صحنه عجیبی که 5 بازیکن تیم ملی به خیال متوقف شدن بازی به سمت داور رفتند تا به او اعتراض کنند، از عجایب فوتبال ایران بود؛ آن قدر عجیب که شاید بتوان گفت نمونه اش وجود نداشته، آن هم در سطح ملی.
داوری که هنوز سوت نزده، عقب تر از بازیکنان است و بازیکنانی که مشخص نیست چه فکری می‌کنند، به سمت او برمی‌گردند و بدون توجه به اینکه سرنوشت توپ چه شده، شروع می‌کنند به اعتراض به داور. ناگهان متوجه می‌شوند که بازیکن ژاپن بازی را ادامه داده و همان توپ هم وارد دروازه ایران می‌شود.
ایران سه گل از ژاپن خورد اما با اطمینان می‌توان گفت که اگر 5 بازیکن تیم ملی آن اشتباه کودکانه را نمی‌کردند، سرنوشتی متفاوت در انتظار ایران بود. حداقل می‌توان گفت با تفاضل گل کمتری می‌باختیم و این افتضاح به بار نمی‌آمد.
اشتباه 5 ملی پوش ایرانی، احتمالا بزرگ‌ترین اشتباه تیم کی‌روش در تمام طول 8 سال حضورش در فوتبال ایران بوده؛ اشتباهی که منجر به سنگین‌ترین شکست کی‌روش با تیم ملی ایران هم شد.
جدا از اینکه تیم ملی باید برای بعد از گل برنامه بهتری را در زمین اجرا می‌کرد و بازیکنان تیم ملی اصلا نتوانستند خودشان را تا پایان مسابقه پیدا کنند، اما کمتر کسی می‌تواند بگوید ایران بدون آن اشتباه کودکانه هم همین سه گل را می‌خورد.
5 بازیکن تیم ملی اشتباهی را مرتکب شدند که لحن جملات اهالی فوتبال ایران را از «اگر قهرمان شویم، قرارداد نوش جان کی‌روش» به «خداحافظ جام ملت‌ها، خداحافظ کی‌روش» تغییر داد. کی‌روش را از عرشی که برایش متصور بودیم، به فرشی رساندند که تصورش را هم نمی‌کردیم.
شعار تیم ملی در جام ملت‌های 2019 این بود: «هشتاد میلیون نفر، یک تیم، یک قلب.» شاید حالا بهتر باشد آن را اینگونه تغییر دهیم: «هشتاد میلیون نفر، یک تیم، 5 آماتور.»
43 43
