نویسنده:بهراد مهرجو
بهراد مهرجو| گزارشهای آماری نشان میدهد در فروردین ماه میزان صادرات کالا نزدیک به ۱۸،۲ درصد کاهشیافته است. بااینحال ۲.۵ میلیارد دلار صادرات در مقابل ۲.۳ میلیارد دلار واردات انجام شده است.
تراز تجاری بدون محاسبه نفت خام هم ۲۱۳ میلیون دلار مثبت است. این عدد در قیاس با سال گذشته ۳۷۴ میلیون دلار کاهش را نشان میدهد، ولی همچنان به آستانه منفی نرسیده است.
میانگین قیمت کالا‌های صادراتی در این دوره زمانی ۲۹۹ دلار و میانگین قیمت واردات ۴ برابر بیشتر و معادل ۱۱۲۰ دلار تخمین زده میشود. همه این اطلاعات نشان میدهد که همچنان دلار به اقتصاد ایران تزریق میشود. مسیر آن در قیاس با سال گذشته بهشدت آهسته شده، ولی قطع نشده است.اما چرا دلار پا از صعود قیمت پس نمیکشد؟
ارز دونرخی به یکی از شگفتانگیزترین رانتهای تاریخ معاصر ایران تبدیل شده است. دلار رسمی ۴۲۰۰ تومان و دلار نیمایی بهطور متوسط ۸ تا ۹ هزار تومان قیمت میخورد.
بررسیها نشان میدهد ۵۷ درصد از ۱۵ قلم کالای صادراتی اول کشور طی این ماه مربوط به میعانات گازی، پتروشیمی و فولاد بوده است. تولید انواع کالا‌ها مانند پتروشیمیها در ایران با انواع یارانه و حمایت صورت میگیرد.
صنایع کشور گاز و برق یارانهای دریافت می‌کنند و هزینههای تولیدشان در قیاس با کشورهای دیگر منطقه ارزانتر است. همین گروه معتقدند که دلیلی برای صادرات با نرخ ارز ۸ هزارتومانی ندارند. آن‌ها هزینه تمام شده خود را بالاتر از این عدد میدانند؛ بنابراین یک راهحل ساده خلق شده است: صادرات رسمی و غیررسمی و عدم انتقال دلار‌های صادراتی به کشور.
دلار‌های برخی از صنایع کشور در حاشیه بازار تهران به قیمت ۱۵ هزار تومان فروخته میشود. اگر یک هفته عرضه صورت نگیرد، قیمتها مدام بالاتر میرود و سود‌ها بیشتر میشود. فقط فروشندگان دلار‌های صادراتی باید صبر بیشتری داشته باشند. قیمت دلار به همین سادگی در بازار ایران بالا و بالاتر میرود.
منبع: سازندگی
