آنهم شعر خوانی اردوغان بود! ما هم که طبق معمول آماده بیرون زدن رگ غیرت و واکنش های سریع و آرام نگیگرفتن و انتقام‌های سخت و نرم در بحران‌ها هستیم!
در همین اول کار بگذارید بشدت اعلام کنم بعنوان یک ترک متولد ارومیه : لعنت بر پدر و مادر کسی که بخواهد در قسمتی از خاک پاک این کشور آشغال بریزد و یا نگاه چپ و حتی راست به بخشی کوچکی از این گربه نازنین بیندازد. خصوصا اردوغان و جد و آبادش .... آذربایجان اویاخده ... یاتماز ترختور پرچمی.
اما کمی هم بپردازیم به امور غیر احساسی:
1- این موضوع و مقایسه نشان می‌دهد که ما باید عکس چنین رئیس جمهورهایی را در کیف بغلی‌مان بگذاریم تا با نگاه به آنها قدر مسئولین دلسوز خودمان را بیشتر بدانیم و اینقدر به آنها گیر ندهیم!
2- در کمال آرامش و بدون هیجان به فکر این باشیم که برای تسخیر سفارت ترکیه چی بپوشیم و پرچمش را در مجلس با چه کبریتی آتش بزنیم که شعله‌اش زود بگیرد!
3- به جای تصویب چیزهای بی فایده‌ای مثل «اف آی تی اف» به دنبال مصوبه‌ای در سازمان ملل برای جلوگیری از شعرخوانی منتقدینی مثل فراستی و روسای جمهوری مثل اردوغان باشیم!
4- به فکر یک مبارزه بدون درد خونریزی باشیم. مثلا کافیست در خانه‌ها و کشورمان بمانیم و اینقدر لی لی به لالای ترکیه برای رفتن به آنجا نگذاریم! ای جماعت با دانسیته غیرت بالا؛ آیا می‌دانید بیشترین خانه های لاکچری در ترکیه را خود ما خریدیم؟ آیا می‌دانید بیشترین آمار سفر و مهاجرت به ترکیه را ما به ثبت رسانیدم؟ وقتی یک مجری تلویزیون و خواننده ایرانی با خوشحالی استوری می‌کند که ببینید من و همسرم در ترکیه چه حالی می‌کنیم کمی هم به فکر راست و ریست کردن این فرهنگ و چنین درد بی درمانی باشید! غیرت‌تان را به شکل سیل در چنین روزهایی جاری نکنید در طول زمان با آبیاری قطره‌ای دشمن را ادب کنید!
5- ملی گرایی از دید مسئولین ما نوعی فحش محسوب می‌شود آنها فقط در زمان هایی ملی‌گرا می‌شوند که بحران خاصی بپا شود! مثلا در روز بزرگداشت کوروش کلی گارد برای جلوگیری از برگزاری مراسم گرفته می‌شود و نیروی نظامی در آنجا تخیله می‌شود! اما وقتی فیلمی مثل انیمیشن 300 ساخته می‌شود ناگهان در پاستور و بهارستان قیامت بپا می‌شود و نقل نقل هر مسئولی، کورش و داریوش شده و همه سلسله های باستانی -برعکس کتب تاریخی درسی‌مان- همین الان یکهویی عزیز می‌شوند! البته بعد هم؛ این موج زود گذر بشدت تمام می شود!!
6- دریغ از ساخت یک سریالی در حد «حریم سلطان» ترکیه از تاریخ کشورمان که عثمانی‌های جانی در آن سریال شدند: جون جونی! سریالی که در بیش از 100 کشور پخش شد و خرم سلطان بیشتر از ماندانا و کاساندان خودمان شناخته شد! دوستان احساسی عزیز؛ در کشوری که در رسانه ملی‌اش راز بقا بیشترین بیننده را دارد و در عوض آمار دیدن سریال‌های ترکیه‌ای سر به فلک می‌گذارد سالهاست که مبارزه شروع شده و خودمان خبر نداریم . سالهاست که فرهنگ ما بر باد رفته نه الان با خواندن چند بیت شعر مسخره از یک آدم روانی!
خلاصه؛ داستان ما طولانی است و ملی گرایی یک پدیده زود گذر نیست هر گاه خودمان قدر خود و کشورمان را دانستیم دیگر هیچ جایی برای دشمنان و ظهور انواع مختلف «پان ها» نیست! حالا فهمیدید دلیل صاحب شدن مولوی و خیام و ابوعلی سینا از جاهای دیگر چیست؟
تا می توانید این حرکت را محکوم کنید اما اگر وقت کردید فکری هم به حال و روز این افکار متضاد و بی‌برنامه مان کنید و تکلیف‌مان را با ملیت‌مان روشن کنید! یادتان باشد تا همین ده بیست سال پیش شب یلدا یک جرم بود و رسانه ملی به روی خودش هم نمی‌آورد! جشن با شکوهی همچون چهارشنبه سوری در اثر این ندیده‌شدن‌ها و انکارکردن‌ها تبدیلبه میدان جنگ شده است. سیزده بدر هم نه به بخاطر سیزده بدر بودنش بخاطر روز طبیعت شدنش به رسمیت شناخته شده و.... اینها را گاهی با خود فکر کنید و بعد هر چه فریاد دارید بر سر اردوغان ها بکشید!
