AMD با ادعای برتری محصولات نسبت به اینتل می‌گوید، هیچ‌گاه تصور چنین برتری را نداشته و تنها برای رسیدن به رقیب قدیمی تلاش می‌کرده است.
رقابت AMD و اینتل در دنیای پردازنده سابقه‌ای چند دهه‌ای دارد. دراین‌میان رقابت‌های لفظی و ادعاهای بازاریابی در همه‌ی سال‌ها به چشم می‌خورده‌اند و در یکی دو سال اخیر نیز شاهد نبردها و بحث‌های رسانه‌ای فراوانی بوده‌ایم. AMD اکنون از هر فرصتی استفاده می‌کند تا نبردی رسانه‌ای را با اینتل پیش ببرد؛ نبردی که TSMC نیز به‌عنوان تولیدکننده‌ی تراشه‌های شرکت، از آن بی‌بهره نیست. به‌هرحال امروز پردازنده‌های AMD برای اولین‌بار در تاریخ از لحاظ قدرت پردازش نسبت به محصولات اینتل برتری دارند؛ رخدادی که طی ۳۰ سال گذشته در صنعت x86 بی‌سابقه بوده است.
مقاله‌های مرتبط:ارزش سهام AMD اکنون در نقطه‌ی ۴۲ دلار قرار دارد؛ قیمتی که نزدیک به دوران اوج آنها پیش از انفجار حباب دات‌کام در سال ۲۰۰۰ است. غول پردازنده در آن زمان هر سهم را به ارزش ۴۷/۵ دلار معامله می‌کرد. حتی بدبین‌ترین تحلیل‌گران نیز امروز اعتراف می‌کنند که AMD در مسیر بازگشت به اوج و تکرار پیروزی‌هایش قرار دارد. به‌علاوه آنها هنوز فرصت زیادی برای رشد و پیشرفت دارند.
بخش پردازنده‌های گرافیکی AMD یکی از حوزه‌های مهم با ظرفیت رشد بالا محسوب می‌شود. از زمان معرفی معماری Zen، همه‌ی اخبار و هیاهوی رسانه‌ای پیرامون این معماری جریان داشت و بخش پردازنده‌های گرافیکی به‌نوعی به سایه رفته‌اند. به‌هرحال آینده‌ی پردازنده‌های گرافیکی شرکت نیز روشن به‌نظر می‌رسد و می‌توان کسب سهم بازار بیشتر را برای آن در نظر گرفت.
AMD در کنفرانس Barclays با اشاره به برتری‌های خود در سال‌های اخیر اظهارنظر جالبی داشت که در ادامه بخش‌هایی از آن را می‌خوانید:
ما در برخی بخش‌های پردازش تک‌رشته‌ای کمبودهایی نسبت به اینتل داشتیم. با ارائه‌ی معماری رم، نه‌تنها خروجی را دوبرابر و در برخی موارد چندبرابر کردیم؛ بلکه تعداد هسته‌ها را در هر سوکت نسبت به نسل قبل خود دوبرابر کردیم که در مقایسه با نسل‌های کنونی اینتل، بیش از دوبرابر هم می‌شود. به‌علاوه در بهینه‌سازی دستورالعمل در هر چرخه (IPC) نیز فعالیت‌هایی داشتیم تا معماری ماشین‌ها در هر رشته‌ی پردازشی سریع‌تر شود. درنهایت ما امروز در قدرت پردازشی نسبت به اینتل برتری داریم، درحالی‌که قبلا تنها به فکر برابر شدن قدرت با آنها بودیم.
ما برای اولین‌بار در تاریخ، قوانین طبیعی که صنعت نیمه‌هادی را برای ۳۰ سال احاطه کرده بودند، شکستیم. اینتل همیشه در فرایندهای تولید (Process Node) برتری داشت. ما چهار سال پیش امیدوار بودیم که در فناوری‌های تولید با اینتل برابر شویم. هیچ‌گاه تصور نمی‌کردیم که آنها را پشت سر بگذاریم.
معماری Rome پیشرفت‌های خوبی را برای ما به‌همراه داشت. نه‌تنها در پردازش‌های عادی بلکه در کاربردهای پردازش حرفه‌ای و سرویس‌های ابری و فرم‌های شبیه‌سازی بزرگ نیز برتری‌هایی را با همان نسل اول کسب کردیم. به‌هرحال امروز از لحاظ هسته‌های پردازشی برتری قابل‌توجهی نسبت به اینتل داریم.
ما کارایی و قدرت بیشتر را با مصرف بهتر نیرو ارائه می‌کنیم. در بسیای از وظایف پردازشی نسبت به اینتل برتری داریم و تنها چند حوزه‌ی محدود و منحصربه‌فرد در اختیار آنها قرار دارد. به‌هرحال موقعیت رهبری بازار ما، اکنون بسیار بهتر از چیزی است که برنامه‌ریزی کرده بودیم.
فارست ناراد، معاون ارشد AMD درباره‌ی محصولات شرکتش به نکات قابل‌توجهی اشاره کرد. او همچنین به‌نوعی اعتراف کرد که آخرین معماری AMD Zen در برخی جنبه‌ها همچون کارایی تک‌رشته‌ای کمبودهایی داشت. البته آنها چالش‌های مذکور را در جدیدترین محصولات خود به‌نوعی برطرف کرده‌اند. اشاره‌ی او به برتری نسبت به اینتل برخلاف تصورات اولیه نیز نشان‌دهنده‌ی تعهد بالای شرکت به برنامه‌ی پیشرفت و توسعه است.
TSMS امروز تصمیم دارد تا ریسک تولید تراشه‌های پنج نانومتری را به جان بخرد. با شروع فرایند مذکور، به‌نظر نمی‌رسد اینتل توانایی پس گرفتن برتری خود را داشته باشد. درواقع شاید آنها موفق به رسیدن به نقطه‌ی برابر نیز نشوند. تنها زمانی‌که شاید بتوان برابری اینتل و AMD را متصور شد، پس از سال ۲۰۲۱ خواهد بود. در آن زمان شاید اولین پردازنده‌های لیتوگرافی فرابنفش اینتل در موعد مقرر به بازار عرضه شوند. مدیرعامل اینتل نیز اخیرا اشاره‌ای به چالش‌های تولید و زنجیره‌ی تأمین تراشه‌های ۱۰ نانومتری شرکتش داشت که تاحدودی باز هم وضعیت بازار و تولید را به سمت AMD متمایل می‌کند. به‌هرحال نبرد دنیای پردازنده در سال‌های اخیر جذاب‌تر از همیشه شده است و شاید احتمال تغییر کلی جهت‌گیری آن نیز دور از انتظار نباشد.
