تیمی از روان‌شناسان ارتباطات قوی بین حافظهی کاری و ساختار ذهنی با خواب و سن و افسردگی را کشف کردهاند.
براساس پژوهشی جدید، بین سه عامل مرتبط با سلامتی شامل خواب و سن و افسردگی با جنبه‌های مختلف حافظهی کاری ارتباط وجود دارد. حافظهی کاری بخشی از حافظه کوتاه‌مدت است که موقتا اطلاعاتی را ذخیره و مدیریت می‌کند که برای وظایف شناختی مانند یادگیری و استدلال و درک مطلب لازم باشد. حافظهی کاری به‌شدت با عملکردهای شناختی نظیر هوش، حل‌مسئله‌ی خلاقانه، زبان و برنامه‌ریزی مرتبط است و نقش مهمی در نحوه‌ی پردازش و استفاده و به‌یاد‌آوردن اطلاعات ایفا می‌کند.
پژوهشگران به رهبری ژانک، استادیار روان‌شناسی دانشگاه کالیفرنیا ریورساید، دریافته‌اند سن به‌صورت منفی با جنبه‌ی کیفی حافظهی کاری مرتبط است. به‌عبارت‌دیگر، شخصی که سن بیشتری دارد حافظه‌اش ضعیف‌تر است و درمقابل، کاهش کیفیت خواب و افسردگی باعث ضعف در یادآوری رویدادی می‌شود که قبلا تجربه شده است.
ژانک می‌گوید:
پژوهشگران قبلا هریک از این عوامل را به‌طورجداگانه به عملکرد کلی حافظهی کاری مرتبط کردهاند؛ اما کار ما این بود که چگونه این عوامل با کیفیت و کمّیّت حافظه مرتبط می‌شوند.
سه عامل سلامتی به‌هم مرتبط هستند. برای مثال، احتمال بیشتری وجود دارد که افراد سالمند خلق‌و‌خوی منفی را درمقایسه‌با میان‌سالان و جوانان تجربه کنند. کیفیت خواب ضعیف نیز اغلب با افسردگی همراه است و رویکرد تقسیم‌بندی‌شده در پژوهش‌های قبلی درزمینه‌ی این روابط استفاده شده است. همچنین، هرکدام از عوامل مرتبط با سلامت و حافظهی کاری می‌تواند بر دیگری نیز تأثیر بگذارد.
پژوهشگران اولین‌بار به‌صورت آماری اثرهای این سه عامل را به‌صورت جداگانه بررسی کردهاند. اگرچه تمامی این سه عامل مشکلی رایج در حافظه را باعث می‌شوند، به‌نظر می‌رسد شیوه‌های رفتاری مختلفی دارند و از مکانیسم مستقل در مغز پیروی می‌کنند. این یافته‌ها می‌توانند به روش‌های درمانی جدید در آینده برای مقابله با اثرهای منفی خواب و سن و افسردگی در حافظهی کاری منجر شوند. نتایج این پژوهش‌ها در مجله‌ی انجمن بین‌المللی عصب‌شناسی منتشر شده است.
پژوهشگران دو مطالعه انجام دادند. در ابتدا از ۱۱۰ دانشجوی کالج برای سنجش کیفیت خواب و افسردگی خود و ارتباط مستقل آن‌ها با معیارهای آزمایشی حافظه نمونه‌گیری کردند. در پژوهش دوم، پژوهشگران سن و ارتباط آن با حافظهی کاری ۳۱ نفر از اعضای جامعه‌ای در بازه‌ی سنی ۲۱ تا ۷۷ سال را مطالعه کردند.
ژانگ می‌گوید:
اکنون مطمئنیم که چگونه هریک از این عوامل بر حافظهی کاری تأثیر می‌گذارند. این پژوهش می‌تواند ما را به درک بهتری از سازوکار نهفته در زوال عقل مرتبط با سن برساند. برای اینکه ذهن بتواند در بهترین حالت کار کند، مهم است شهروندان سال‌خورده مطمئن شوند کیفیت خواب و شرایط روحی مناسب دارند.
