علی اصلانی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: سالهای سال است که با جمعیت تحصیلکردگان بیشمار فاقد مهارت در کشور روبرو هستیم و نزدیک به دو دهه است که مسئولان جامعه کارگری فقدان مهارت در کشور را فریاد زده و نسبت به عدم توجه به آن هشدار میدهند و اعلام میکنند که مدرک تحصیلی بدون مهارتآموزی، کشور را دچار مشکل میکند.
وی ادامه داد: در حال حاضر چندین هزار پزشک بیکار در کشور داریم که با وجود داشتن مدرک دکترا بیکار هستند و چندهزار نفر فوقلیسانس برق صنعتی داریم که مدرک این رشته را دارند ولی به ندرت مهارت لازم در این رشته را کسب کردهاند.
به گفته عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار بسیاری از صنایع و کارخانهها نیروی فنی میخواهند و اکثر کارفرمایانی که به کاریابیها مراجعه میکنند درخواست نیروی کار ماهر دارند.
اصلانی با بیان اینکه بازار کار رشتههای فنی و مهارتی هیچ وقت کساد نیست، اظهارکرد: اکثر تعمیرکاران و مکانیکهای ماشین جزو رشتههای فنی و حرفهای و کار و دانش هستند و روزی نیست که به آنها مراجعه نشود و علیرغم آنکه شاید دارای مدرک تحصیلی بالایی نباشند بازار کار برایشان مهیا است و درآمد خوبی دارند. وی ادامه داد: سالها قبل در بسیاری از مدارس در مقطع راهنمایی طرح کاد اجرا میشد و دانشآموزان باید هفتهای یکروز برای آموزش مهارتی میرفتند و دوره میدیدند. آن زمان خیلی نظارت میشد و مدارس از طریق فنی و حرفهای پیگیری میکردند ولی به مرور زمان اعتقاد به نهادینه کردن فرهنگ مهارتآموزی از بین رفت و دولتها تمایل چندانی به گسترش مهارت در جامعه نشان ندادند، از همینجا بود که مدرکگرایی به کشور نفوذ کرد در حالی که مدرک بدون مهارت ارزشی ندارد. عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار افزود: فلسفه کلاسها و دانشگاههای علمی کاربردی این بود که دانشجویان در کنار مسائل تئوری به شکل عملی و تجربی نیز با رشتهها آشنا شوند و دورههای لازم را برای ورود به بازار کار طی کنند. اصلانی با اشاره به ناچیز بودن بودجه آموزشهای مهارتی در کشور، خاطرنشان کرد: اگر بودجه فنی و حرفهای کشورهایی مثل کانادا، آلمان و انگلیس را درنظر بگیریم یا بودجه مهارتی کشورهای همسایه خودمان مثل ترکیه، امارات و قطر را بررسی کنیم قابل قیاس با بودجه ما نیست.
عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار گفت: امروز یادگیری آموزشهای مهارتی بودجه میخواهد و اگر تنها یک درصد بودجه نفت در اختیار فنی حرفهای قرار گیرد میتوانیم اهداف و برنامههای بلندمدت مربوط به آموزشهای مهارتی را به بهترین شکل ممکن در جامعه پیاده کنیم. به گفته اصلانی، هرگونه کمک و حمایت مالی از آموزشگاههای فنی و حرفهای نیازمند نظارت است تا آموزشگاهی که مجوز کار میگیرد و به فرض مدرک جوشکاری یا تراشکاری میدهد به معنای واقعی دانشآموزان و دانشجویان را با آموزشهای مهارتی آشنا کند.