به گزارش ایكنا از فارس، به نقل از روابط عمومی دانشگاه شیراز، به‌همت انجمن علمی بخش هنر و مركز آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی و با حضور اساتید، دانشجویان و هنرمندان، چهارمین نشست تخصصی جشنواره «هنر رضوان» با موضوع هویت‌بخشی به اسباب زندگی با الهام از نمادهای رضوی امروز، 31 اردیبهشت‌ماه در دانشكده هنر و معماری دانشگاه شیراز برگزار شد.
محمدصادق میرزا ابوالقاسمی، عضو هیئت علمی بخش هنر دانشگاه شیراز در این نشست، گفت: در تمدن و فرهنگ ایرانی مسئله تجربه‌های زیستن و مفاهیم زندگی معمولا از طریق سنتی نسبتا پایدار، انتقال داده شده است كه این سنت پایدار را معمولاً در زبان ادبی با عناوینی مثل پند و اندرز و تذكر می‌شناسیم و در واقع گوهر درونی فرهنگ ایرانی از این راه در طول تاریخ تمدن ایران انتقال داده شده است.
وی افزود: راه‌های مختلفی برای اشاعه این موضوع وجود دارد و اسباب و لوازم زندگی كه به نوعی موضوع این جشنواره است، یكی از موثرترین رسانه‌های فرهنگی در حوزه تمدن ایران بوده كه وظیفه انتقال این مفهوم را عهده داشته بنابراین خیلی طبیعی است كه این مفهوم گاهی روی نقش یك شی یا یك وسیله و گاهی در یك عبارت كوتاه یا كلام نوشتاری بر روی اسباب زندگی تحریر شده باشد.
میرزاابوالقاسمی گفت: گمان من این است كه در فرهنگ و تمدن ایران، اسباب و لوازم كار و زندگی علاوه بر اینكه گرهی از كار مردم را می گشوده، طرحی از زندگی هم با خود به همراه داشته و این نكته بسیار مهمی است كه در زمانه‌ای كه به سر می‌بریم جایش خالی است.
مهدی یك پسر، دبیر جشنواره هنر رضوان نیز در این نشست ضمن اشاره به بحث هویت و فرهنگ در مورد انفصال فضای فرهنگی گذشته و حال، گفت: علاوه بر شكل و فرم آرایه‌ها و نگاره‌هایی كه در تاریخ هنر وجود دارد، شاهد یك معنا و جهان‌بینی هستیم كه متاسفانه در حال حاضر به جای اینكه در زندگی‌هایمان ببینیم و با آن‌ها زندگی كنیم، به عنوان عنصر تزئینی و نقشی كه در خاطره‌ها و گوشه طاقچه‌ها جای دارد، مواجه می‌شویم و انگار در دل چیزی داریم كه در ظاهر واجد آن نیستیم.
وی افزود: اینكه تزئینات و اتفاقات پیرامون، ما را به آن چیزی كه در دل داریم نزدیک می‌كند، نشان می‌دهد كه متأسفانه این اتفاق نیافتاده و این یك مسئله بزرگ فرهنگی است.
دبیر جشنواره هنر رضوان بیان كرد: امروز اسباب زندگی جایگزین محصولاتی شده كه در واقع كاربرد دارند ولی هویت و حكمت را به همراه ندارند و چون ما احساس نیاز به یك سری وسایل و تجهیزات می‌كردیم تا نیازهای زندگی روزمره را رفع كنیم دست به دامان هر ابزاری شده ایم كه سطحی تولید شده‌اند.
یک پسر ادامه داد: نكته مهم اینكه اگر قرار بر شکل گیری تمدنی است، این تمدن باید از خودش هویتی داشته باشد و همه وسایل و ابزار باید با هم ارتباط داشته باشند كه ما در دوره صفویه به خوبی شاهد این موضوع بوده‌ایم.
انتهای پیام
