آرمان و غزاله نام دو جوان است که از مدتی قبل نامشان در اخبار حوادثی شناخته شد. آرمان و غزاله مدتی قبل از حادثه با هم آشنا شده بودند. پرونده آرمان و غزاله با گم شدن غزاله در دستور کار قضایی قرار گرفت. در ادامه تحقیقات در پرونده آرمان و غزاله،آزمان به قتل غزاله اعتراف کرد اما بعد اعترافش را پس گرفت.در پرونده آرمان و غزاله حکم قصاص برای متهم صادر شد که این حکم در مرحله اجرا قرار دارد.
به گزارش اختصاصی خبرنگار رکنا، پرونده قتل غزاله به دست آرمان بعد از پیچ و خم های زیاد در روند قضایی بالاخره به مرحله اجرای حکم قصاص آرمان رسیده است. حکم صادر شده از سوی دادگاه کیفری یک استان تهران در دیوانعالی کشور مهر تائید خورد و حالا این پرونده در نوبت اجراست.
در همین حال روز گذشته سازمان عفو بین الملل بیانیه ای خطاب به آقای اژه ای رئیس قوه قضائیه صادر کرد و خواستار توقف حکم قصاص آرمان و یک متهم دیگر شده است.
اما خانواده آرمان نظر به اینکه خود را تسلیم حکم صادر شده می دانند، با انتشار بیانیه ای به این درخواست عفو بین الملل پاسخ دادند. آنها تنها راه نجات فرزندشان را اعلام رضایت پدر و مادر غزاله دانسته اند.
نامه پدر آرمان در جواب به درخواست سازمان عفو بین المللپدر آرمان در نامه ای که به دفتر رکنا ارسال کرده است ، نوشت:
فرزندم آرمان محکوم به قصاص نفس شده است. بدیهی است که انتظار هولناک اجرای قصاص فرزند، هر خانواده‌ای را به ورطه نابودی می کشاند لیکن ما از همان هفت سال پیش نابود شدیم، از زمانی که چشم پدر و مادر محترم دیگری به در دوخته شد تا بلکه دری باز شود و دختر گل‌شان با لبخند زیبای همیشگی‌اش وارد شود. تمام کودکان و نوجوانان و جوانان این مرز و بوم همگی فرزندانمان هستند. هیچ یک راضی به رفتن خاری به پایشان نیستیم چه رسد به نابودیشان....
بلی فرزندم خام بود و سازمان های حقوق بشری به این موضوع واکنش نشان دادند. اما ما در ایران زندگی می کنیم و خود را تابع قوانین آن می دانیم. دستگاه محترم قضایی ایران تلاش بسیاری نموده تا قوانینش منطبق بر حقوق بشر اسلامی و در عین حال مطابق با شرع مقدس باشد و با عنایت به تاکید ویژه ریاست محترم جدید دستگاه قضا بر تعمیم و تحکیم اصلاح ذات‌البین و استقرار و استمرار صلح و نوع‌دوستی امیدها مستمر مانده‌اند.
همیشه به قضات و حاکمان شرع احترام می گذارم. قصاص حق قانونی خانواده محترم غزاله است و هیچگاه به دنبال تضییع حق ایشان نبوده و نیستم و همواره از طریق آئین دادرسی کیفری به مراجع قضایی پناه برده و تنها راه نجات فرزندم از قصاص را رضایت قلب سوخته پدر و مادر و حتی اقوام محترمشان دانسته و هیچگاه آرامش زندگی خود را (که برگشتش به قبل محال است) با وصف قلب شکسته و دل پریشان پدر و مادری دیگر نخواسته و نمیپسندیم.
به عنوان یک انسان و خادم مردم ایران مدافع محکم حق والدین غزاله عزیز و در کنار و همراهشان می باشم ولی من یک پدر مانند سایر پدرها و در اینجا بعنوان پدر آرمان و همچنین همسرم ضمن عرض چند باره خاکساری و شرمندگی به درگاه احدیت و خانواده محترم غزاله خاضعانه و خاشعانه و ملتمسانه دست و پای ایشان را بوسیده و خاک زیر پایشان را سرمه دو چشممان نموده و تقاضای بخشش و رافت از دل پاک و سوخته این پدر و مادر داریم.
