به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره فرقان بیست و پنجمین سوره قرآن است و در جزء هجدهم و نوزدهم قرار دارد.
«فرقان» یعنی جدا کننده حق از باطل؛ این سوره بر مباحث توحید، معاد، نبوت و مبارزه با بت پرستی تاکید می‌کند و در آیات پایانی آن ویژگی‌های مومنان راستین آمده است.
آیه شصتم آن سجده مستحب دارد و از آیات مشهور آن آیه ۳۰ (مهجوریت قرآن)، ۵۳ (جدایی دریای شور و شیرین) و ۵۹ (خلقت عالَم در شش روز) است.
در فضیلت قرائت این سوره از پیامبر (ص) نقل شده است: هر کس سوره فرقان را بخواند، در روز قیامت در حالی مبعوث می‌شود که به آمدن در قیامت ایمان دارد و هیچ شکی ندارد که آنان که در قبرند، مبعوث می‌شوند. او همچنین بدون حسابرسی وارد بهشت می‌شود.
شیخ صدوق می‌نویسد امام کاظم (ع) فرمودند: قرائت سوره فرقان را رها مکن؛ زیرا هر کس سوره فرقان را در شب تلاوت کند، خداوند هیچ وقت او را عذاب نمی‌کند و از او حسابرسی نمی‌کند و او را در فردوس اعلی منزل می‌دهد.
فایل صوتی تلاوت آیات ۶۱ تا ۷۱ از سوره فرقان با صدای مهدی عادلی
متن آیاتی از سوره فرقان همراه با ترجمهبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
تَبَارَ‌کَ الَّذِی جَعَلَ فِی السَّمَاءِ بُرُ‌وجًا وَ جَعَلَ فِیهَا سِرَ‌اجًا وَ قَمَرً‌ا مُّنِیرً‌ا ﴿٦١﴾
فرخنده و بزرگوار است آن کسى که در آسمان برجهایى نهاد و در آن چراغ و ماهى نوربخش قرار داد (۶۱)
وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ أَرَ‌ادَ أَن یَذَّکَّرَ أَوْ أَرَ‌ادَ شُکُورً‌ا ﴿٦٢﴾
و اوست کسى که براى هر کس که بخواهد عبرت گیرد یا بخواهد سپاسگزارى نماید شب و روز را جانشین یکدیگر گردانید (۶۲)
وَ عِبَادُ الرَّ‌حْمَـٰنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْ‌ضِ هَوْنًا وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا ﴿٦٣﴾
و بندگان خداى رحمان کسانى‌اند که روى زمین به نرمى گام برمى‌دارند و، چون نادانان ایشان را طرف خطاب قرار دهند به ملایمت پاسخ مى‌دهند (۶۳)
وَ الَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَ‌بِّهِمْ سُجَّدًا وَ قِیَامًا ﴿٦٤﴾
و آنانند که در حال سجده یا ایستاده شب را به روز مى‌آورند (۶۴)
وَ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَ‌بَّنَا اصْرِ‌فْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ ۖ إِنَّ عَذَابَهَا کَانَ غَرَ‌امًا ﴿٦٥﴾
و کسانى‌اند که مى‌گویند پروردگارا، عذاب جهنم را از ما بازگردان که عذابش سخت و دایمى است (۶۵)
إِنَّهَا سَاءَتْ مُسْتَقَرًّ‌ا وَ مُقَامًا ﴿٦٦﴾
و در حقیقت آن بد قرارگاه و جایگاهى است (۶۶)
وَ الَّذِینَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ یُسْرِ‌فُوا وَ لَمْ یَقْتُرُ‌وا وَکَانَ بَیْنَ ذَٰلِکَ قَوَامًا ﴿٦٧﴾
و کسانى‌اند که چون انفاق کنند نه ولخرجى مى‌کنند و نه تنگ مى‌گیرند و میان این دو روش حد وسط را برمى‌گزینند (۶۷)
وَ الَّذِینَ لَا یَدْعُونَ مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ وَ لَا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّ‌مَ اللَّـهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لَا یَزْنُونَ ۚ وَ مَن یَفْعَلْ ذَٰلِکَ یَلْقَ أَثَامًا ﴿٦٨﴾
و کسانى‌اند که با خدا معبودى دیگر نمى‌خوانند و کسى را که خدا خونش را حرام کرده است جز به حق نمى‌کشند و زنا نمى‌کنند و هر کس این‌ها را انجام دهد سزایش را دریافت خواهد کرد (۶۸)
یُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ یَخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا ﴿٦٩﴾
براى او در روز قیامت عذاب دو چندان مى‌شود و پیوسته در آن خوار مى‌ماند (۶۹)
إِلَّا مَن تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَـٰئِکَ یُبَدِّلُ اللَّـهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَ کَانَ اللَّـهُ غَفُورً‌ا رَّ‌حِیمًا ﴿٧٠﴾
مگر کسى که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته کند پس خداوند بدیهایشان را به نیکی‌ها تبدیل مى‌کند و خدا همواره آمرزنده مهربان است (۷۰)
وَ مَن تَابَ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ یَتُوبُ إِلَى اللَّـهِ مَتَابًا ﴿٧١﴾
و هر کس توبه کند و کار شایسته انجام دهد در حقیقت به سوى خدا بازمى‌گردد (۷۱)
انتهای پیام/
