بررسی الگوی ارتباطی و جنسیت افراد حاضر در حلقه‌ی ارتباطی زنان نشان داده است که این عوامل تأثیر مستقیمی روی آینده‌ی شغلی آن‌ها می‌گذارد.
تحقیقات جدید دانشگاه نورث وسترن و نوتردام نشان داده است زنانی که از سوی همنوعان خود در محیط کار حمایت می‌شوند، بیشتر از احتمال دارد که برای موقعیت‌های شغلی مدیریت و رهبری انتخاب شوند. محققان برای این مطالعه ۷۰۰ دانشجویی که از دانشگاه‌های رتبه بالای آمریکا فارغ‌التحصیل شده بودند و مقام مدیریتی داشتند را در نظر گرفتند. سپس حلقه‌ی ارتباطی این افراد با همنوعان خود و درجه‌ی صمیمیت آن‌ها را بررسی کردند.
نتیجه‌ی تحقیقات نشان داد بیش از ۷۵ درصد مدیران زن بالارتبه رابطه‌ی محکمی با حداقل دو یا سه نفر از همنوعان خود داشته‌اند و به‌طور مرتب با یکدیگر در ارتباط بودند. به‌طور کلی عنوان شغلی زنانی که شبکه‌ی ارتباطی بزرگی داشته و با تعدادی از دوستان همنوع خود دائم در ارتباطات بودند، ۲.۵ برابر بهتر از سایر زنان بود.
همین تحقیق برای مردان هم انجام شد و نتیجه این بود که مردانی با شبکه‌ی ارتباطی بزرگ (فاقد از جنسیت افراد داخل شبکه) در مشاغل پردرآمدتری مشغول به کار هستند. همچنین در مقایسه‌ی بین زنان و مردانی که شبکه‌ی ارتباطی مشابه داشتند نیز مشخص شد زنان در موقعیت‌های شغلی پایین‌تری کار می‌کنند. نیتش چاولا یکی از محققان این مطالعه و استاد دانشگاه نوتردام می‌گوید:
اگرچه هم مردان و هم زنان بعد از فارغ‌التحصیلی از مزایای شبکه‌ی ارتباطی بزرگ بهره‌مند می‌شوند اما الگوی ارتباطاتی زنان و جنسیت قالب شبکه‌ی ارتباطی آن‌ها به‌نوعی موقعیت شغلی‌شان را پیش‌بینی می‌کند. درصورتی‌که همین عوامل یعنی الگوی ارتباطی و جنسیت قالب شبکه‌ی ارتباطی برای مردان تأثیر خاصی روی موقعیت شغلی آن‌ها نمی‌گذارد.
محققان همچنین متوجه شده‌اند زنانی که ارتباط قوی‌تری با مردان دارند، اطلاعات شغلی و مذاکراتی بالاتری دارند اما این ارتباط با همنوعان است که کمک می‌کند این افراد عملکرد بهتری در بازار کار تحت سلطه‌ی مردان داشته باشند. به عبارت دیگر و به‌طور خلاصه می‌توان گفت کمک زنان به یکدیگر بهترین راه پیشرفت شغلی برای آن‌ها است.
