گناهان شامل گناهان کبیره و صغیره هستند که طبق سخن امام علی (ع)برخی از آن ها بخشودنی،برخی نابخشودنی و برخی هم امکان بخشش و هم امکان عذاب برای صاحب آن وجود دارد بد نیست در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا درباره عذاب ابدی با گناهان بیشتر بخوانید.
عذاب ابدی با گناهانتعیین این که چه چیزی گناه است و چه چیزی ثواب از طریق کتاب و سنت مقدور است، زیرا در
بسیاری از موارد، گناه بودن عملی قابل تشخیص عقلانی نیست و خدای متعال است که این موارد را به اقتضای
علم و حکمت مطلق خود، از طریق وحی و دین، برای بشر بیان نموده است.
اقسام گناه:
عالمان اسلامی گناهان را بر دو گونه تقسیم نموده اند: گناهان کبیره (بزرگ) و گناهان صغیره (کوچک).
این تقسیم بندى از قرآن و روایات سرچشمه گرفته است؛ در قرآن چنین مى خوانیم: اگر از گناهان کبیره اى
که از آن نهى شده اید، اجتناب کنید، گناهان کوچک شما را مى پوشانیم و شما را در جایگاه خوبى
وارد مى سازیم.
(نساء، ۳۱)
و در جاى دیگر آمده است: و کتاب (نامه اعمال) در آنجا گذارده شود، گنهکاران را مى
بینى که از آنچه در آن است، ترسان و هراسناکند، و مى گویند: اى واى بر ما، این چه کتابى
است که هیچ عمل کوچک و بزرگى نیست، مگر اینکه آن را شماره کرده است؟ (کهف، ۴۹)
و درباره ى
بهشتیان مى خوانیم: مواهب آخرت، جاودانه است براى آنان که از گناهان بزرگ و کارهاى زشت پرهیز مى کنند.
(شوری، ۳۸)
گناهان
انواع گناهان
از این آیات به روشنى استفاده مى شود، که گناهان، دو گونه اند: کبیره و صغیره و
همچنین استفاده مى شود بعضى از گناهان، بدون توبه حقیقى بخشودنى نیست، ولى بعضى از آنها بخشودنى است.
امام على علیه السلام در گفتارى فرمود: گناهان بر سه گونه اند: گناه بخشودنى و گناه نابخشودنى و گناهى که
براى صاحبش، هم امید بخشش داریم و هم ترس از کیفر.
سپس فرمود: اما گناهى که بخشیده است، گناه بنده اى است که خداوند او را در دنیا کیفر مى
کند و در آخرت کیفر ندارد.
در این صورت خداوند حکیم تر و بزرگوارتر از آن است که بنده اش را دو بار کیفر کند.
اما گناهى که نابخشودنى است، حق الناس است یعنى ظلم بندگان نسبت به همدیگر که بدون رضایت مظلوم بخشیده نمى
شود.
و اما نوع سوم، گناهى است که خداوند آن را بر بنده اش پوشانده، توبه را نصیب او نموده است،
و در نتیجه آن بنده هم از گناهش هراسان است و هم امید به آمرزش پروردگارش دارد، ما نیز درباره
ى چنین بنده اى، هم امیدواریم و هم ترسان.
(بحارالانوار، ج۶، ص۲۹)
«خداوند تجارت را حلال کرده و ربا را حرام.
هر کس پس از آن که پند و اندرز کتاب خدا بدو رسید از این عمل (ربا خوردن) دست کشد،
خدا از گذشته او در گذرد و عاقبت کار او با خداى مهربان باشد و کسانى که از این کار
دست نکشند آنان اهل جهنماند و در آن جاوید معذب خواهند بود
آیات قرآن مجید درباره عذاب
ابدى به چندین گروه اشاره کرده است:
۱- کفر: «آن کسانى که کافر شدند و به عقیده کفر مردند البته
بر آن گروه است لعنت خدا و ملائکه و تمام مردمان»[۱].
۲- ستمگرى : «آنان را که کافر و ستمگر شدند هیچگاه خدا نخواهد آمرزید و به راهى هدایت ننماید
و گرچه راه جهنم که تا ابد در آن خواهند زیست و این براى خدا آسان است»[۲].
۳- نفاق: «خدا مرد و زن از منافقان و کافران را وعده آتش دوزخ و خلود در آن داده.
همان دوزخ کیفر آنها کافى است و خدا آنها را لعن کرده و به عذاب ابد مىافکند»[۳].
۴- تکبر: «پس از هر در به دوزخ داخل شوید که در آنجا همیشه معذب خواهید بود و جایگاه
متکبران که دوزخ است بسیار بد منزلگاهى است»[۴].
۵- تکذیب آیات خدا: «و آنان که آیات ما را تکذیب کردند، آنها اهل آتش دوزخ و در
آن مخلدند و آن جا بسیار بد منزلگاهى است»[۵].
۶- قتل عمد: «هر کس مومنى را به عمد بکشد مجازات او آتش جهنم است که در آن جاوید
معذب خواهد بود.
خدا بر او خشم و لعن کند و عذابى بسیار شدید مهیا سازد»[۶].
۷- تجاوز از حدود الهى: «هر که نافرمانى از خدا و رسول کند و تجاوز از حدود الهى نماید
او را به آتشى در افکند که همیشه در آن معذب است و همواره در عذاب ذلت و خوارى خواهد
بود»[۷].
۸- دشمنى با خدا و رسول: «آیا نمىدانند که هر کس با خدا و رسولش به دشمنى برخیزد آتش
دوزخ کیفر دائمى او است و این به حقیقت ذلّت و خوارى بزرگ است»[۸].
«آرى، هر کس اعمالى زشت اندوخت و کردار بد به او احاطه نمود، چنین کس
اهل دوزخ است و در آن آتش به عذاب جاوید گرفتار خواهد بود»[۹].
۱۰- رباخوارى : «خداوند تجارت را حلال کرده و ربا را حرام.
هر کس پس از آن که پند و اندرز کتاب خدا بدو رسید از این عمل (ربا خوردن) دست کشد،
خدا از گذشته او در گذرد و عاقبت کار او با خداى مهربان باشد و کسانى که از این کار
دست نکشند آنان اهل جهنماند و در آن جاوید معذب خواهند بود»[۱۰].
گرفتاری هایی که در این دنیا دامن
گیر انسان می شوند یا مکافات عمل هستند و یا برای امتحان، برای تعدادی پایه ترقی و تکامل است و
برای گروهی تخفیف کیفر اخروی، صورت اخیر لطفی است از طرف خداوند برای گناهکاران تا از مجازات اخروی آنها کاسته
شود و ممکن است در این دنیا پاک گردند و به سرای باقی سفر کنند.
چون مراقب باشی و گیری رسن حـاجتـت نبـود قیـامـت آمـدن
هر که رمزی را بدانـد او
صحیح حاجتش نبود که گویندش صریح
ایـن بــلا از کــودنی آمــد تو را
کـه نکردی فهــم رمـز نکتــه را
در موضوع عذاب ابدی با گناهان عذاب های دردناک و طولانی گناهکاران در قیامت برای اعمال کوتاه مدت دنیا چگونه با عدالت خداوند سازگار است؟
اولا: مجازات های رستاخیز اثر تکوینى و خاصیت عمل دنیایی است و اثر تکوینی عمل همواره با انسان همراه است؛ در حقیقت اعمال انسان در این عالم نابود نمى شود، و باقى مى ماند، در روح او نیز آثار و ملکاتى برجاى خواهد گذشت،
سپس این ملکات و آثار عمل در تمام عوالم با انسان همراه است، و آن اعمال نیز در قیامت تجسم مى یابد و با او خواهد بود و او را شکنجه و آزار خواهد داد.
گناهان
ثانیا: عذاب های درد ناک و طولانی آخرت متناسب با شاکله شخصیّتی گناهکاران است؛ گناهکاران اگر هزاران برابر زندگی دنیا هم عمر می کردند باز هم عاقبت شان تغییری نمی کرد و این به آن خاطر است که نفس انسان سال های زیادی در دنیا با خلقیّاتی پرورش می یابد و به اموری عادت می کند که باعث تداوم بر گناه می شوند. به بیان امام صادق(ع) «اهل دوزخ از این رو در دوزخ جاودان باشند که نیّت داشتند اگر در دنیا جاودان باشند همیشه نافرمانى خدا کنند».
ثالثا: گناهکارانی که عذاب می شوند به عذاب های شدید و جاودانه ی آخرت هشدار داده شده اند؛ رهبران الهى و پیامبران بزرگ و اوصیاى آنان، به عذاب شدید و جاودانه ی برخی از گناهان هشدار داده اند. با این حال، در صورت ارتکاب چنین گناهانی، به چه کسى مى توانیم ایراد بگیریم، و بر چه چیز خرده گرفته، و به کدام قانون اعتراض نماییم؛ جز به خودمان!
تبیان -مکارم
