به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره ذاریات پنجاه و یکمین سوره قرآن است و در جزء بیست و ششم و بیست و هفتم آن قرار دارد.
ذاریات جمع ذاریه به معنای باد است. موضوع اصلی سوره ذاریات، قیامت است و در این سوره به توحید و نشانه‌های خدا در آفرینش، میهمانی فرشتگان در خانه ابراهیم (ع) و ماموریتشان برای عذاب قوم لوط، داستان حضرت موسى (ع) و سرگذشت قوم عاد، قوم ثمود و قوم نوح پرداخته شده است.
از آیات مشهور این سوره، آیه ۵۶ است که عبادت خداوند را هدف از آفرینش جنیان و انسان معرفی می‌کند.
در روایات، فضایلی برای قرائت این سوره بیان شده؛ از آن جمله آمده است: خداوند زندگی تلاوت‌کننده این سوره را اصلاح می‌کند و به او روزی گسترده می‌دهد.
در تفسیر مجمع البیان از پیامبر (ص) روایت شده است که اگر کسی سوره ذاریات را قرائت کند، به ازای هر بادی که می‌وزد، ده پاداش به او داده می‌شود. شیخ صدوق هم به نقل از امام صادق (ع) نوشته: هر کس سوره ذاریات را در روز یا شب تلاوت کند، خداوند زندگی‌اش را اصلاح می‌کند و به او روزی گسترده می‌دهد و قبر او را با چراغی تا روز قیامت روشن مىکند.
فایل صوتی تلاوت آیات ۱۵ تا ۲۳ سوره ذاریات با صدای مهدی قره شیخ لو
متن آیاتی از سوره ذاریات همراه با ترجمهبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ ﴿١٥﴾
پرهیزگاران در باغ‌ها و چشمه سارانند (۱۵)
آخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَ‌بُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَٰلِکَ مُحْسِنِینَ ﴿١٦﴾
آنچه را پروردگارشان عطا فرموده مى‌گیرند زیرا که آنها پیش از این نیکوکار بودند (۱۶)
کَانُوا قَلِیلًا مِّنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ ﴿١٧﴾
و از شب اندکى را مى‌غنودند (۱۷)
وَ بِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُ‌ونَ ﴿١٨﴾
و در سحرگاهان از خدا طلب آمرزش مى‌کردند (۱۸)
وَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُ‌ومِ ﴿١٩﴾
و در اموالشان براى سائل و محروم حقى معین بود (۱۹)
وَ فِی الْأَرْ‌ضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ ﴿٢٠﴾
و روى زمین براى اهل یقین نشانه‌هایى متقاعدکننده است (۲۰)
وَ فِی أَنفُسِکُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُ‌ونَ ﴿٢١﴾
و در خود شما پس مگر نمى‌بینید؟ (۲۱)
وَ فِی السَّمَاءِ رِ‌زْقُکُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ ﴿٢٢﴾
و روزى شما و آنچه وعده داده شده‌اید در آسمان است (۲۲)
فَوَ رَ‌بِّ السَّمَاءِ وَ الْأَرْ‌ضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ ﴿٢٣﴾
پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که واقعا او حق است همان گونه که خود شما سخن مى‌گویید (۲۳)
انتهای پیام/
