شهید مصطفی ابراهیمی در سال 1345، در یکی از روستاهای خمین به نام ازنوجان، در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود.
به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ به منظور گرامیداشت یاد و خاطر شهدای استان مرکزی خبرگزاری بسیج استان به باز خوانی زندگی شهید مصطفی ابراهیمی می پردازد.
با شروع انقلاب اسلامی به رهبری امام‌گونۀ حضرت امام (ره)، دلباختۀ اهداف مقدس اسلام شده بود و همیشه از اسلام و سخنان امام صحبت می‌کرد و دیگران را در این کارها راهنمایی و هشدار می‌داد.
با شروع جنگ تحمیلی علیه اسلام و ایران و مردم مسلمان، با سخنان حکیمانۀ حضرت امام در خصوص شرکت در جبهه‌ها به‌وسیلۀ امت حزب ا... مصطفی، رفتن به جبهه را از اهداف اسلام می‌دانست و راهی بسیج شد؛ پس از اعزام و طی نمودن دورۀ آموزش به جبهة غرب اعزام گردید و پس از رشادت‌ها و جوانمردی‌های بسیار در جبهۀ سرپل ذهاب، در آستانۀ هفده سالگی، به دیار معشوق شتافت.
وصيت‌نامه
«الذين آمنوا و هاجرو و جاهدوا فى سبيل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله و اولئك هم الفائزون:
آنان‌كه ايمان آوردند و از وطن هجرت كردند و در راه خدا با مالشان و جانشان جهاد كردند، آن‌ها را در نزد خدا مقام بلندى است و آنان رستگاران و سعادتمندان دو عالم‌اند.»
با سلام و درود به امام که با ايمان سرسخت خود توانست، از پى دام‌هاى گسترده رسته و پيروز گردد و سلام بر جهادگران و ايثارگران كه شجاعت بى‌نظير را از حسين (ع) به ارث برده‌اند و توانستند پيروز شوند و در راه اين پيروزي‌ها خون‌شان را نثار كردند كه خون‌شان پيام‌آور راهشان بوده است. شهيدانى كه با خون خويش نهال انقلاب را آبيارى كردند. شهيدانى؛ چون: موسوي‌ها ، فريدي‌ها ، انصارى‌ها، صمدي‌ها و جنتى‌ها كه راهشان راه حسين بوده است و از حسين (ع) درس زندگى و مبارزه آموخته‌اند و اينك حسين‌هاى زمان هستند كه در راه اين انقلاب مى‌جنگند و شهيد مي‌شوند.
برادران و خواهران خواستم اين را به شما عرض كنم كه من راه خود را انتخاب كرده‌ام و از شما مى‌خواهم كه براى من هيچ نگرانى نداشته باشيد؛ چون هدفم اسلام است و مى‌خواهم با خون خود درخت اسلام را آبيارى كنم و راه حسين (ع) را بپيمايم؛ چون ماندن در اين دنيا فايده‌اى ندارد. حسين (ع) و يارانش در صحراى كربلا شهيد شدند و ما هم هر روز چند تا شهيد مي‌دهيم؛ پس چرا نياييم و راه حسين را پيش نگيريم و نگذاريم قلب امام اندوهگین شود؛ چراكه خدا به ما فكر و انديشه داده است. كمى به خود آييم و آيين اسلام را پياده كنيم و در راه اسلام شهيد شويم.
از شما مى‌خواهم كه امام را تنها نگذاريد و نماز شب را بر پاى داريد.
و شما اى پدر عزيز مى‌بخشى اگر نيامدم خداحافظى کنم؛ چون ديگر فرصت نداشتم.
خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگه‌دار به اميد ديدار در كربلاى حسينى
28/ 2/ 1362
