به قول مرتضی پورعلی گنجی وقتی علیرضا بیرانوند آن آخر ایستاده، یعنی پشت سر همه‌شان احساس اطمینان زیادی می‌کنند. او حرف بیراهی نمی‌زند چون علیرضا در تیم ملی فوق العاده است. او نه تنها پنالتی می گیرد بلکه مقابل خطرناک‌ترین حملات حریف می‌ایستد. چند روز قبل گزارشی نوشتیم که علیرضا با این درخشش در آسیا یک تودهنی به مسئولان کنفدراسیون فوتبال آسیا زد. او مستحق دریافت جایزه بهترین سال آسیا بود ولی در کمال تعجب نامش را حتی در لیست سه نفر نهایی نگذاشتند تا مشخص شود جایزه را به بازیکنی نخواهند داد که استحقاقش را دارد. بیرانوند اما در آسیا مقابل چشمان همین مسئولان کنفدراسیون ثابت کرد بهترین بوده و هست. او بعد از بازی با چین گفت و گویی با خبرورزشی داشت.
علیرضا ابتدا از اینجا شروع کنیم که چقدر تشویق می شوی، حتی بیشتر از کل تیم. ظاهرا مردم عاشقانه دوستت دارند.
به خدا قربان این مردم بروم. خیلی سنگ تمام می گذارند. خیلی شرمنده شان هستم. نمی دانم چه بگویم جز اینکه واقعا به من و کل تیم ملی انرژی می دهند. باورتان نمی شود از دو روز قبل از بازی در فضای مجازی به من کلی انرژی مثبت می دهند. این پیام های خیلی روی من اثر دارد. وقتی این اتفاق می افتد دوست دارم به زمین بازی بروم و یکجوری مزد تشویق هایشان را بدهم.
علیرضا خیلی ها اعتقاد داشتند حق تو بود که عنوان بهترین بازیکن سال آسیا را به دست بیاوری و یکجورهایی انگار در این جام به همه نشان می دهی که آن جایزه حق تو بود و به فرد دیگری رسید.
نه. ببینید من یک وظیفه خیلی روشن دارم و آن این است که از دروازه تیم ملی خیلی خوب حراست کنم. نه من، هرکسی که درون دروازه باشد وظیفه اش این است و اول می خواهد به تیمش کمک کند. من در همه بازی ها همه تلاشم را می کنم. در واقع ما یک تیم هستیم که همه به هم کمک می کنیم. هیچ گلری دوست ندارد گل بخورد و من هم از گل خوردن بدم می آید. درباره آن جایزه هم باید بگویم به نظر کنفدراسیون فوتبال آسیا احترام گذاشتم. اصلا دیگر به چنین چیزی فکر نمی کنم. تنها چیزی که الان فکر من را مشغول کرده بردن تیم ملی است. همه دوست داریم فقط تیم ملی برنده شود و انشالله بتوانید شادی را به این مردم عزیز که اینقدر حمایت می کنند، هدیه دهیم. همه دوست داریم تیم ملی روند خوبش را ادامه دهد و واقعا به چیز دیگری فکر نمی کنیم. می دانیم که همه به این تیم ملی چشم دوخته اند و به خاطر همین مسئولیت ما هم سنگین است.
ولی ظاهرا کاری که کنفدراسیون فوتبال آسیا کرد به تو خیلی انگیزه داد.
راستش اینجا فقط من تنها نیستم که انگیزه دارم بلکه کل تیم ملی ایران انگیزه دارند. تا الان تمام بچه ها خوب که نه، عالی بوده اند. من قبل از جام گفتم و الان هم دوباره می گویم. ما اصلا بازیکن خوب ملی نداشتیم بلکه بهترین بازیکن مان تا اینجا تیم ملی بوده است. ما یک تیم هستیم. یک خانواده ایم. می خواهیم همه در کنار هم موفق باشیم. انشالله در پایان این جام تیم ملی ایران بهترین «بازیکن» جام هم می شود. ما یک نفر نیستیم.
علیرضا با بردی که مقابل چین داشتیم همه قهرمانی را حس می کنند. تو چطور؟
من هم قهرمانی را حس می کنم. دو بازی دیگر باقی مانده است و انشالله بتوانیم به جام برسیم. بعد از 25 سال توانستیم به نیمه نهایی صعود کنیم و یکجورهایی اولین طلسم را بشکنیم. انشالله بعد از 43 سال هم به فینال برویم و بتوانیم آنجا قهرمان شویم ولی واقعا الان تمام و فکر و ذکرمان ژاپن است. به نظرم آنها تیم قدرتمندی هستند. اصلا نمی شود گفت چون به فلان تیم یک گل زده اند ضعیف هستند. ژاپن واقعا تیم خوبی است و تکلیف بازی اش با ما با سایر دیدارهایش فرق دارد. ژاپن با همه قدرت به این مسابقات آمده و دیدید که در جام جهانی هم چه نتایجی گرفتند. انشالله بتوانیم آن بازی مهم و حساس را هم ببریم.
256 251
