دو قربانی جدید یافت‌شده در میان ویرانه‌های پمپئی مرد هستند که یکی از آن دو هنگام مرگ در اواخر دوران نوجوانی یا اوایل بیست‌سالگی و دیگری حدودا سی‌ساله بوده است. ظاهرا هر دو تلاش می‌کردند از ویلایی واقع در حومه‌ی پمپئی بگریزند؛ ولی در این راه ناکام مانده و زیر سیل خاکسترِ داغ و گازهای آتشفشانی مدفون شده‌اند که به آن جریان آذرآواری گفته می‌شود.
باستان‌شناسان استخوان‌های قربانیان را از محل کشف به آزمایشگاه بردند و تجزیه‌وتحلیل کردند و سپس حفره‌هایی را با لیزر اسکن کردند که از جای استخوان‌ها در میان خاکسترها باقی‌مانده بود. درنهایت، چنانچه روال عادی کار در پمپئی است، باستان‌شناسان قالب گچی از قربانیان ساختند. این قالب‌های گچی جزئیاتی مانند چین‌های لباس پشمی قربانیان را به خوبی نشان می‌دهد.
این ویلا در محوطه‌ای به‌نام «چیویتا جولیانا» در ۷۰۰ متری شمال‌غربی پمپئی قرار دارد. سال ۱۹۰۷، این محوطه‌ی باستانی اولین‌بار کاوش شده بود و از آن زمان تاکنون، حفاری‌های غیرقانونی در آن انجام شده که در آن، تعدادی اتاق و تراس از زیر خاکسترها و آوار بیرون کشیده شده است. از سال ۲۰۱۷، باستان‌شناس دور جدیدی از حفاری‌ها را آغاز کردند تا از این محوطه‌ی باستانی درمقابل دستبرد سارقان محافظت کنند. سال ۲۰۱۸، گروه‌های حفاری موفق شدند بقایای اسبی را کشف کردند که در اصطبل جانش را از دست داده و زیر خاکسترهای جریان‌های آذرآواری مدفون شده بود.
اجساد دو قربانی فوران سال ۷۹م کوه آتشفشانی وزوویوس به حالت Lشکلی درکنارهم قرار گرفته بودند
اجساد جدید در اتاقی جانبی در کریپتوپورتیکوس یا راهروی سرپوشیده رومی در قسمت اصلی ویلا کشف شدند. این راهروِ نیمه‌زیرزمینی از قوس‌هایی تشکیل شده بود که بارِ بالا نگه‌داشتن اتاق‌های فوقانی رو به دوش می‌کشیده است. این دو مرد پهلو‌به‌پهلوی یکدیگر به حالت Lشکل در حالی جان سپردند که پاهای یکی تقریبا به شانه‌های دیگری برخورد کرده بود.
قد مرد جوان‌تر ۱۵۶ سانتی‌متر بوده است و وی نیم‌تنه‌ی کوتاهی احتمالا از جنس پشم پوشیده است و فشردگی مهره‌های او نشان می‌دهد عمری را به کارهای سنگین و طاقت‌فرسا گذرانده است. شواهد نشان می‌دهد که امکان دارد او برده بوده باشد. قد مرد مسن‌تر حدود ۱۶۳ سانتی‌متر بوده و ردا و بالاپوش پشمی بر تن داشته است. درکنار این اجساد، دو حفره وجود دارد که در آن اشیائی جای گرفته است. شکل این حفره‌ها نشان می‌دهد احتمالا در آن‌ها بسته‌های پارچه‌ای موجود بوده که شاید هنگام گریختن از مهلکه با خود همراه داشته‌اند.
مقاله‌های مرتبط:این افراد احتمالا پیش از مرگ، شب‌و‌روز دلهره‌آوری از سر گذرانده‌اند. به‌گفته‌ی لوانا تونیولو، باستان‌شناس ایتالیایی و سرپرستی حفاری‌های اخیر، احتمالا درحدود ساعت سیزده روز ۲۴ اکتبر ۷۹م سنگ‌های آتشفشانی از آسمان باریدن گرفتند. این بارش سنگ‌های آتشفشانی تا هفت صبح روز بعد ادامه پیدا کردند. لایه‌های رسوبات اولیه‌ی سنگ‌های آذرین سفیدرنگ و رسوبات بعدی سنگ‌های آذرین خاکستری‌رنگ را نشان می‌دهند.
احتمالا جریان آذرآواری دوم موجب کشته‌شدن قربانیان شده باشد
سپس، جریان فوران جابه‌جا شد. حدود ساعت هفت صبح، جریان آذرآواری از دامنه‌ی کوه وزوویوس همچون سیلی مهیب به حرکت درآمد و لایه‌ای از خاکستر به ارتفاع چندین سانتی‌متر روی شهر را پوشاند. این جریان اولیه نسبتا آهسته و به‌قدری قوی نبود که ساختمان‌ها را نابود کند. به‌احتمال زیاد، بسیاری از ساکنان شهر از این دو مرحله‌ی ابتدایی جان سالم به‌در بردند. بااین‌حال، بسیاری از بازماندگان با جریان آذرآوری دوم جان سپردند که احتمالا نیم ساعت پس از جریان اول به‌وقوع پیوست.
این جریان مهیب هنگامی‌که پمپئی و شهر هرکولانیوم را دفن می‌کرد، دیوارها را نیز فرومی‌ریخت تا کسانی که زیر ساختمان‌های مستحکم پناه گرفته بودند، زیر خروارها آوار و سنگ مدفون شوند. به‌احتمال زیاد، برخی از قربانیان براثر گرمای شدید حاصل از جریان آذرآواری کشته شدند. حرارت این جریان‌های آتشفشانی به‌حدی است که می‌تواند بافت‌های مغز را به قطعات بلور تبدیل کند. برخی نیز براثر استنشاق گازهای سمّی و برخی با برخورد مستقیم مواد آتشفشانی جان خود را از دست دادند.
قربانیان جدیدی که در محوطه‌ی باستانی چیویتا جولیانا کشف شده‌اند، حداقل زیر دو متر آوار و خاکستر مدفون شده بودند. ازآنجاکه اجساد این دو نفر کاملا با خاکستر پوشانده شده‌اند، احتمالا این دو نیز به‌دنبال جریان ویرانگر دوم جان سپردند. در کاوش‌های انجام‌شده در چیویتا جولیانا دو اتاق خواب آراسته به موزاییک‌های سنگی و نیز یک اتاق ضیافت مجلل با کف مرمر کشف شدند. اتاقی که در آن اجساد دو قربانی جدید فوران آتشفشان وزوویوس کشف شدند، ازطریق راهروِ سرپوشیده امکان دسترسی به طبقه‌ی بالا را داشته است.
