۸۵۵۳۷۲
۹۹ بازدید
برترینها: هنوز کم و بیش چیزهایی وجود دارد که درباره صرع نمیدانیم، مثل علت دقیق آن. گاهی این یک اختلال منفرد است، اما گاهی هم تاثیر یک بیماری دیگر است. حتی صرع انواع مختلفی دارد و میتواند در بخشهای مختلفی از روز اتفاق بیفتد. در این مطلب با حقایق جالبی درباره این بیماری آشنا میشوید.یک بیماری شایع
صرع چهارمین اختلال عصبی شایع جهان است که با تشنجهای بدون محرک و عودکننده شناخته میشود. یک بیماری که طیف گستردهای از انواع تشنج را شامل میشود. در صرع تشنجهای مکرر تجریه میشود که در مغز آغاز میشوند و معمولا وقتی به عنوان صرع شناخته میشود که فرد بیش از یک تشنج داشته باشد.
نور فقط روی حدود ۳% از مبتلایان به صرع تاثیر میگذارد، که صرع حساس به نور نامیده میشود.
فیلسوف یونانی بقراط (۴۶۰-۳۷۷ قبل از میلاد) اولین کسی بود که فکر کرد سرچشمه صرع در مغز است.
برخی افراد تشنج را در بیداری تجربه میکنند، اما ممکن است برخی افراد آن را هنگام خواب تجربه کنند.
تشنجها همیشه به شکل حرکات ناگهانی و نامنظم و شدید بدن نیستند، برخی افراد حالت گیجی و سرگردانی و از دست دادن هوشیاری را تجربه میکنند.
زنان بیشتر با صرع دست و پنجه نرم میکنند. تغییرات هورمونی در دوران بارداری، کنترل صرع را دشوار میکند، به خصوص اگر دارو برای کودک مضر باشد.
صرع به روشهای مختلفی روی افراد تاثیر میگذارد. بسیاری از افراد مبتلا به صرع چند نوع تشنج را تجربه میکنند.
علت تشنج تقریبا ناشناخته است، اگرچه صرع را گاهی به آسیب مغزی یا زمینه خانوادگی نسبت میدهند.
کارشناسان تخمین میزنند از هر ۱۰۰۰ نفر مبتلا به صرع، هر سال یک نفر در اثر مرگ ناگهانی غیرمنتظره در صرع میمیرد. همچنین مرگ در اثر تشنج طولانی هم ممکن است.
هر سال ۲۲ تا ۴۲ هزار نفر در آمریکا در اثر موارد اورژانسی تشنج جان خود را از دست میدهند.
حتما کسی را میشناسید
صرع نادر نیست. فقط در آمریکا حدود ۳.۴ میلیون فرد بالغ و کودک مبتلا به صرع زندگی میکنند.
متاسفانه داروها در مورد همه موارد صرع جواب نمیدهند. تنها در آمریکا حدود یک میلیون نفر صرع کنترل نشده دارند.
صرع یک مشکل پزشکی مزمن است که هیچ درمان خاصی ندارد. اما با داروهای مناسب، بیماران میتوانند با موفقیت درمان شوند.
به جز مواردی که شدید یا غیرقابل درمان است، افراد مبتلا به صرع میتوانند مثل افراد عادی کار و زندگی کنند.
همه افراد صرف نظر از سن یا پس زمینه، میتوانند صرع بگیرند و در کهنسالان به اندازه کودکان رایج است.
صرع یک اختلال عصبی غیرمسری است. شما نمیتوانید آن را از کسی بگیرید یا به دیگران انتقال دهید.
محدود کردن کسی که تشنج کرده میتواند بسیار خطرناک باشد. بیشتر تشنجها خودشان بعد از چند ثانیه یا چند دقیقه تمام میشوند، بنابراین اشیایی که ممکن است باعث آسیب شوند را بردارید و از قوانین کمکهای اولیه پیروی کنید.
هیچ وقت سعی نکنید چیزی را به زور وارد دهان کسی کنید که تشنج کرده است. واکنش درست این است که آنها را به پهلو بخوابانید و زیر سرشان بالش یا چیز نرمی قرار دهید.
یک شایعه پیرامون تشنجهای صرعی وجود دارد، که طی تشنج صرعی ممکن است زبانتان را ببلعید. اما این کاملا غلط است، چون از لحاظ فیزیکی غیرممکن است.
اولین دارویی که برای درمان صرع استفاده میشد، فنوباربیتون در سال ۱۹۱۲ بود. اکنون بیش از ۲۵ نوع دارو وجود دارد.
تعداد کمی از کودکانی که تشنج میکنند، مبتلا به صرع میشود. بیشتر اوقات دچار تشنج دوم نمیشوند.
منبع: list25