این سریال به نویسندگی اصغر فرهادی، اواخر دهه 70، با بازی امین حیایی، بهزاد خداویسی و نصرا... رادش روی آنتن می‌رفت. با محمدرضا عیوضی، خواننده پاپ 48 ساله کشورمان که از دهه 70 مشغول کار در دنیای موسیقی است، درباره مسائل مختلفی مانند تیتراژخوانی در تلویزیون، امنیت شغلی خواننده‌ها و پارسا خائف گفت‌وگو کردیم که در ادامه آن را می خوانید.
تیتراژها وصله ناجور داستان هستند
دو دهه از پخش آهنگ «رنگین کمون» با صدای محمدرضا عیوضی و موسیقی ساسان جمالیان می‌گذرد. افرادی که این سریال را دیده‌اند حتما تیتراژ این سریال را با گذشت بیش از 20 سال هنوز به خاطر دارند که می‌گوید: «مثل یک رنگین‌کمون هفت رنگ/ سرگذشت زندگی‌مون رنگ‌رنگ...» اما چرا دیگر تیتراژهای تلویزیونی مانند قدیم خاطره‌ساز نیست؟ عیوضی در پاسخ به این پرسش می‌گوید:«در گذشته تهیه‌کننده‌ها مبلغی را هزینه می‌کردند تا خواننده یا گروهی برای اثرشان تیتراژ پایانی را بسازد و بخواند. تیتراژها با ماهیت اصلی و شخصیت‌های داستان هماهنگ بود، اما الان بیشتر تیتراژها را می‌فروشند. شنیده‌ام برخی تهیه‌کننده‌ها می‌گویند مثلا برای این سریال به یک تیتراژ نیاز داریم و خواننده مبلغی را می‌پردازد تا آهنگ اش که شاید اصلا ربطی به داستان سریال نداشته باشد، به عنوان تیتراژ پایانی روی آنتن برود. به همین دلیل، تیتراژها دیگر با مفهوم سریال‌ها جور نیستند، نه خاطره‌سازی میکنند و نه ماندگار می‌شوند.»
خواننده‌ها امنیت شغلی ندارند
از تعطیلی کنسرت‌ها به خاطر شیوع ویروس کرونا حدود 10 ماه می‌گذرد. این موضوع دنیای موسیقی را به شدت دچار سکون کرده و افراد فعال در آن زیان‌های جدی دیده اند . عیوضی در توضیح این اتفاق می‌گوید: «اینجا خواننده‌ها امنیت شغلی ندارند. از زمان تعطیلی کنسرت‌ها تا الان، هیچ پیگیری از هیچ نهادی صورت نگرفته که اگر امرار معاش‌تان از این راه بوده است، الان دارید چه کار می‌کنید؟ اصلا زنده هستید؟ وقتی از ضعیف‌ترین قشر جامعه که کارگرها هستند، هیچ حمایتی نمی‌شود یا متاسفانه می‌بینم فردی تا کمر در سطل زباله فرو رفته تا شاید لقمه نانی پیدا کند، آدم با خودش فکر میکند تیتراژ و خواننده و... کجا قرار دارد. نمی‌دانم اسمش را چه باید گذاشت؟ اما انگار به نقطه‌ای رسیده‌ایم که همه به فکر خودشان هستند.»
پارسا خائف جهشی خواننده شد
محمدرضا عیوضی در طول فعالیت خود در دنیای موسیقی پنج آلبوم منتشر کرده است. او درباره پارسا خائف، استعداد نوجوان موسیقی برنامه «عصر جدید» که به تازگی اولین آلبوم خود را به نام «هفت الف» منتشر کرده، می‌گوید: «اصولا در این سن و سال، صدا پختگی کامل را ندارد یعنی صدا کاملا جا نیفتاده است و به مرور زمان مقداری تغییر میکند. بعد از مدتی تمرین، صدا به مرحله‌ای می‌رسد که دیگر تغییر در آن محسوس نیست و آن زمان، وقت تولید اثر است. درباره پارسا خائف هم می‌توانم بگویم خیلی‌ها از لحاظ فکری زود بزرگ می‌شوند. او هم شاید در این مرحله قرار گرفته است. من دیدم او اشعار فاخر می‌خواند و با این ادبیات ارتباط برقرار کرده است. دیدید بعضی‌ها در مدرسه جهشی درس میخوانند، شاید درک پارسا هم از ادبیات خوب است و به نوعی در خوانندگی جهشی عمل کرده.»
سرمایه‌ای برای آینده موسیقی کشور
خواننده «حس خوب»، درباره آهنگ سازی مهیار علیزاده در آلبوم پارسا خائف می‌گوید: «همین که پارسا خائف به سمت‌وسوی ادبیات فاخر می‌رود، جای شکرش باقی است که جذب اراجیفی که الان در بازار وجود دارد، نشده است و سمت‌وسوی خوب پیدا میکند. مهیار علیزاده برای او آهنگ سازی کرده و بهتر است از این جنبه به قضیه نگاه کنیم که اگر علیزاده نامی یا گروهی این کار را برای او نمی‌کردند، با خود فکر می‌کرد چرا در این سن‌وسال دارم این‌ها را می‌خوانم که طرفدار ندارد. پس بهتر است به سمت همان موسیقی پاپ بروم که آن را دوست دارند و طرفدار هم دارد. شاید جذب موسیقی تجاری و بازاری می‌شد و خیلی زود هم از یاد می‌رفت. به نظر من مسیر درست است، فقط بعد از چند سال، صدا تغییر میکند که چیز بدی نخواهد بود. به هر حال او می‌تواند یک سرمایه خوب برای آینده کشور باشد.»
