وب‌سایت بیتوته: کیست یک کیسه‌ای از بافت غشایی است که حاوی مایعات، هوا یا مواد دیگری است. کیست تقریباً در هر نقطه از بدن یا زیر پوست شما رشد می‌کند. انواع مختلف کیست وجود دارد. بیشتر کیست‌ها خوش خیم یا غیر سرطانی هستند.
کیست مویی (کیست پیلونیدال) چیست؟
کیست پیلونیدال یک کیسه غیر طبیعی در پوست است که معمولاً حاوی مو‌های زائد است. یک کیست پیلونیدال تقریباً همیشه در نزدیکی ستون فقرات در بالای شکاف باسن واقع شده است. کیست‌های پیلونیدال معمولاً هنگام سوراخ کردن و برگشت مو ایجاد می‌شوند. اگر یک کیست پیلونیدال آلوده شود، آبسه ناشی از آن اغلب بسیار دردناک است. کیست را می‌توان از طریق یک برش کوچک تخلیه کرد یا با عمل جراحی برداشت.
کیست پیلونیدال بیشتر در مردان جوان اتفاق می‌افتد و مشکل تمایل به عود دارد. افرادی که برای مدت زمان طولانی می‌نشینند مانند رانندگان کامیون، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کیست پیلونیدال هستند.
علائم کیست پیلونیدال
یک کیست مویی وقتی آلوده می‌شود، به یک توده متورم (آبسه) تبدیل می‌شود. علائم و نشانه‌های یک کیست مویی آلوده عبارتند از:
درد قرمزی پوست تخلیه چرک یا خون از باز شدن پوست بوی ناخوشایند از تخلیه چرک
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟
در صورت مشاهده هرگونه علائم یا نشانه کیست مویی، به پزشک مراجعه کنید. پزشک با بررسی ضایعه می‌تواند بیماری را تشخیص دهد.
علل بروز کیست مویی
علت کیست‌های مویی مشخص نیست. اما به نظر می‌رسد بیشتر کیست‌های پیلونیدال ناشی از مو‌های شل شده‌ای هستند که به پوست نفوذ می‌کنند. اصطکاک و فشار، ساییدگی پوست در برابر پوست، لباس تنگ، دوچرخه سواری، نشستن طولانی مدت یا عوامل مشابه باعث برگشت مو می‌شود. بدن در پاسخ به مو به عنوان یک ماده خارجی عمل می‌کند و کیست در اطراف مو ایجاد می‌کند.
عوامل خطر ایجاد کیست مویی
فاکتور‌های خاصی می‌توانند شما در ابتلا به کیست‌های پیلونیدال حساس‌تر کنند، مانند:
مرد بودن سن (کیست‌های پیلونیدال بیشتر در افراد ۲۰ سال دیده می‌شود) چاقی سبک زندگی کم تحرک نشستن طولانی مدت مو‌های بدن بیش از حد مو‌های سفت یا ضخیمعوارض کیست مویی
اگر یک کیست مویی مزمن به طور صحیح درمان نشود، ممکن است شما در معرض خطر ابتلا به یک نوع سرطان پوستی به نام کارسینوم سلول سنگفرشی قرار بگیرید.
راه‌های پیشگیری از ایجاد کیست مویی
برای کمک به جلوگیری از کیست مویی، سعی کنید:
آن قسمت از بدن خود را تمیز نگه دارید در صورت نیاز وزن خود را کاهش دهید از نشستن طولانی خودداری کنیداگر در گذشته به کیست پیلونیدال مبتلا بودید، به طور مرتب مو‌های آن قسمت را تراشیده یا از محصولات رفع مو برای کاهش خطر عود استفاده کنید.
راه‌های درمان کیست مویی
درمان اولیه برای کیست پیلونیدال آلوده معمولاً روشی است که می‌تواند در مطب پزشک شما انجام شود. بعد از بی حس کردن ناحیه با تزریق، پزشک شما برای تخلیه کیست برش کوچکی ایجاد می‌کند. اگر کیست عود کند، که اغلب اتفاق می‌افتد، ممکن است شما به یک عمل جراحی گسترده‌تر نیاز داشته باشید که کیست را به طور کامل برطرف کند.
بعد از عمل پزشک ممکن است انتخاب کند:
زخم را باز بگذارید: در این گزینه، زخم جراحی باز و با پانسمان بسته می‌شود تا اجازه‌ی بهبودی آن از داخل به بیرون داده شود. این فرایند باعث بهبودی طولانی‌تر می‌شود، اما معمولاً خطر کمتری از عفونت مکرر کیست پیلونیدال وجود دارد.
زخم را با بخیه ببندید: در حالی که زمان بهبودی با این گزینه کوتاه‌تر است، احتمال عود بیشتر وجود دارد.
مراقبت از زخم بعد از عمل بسیار مهم است. پزشک یا پرستار شما دستورالعمل‌های دقیقی در مورد نحوه تعویض پانسمان، مدت زمان روند بهبود طبیعی و زمان تماس با پزشک به شما می‌دهد. همچنین ممکن است شما نیاز به تراشیدن اطراف محل جراحی داشته باشید تا از ورود مو‌ها به زخم جلوگیری شود.
