«مریم بانو» همسر شامیز دوست گرمابه و گلستان یاور چلویی است که در این سریال نشان داده می شود شیرازی است.
نکته بامزه سریال و نقش مریم بانو این است که او در قسمت هایی از سریال کاملا بدون لهجه و در قسمت هایی دیگر سعی می کند با لهجه شیرازی سخن گوید.
حال آن که تمام تلاش خانم افشار پناه برای شیرازی صحبت کردند به واژه «کاکا» ختم می شود که در طول سریال مدام به یاور می گوید کاکا!
گویا خانم افشار زاده از شیرازی صحبت کردن فقط واژه کاکا را آموخته و دیگر چیزی از لهجه شیرین شیرازی نمی داند.
تازه واژه «کاکا» هم خیلی صحیح نیست و درست تَرش «کاکو» هست.
سوال اما این است. وقتی در بین بازیگران سریال یاور کسی نیست که بتواند با لهجه شیرازی حرف بزند چه اصراری است که آن شخصیت به شیراز چسبانده شود؟
نقش مریم بانو که هیچ گونه حضوری در شهر شیراز ندارد فقط گفته می شود شیرازی است و همانگونه که عرض کردم در تلاش است شیرازی حرف بزند آن هم فقط با استفاده از یک واژه:«کاکا»!
بهتر بود برای این نقش از بازیگران شیرازی مثل «مهوش صبرکن» استفاده می شد که هم از لحاظ سنی به شخصیت مریم بانو سریال یاور نزدیک است و هم به خوبی شیرازی حرف می زند.
البته درباره سریال یاور باید گفت آن قدر ضعف در فیلمنامه و کارگردانی وجود دارد که ایراد ذکر شده خیلی به چشم نیامده است.
