او گفت: من و نگین با هم دوست بودیم. روز حادثه او در خانه من بود من بیرون بودم و از طریق همسایه‌ها در جریان قرار گرفتم که نگین خودکشی کرده است. بلافاصله به خانه برگشتم و جسد او را زیر پنجره دیدم.
پلیس از همسایه‌ها بازجویی کرد. آنها گفتند: ما با صدایی که شنیدیم، بیرون آمدیم و متوجه شدیم جسد یک دختر روی زمین افتاده است و بعد به صاحبخانه که پسری جوان است، خبر دادیم و او آمد و متوجه شدیم این دختر نگین دختر مورد علاقه اوست.
پسر جوان در بازجویی‌های بعدی گفته‌های شاهدان را تکرار کرد و گفت: من اصلا در جریان نبودم که چه اتفاقی افتاده است و زمان حادثه بیرون بودم وقتی آمدم جسد را دیدم. نگین از شب قبل به خانه ما آمده بود.
او درباره علت خودکشی نگین گفت: او دچار بیماری افسردگی بود و گاهی داروهایش را قطع می‌کرد و حالش بد می‌شد. شب قبل از حادثه هم به من گفت با خانواده‌اش دچار اختلاف شده است.
پدر نگین ادعای دیگری را مطرح کرد. او انگشت اتهام را به سمت پسر جوان که کیوان نام دارد، گرفت و گفت: دختر من هیچ مشکلی نداشت. کیوان او را کشته است. آنها سال‌ها با هم ارتباط داشتند. نگین کیوان را خیلی دوست داشت و من با ازدواج آنها مخالف نبودم اما وقتی که متوجه شدم کیوان دست بزن دارد، به دخترم گفتم اجازه ازدواج نمی‌دهم. با این حال نگین به ارتباطش با این پسر ادامه داد. کیوان چندین بار دخترم را کتک زد و او را با بدن کبود به خانه فرستاد. من از کیوان شکایت کردم اما دخترم واسطه شد. اطمینان دارم کیوان دخترم را کشته است.
با شکایت این مرد، کیوان بازجویی شد اما مدرکی علیه او پیدا نشد و دادسرا منع تعقیب برای کیوان صادر کرد.
قرار منع تعقیب مورد اعتراض پدر نگین قرار گرفت و شعبه 8 دادگاه کیفری استان تهران به آن رسیدگی کرد. کیوان در این مرحله از تحقیقات گفت: نگین سابقه خودکشی داشت پدرش هم این موضوع را می‌داند. او دختری عصبی بود و من هم از مرگش ناراحتم و در آن نقشی نداشتم.
بر اساس نظریه پزشکی قانونی، سابقه خودکشی نگین، دفاعیات کیوان و همچنین سایر شواهد موجود در پرونده که نشان می‌داد زمان مرگ نگین کیوان در آنجا حضور نداشته است، قرار منع تعقیب این جوان دوباره صادر شد و با اعتراض پدر نگین پرونده به دیوان عالی کشور رفت که در نهایت دیوان عالی کشور هم مدارک پدر نگین را مستدل ندانست و رأی قرار منع تعقیب را تأیید کرد.
17302
