عنوان مرکز خلافت خود برگزید و در همین شهر به شهادت رسید.
۱۱٫عبد الله بن خالد :معاویه او را به، زمامداری کوفه گمارد.
کوفه
۱۲٫سعد بن زید از حاکمان کوفه در طول تاریخ
او از قبیله خزاعه بود.
معاویه، او را منصوب کرد.
۱۳٫عبد الرحمن بن عبدالله :وی فرزند ام حکم، خواهر معاویه بن ابی سفیان بود.
دایی اش معاویه در سال ۵٧ قمری او را به حکومت کوفه منصوب کرد.
او اخلاق پسندیده ای نداشت لذا مردم کوفه او را بیرون کردند.
۱۴٫نعمان بن بشیر :وی آخرین کسی به شمار می رود که از سوی معاویه بن ابی سفیان، عهده دار زمامداری
کوفه شد.
وی در سال ۶۵ قمری به قتل رسید.
۱۵٫عبید الله بن زیاد :یزید بن معاویه زمانی او را به حکومت کوفه منصوب کرد، که در سال ۶٠ قمری
مسلم بن عقیل به منظور دعوت مردم برای یاری رساندن امام حسین (علیه السلام) به کوفه آمد.
۱۶٫عمرو بن حریث :وی از سوی زیاد بن ابیه، عهده دار حکومت کوفه شد و هر گاه زیاد از کوفه
بیرون می رفت، او را جانشین خود قرار می داد، وی جانشین عبیدالله بن زیاد نیز بود.
۱۷٫عامر بن مسعود :او پس از مرگ یزید به انتخاب مردم کوفه، زمامداری کوفه را به دست گرفت، تا اینکه
عبدالله بن زبیر به عنوان خلیفه تعیین شد.
و وی از طرف عبدالله بن زبیر به حکومت کوفه منصوب شد.
۱۸٫عبد الله بن یزید: وی از سوی عبدالله بن زبیر به حکومت مکه رسید، سپس زمامداری کوفه را به وی
واگذار کرد.
۱۹٫عبدالله بن مطیع: عبدالله بن زبیر او را به حکومت کوفه منصوب کرد، و مختار او را از کوفه بیرون
کرد وی به مکه بازگشت.
۲۰٫مختار بن ابوعبید ثقفی :با شکست عبدالله بن مطیع حاکم کوفه شد و هر گاه مختار به مداین می رفت
سائب بن مالک اشعری را به حکومت کوفه می گمارد.
۲۱٫مصعب بن زبیر: در ۶٧ قمری عبدالله او را به حکمرانی بصره گمارد، سپس با شکست دادن مختار حکمرانی کوفه
را نیز به او واگذار کرد.
حاکم کوفه در زمان امام حسین ابتدا نعمان بن بشیر،پدر همسر دوم مختار ثقفی به نام “عمره” بود و پس از آمدن مسلم بن عقیل به کوفه، به دستور یزید بن معاویه، عبید الله بن زیاد حاکم کوفه شد. در واقع پس از مرگ معاویه حاکم مدینه تلاش کرد از امام حسین برای یزید بیعت بگیرد اما امام حسین (ع) از بیعت با یزید امتناع کرد و به همین دلیل برای گریز از بیعت، شبانه از مدینه به طرف مکه حرکت کرد.
در این سفر، خانواده امام، شماری از بنی هاشم و برخی از شیعیان همراه امام حسین (ع) بودند. امام حسین (ع) حدود چهار ماه در مکه ماند و در این مدت دعوت نامه های اهالی کوفه به دست او می‌رسید. بزرگان و مردم کوفه به امام حسین (ع) نامه هایی برای دعوت از امام حسین (ع) و بیعت با او نوشتند. در میان نویسندگان نامه ها نام برخی سران و شخصیت های شیعی مانند “سلیمان بن صرد خزاعی”، “حبیب بن مظاهر” و “رفاعه بن شداد” دیده می‌شود.
نامه های کوفیان باعث شد امام حسین (ع) به سوی کوفه حرکت کند، اما با انتصاب عبیدالله بن زیاد به عنوان حاکم کوفه و سرکوب مردم به دست او، کوفیان بر خلاف نامه‌هایی که نوشته بودند، از یاری امام حسین (ع) دست کشیدند و واقعه عاشورا رخ داد!…
