به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، Kepler-47 تنها سیستم دایره‌ای شناخته شده چند سیاره‌ای است و سیارات اطراف آن سیاره‌هایی هستند که ۲ ستاره را در مدار قرار می‌دهند.
سیارات در سیستم Kepler-47 از طریق روش «ترانزیت» شناسایی شدند؛ اگر هواپیما در مدار سیاره به صورت حرکت همتراز روی لبه روی زمین حرکت کند، سیاره می‌تواند از مقابل ستارگان میزبان عبور کند و منجر به کاهش قابل اندازه گیری روشنایی شود؛ سیاره جدید که Kepler-47d نامگذاری شده است، به دلیل سیگنال های حمل و نقل ضعیف، پیش از این شناسایی نشد.
همانطور که در مورد سیارات دایره‌ای رایج است، هماهنگی هواپیما‌های مدار سیارات با زمان تغییر می‌کند؛ در این حالت، مدار سیاره میانه بیشتر هم تراز شده است، که منجر به ایجاد سیگنال حمل و نقل قوی‌تر می‌شود.
طی چهار سال اخیر، سیاره تازه کشف شده عمق بیشتری را نسبت به سه سیاره از پیش کشف شده در ابتدای ماموریت خود طی کرده است.
محققان SDSU با دستیابی به اندازه و مکان سیاره جدید شگفت زده شدند؛ Kepler-47d بزرگترین سیاره میان سه سیاره در سیستم Kepler-47 است.
جرم اوروس، ستاره شناس و نویسنده اصلی این مقاله گفت: نشانه‌های اول وجود سومین سیاره به سال ۲۰۱۲ میلادی برمی‌گردد، اما تنها با یک ترانزیت، نیازمند اطلاعات بیشتری برای اطمینان به این نشانه‌ها بودیم؛ با رفت و آمدهای بیشتر، دوره مداری سیاره می‌تواند تعیین شود و پس از آن قادر به کشف حمل و نقل بیشتر شدیم که در سر و صدای داده‌های قبلی پنهان شده است.
ویلیام والش، ستاره شناس و همکار دیگر این مطالعه گفت که او و همکارش انتظار داشتند که هر سیاره جدید در سیستم Kepler-۴۷ به دور از سیاره‌های قبلا شناخته شده قرار گیرد و قطعا انتظار نداشتند که این بزرگترین سیاره در سیستم باشد که این واقعیت تقریبا تکان دهنده بود.
با کشف سیاره جدید، درک بسیار خوبی از سیستم امکان پذیر است؛ به عنوان مثال، محققان اکنون می‌دانند که سیاره‌ها در این سیستم دایره‌ای کم تراکم هستند.
در حالی که تراکم کم برای سیاره‌های خیره کننده بسیار داغ غیر معمول نیست، برای سیارات خفیف دما نادر است؛ دمای تعادل Kepler-۴۷d تقریبا ۵۰ درجه فارنهایت (۱۰ درجه سانتیگراد) است، در حالی که کپلر ۴۷C ، تقریبا ۲۶ درجه فارنهایت (۳۲ درجه سانتیگراد) است. سیاره بیرونی، که کوچکترین سیاره رونمایی شده است، بسیار گرمتر از ۳۳۶ درجه فارنهایت (۱۶۹ درجه سانتیگراد) است.
سیاره‌های داخلی، وسطی و بیرونی کپلر ۳/۱، ۷ و ۴/۷ برابر زمین هستند و به ترتیب ۴۹، ۸۷ و ۳۰۳ روز به دور خورشید می‌روند. ستارگان خود را تنها در مدت ۷/۴۵ روز در مدار قرار می‌دهند؛ یک ستاره شبیه به خورشید است، در حالی که سیارات دیگر یک سوم جرم خورشید را دارند؛ کل مجموعه یک سیستم فشرده است که داخل مدار زمین قرار می‌گیرد و حدود ۳۳۴۰ سال نوری در جهت صورت فلکی سیگنوس فاصله وجود دارد.
این کار بر یکی از جالبترین کشف‌های کپلر استوار است که نشان می‌دهد سیستم‌های سیاره‌های با چگالی کم و پرقدرت در کهکشان ما بسیار رایج است.
Kepler۴۷ نشان می‌دهد که فرآیند تشکیل این سیارات شبیه به سیستم‌های سیاره‌ای تک ستاره و دایره‌ای است.
این مطالعه بخشی از کمک‌های ناسا و بنیاد ملی علوم بود.
انتهای پیام/
