مهناز صبور گفت: فکر نمی‌کنم که حضور مستند در جشنواره فجر ضروری باشد؛ چراکه در این رویداد نگاه تخصصی به مستند ندارند و آنطور که باید اینگونه سینمایی دیده نمی‌شود.
کارگردان مستند «ورزاجنگ داستان هومن و سفید» در گفتوگو با ایسنا، درباره حضور بخش مستند در جشنواره‌ی فیلم فجر ادامه داد: بیشتر جشنواره‌های مستند در دنیا، جشنواره‌های مستقل هستند اما جشنواره‌هایی هم هستند که علاوه بر بخش داستانی، بخش مستند نیز دارند. من فکر نمی‌کنم که حضور مستند در جشنواره فجر ضروری باشد، چراکه نگاه تخصصی به مستند ندارند و آنطور که باید دیده نمی‌شود. در حال حاضر نیز بخش مستند را به شدت محدود کرده‌اند و چند فیلمی که در جشنواره حقیقت جایزه گرفته‌اند به جشنواره فجر راه می‌یابند در حالیکه نباید اینگونه باشد و باید رقابت مجدد اتفاق بیفتد.
او در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه “ساخت یک فیلم مستند بسیار هزینه بر است” افزود: فیلم‌های داستانی برآورد بودجه‌ای می‌شوند و هزینه‌های مشخصی دارند. زمان شروع و پایان فیلمبرداری در آن‌ها مشخص است. این در حالیست که هزینه‌های ساخت یک مستند مشخص نیست و ممکن است در زمان ساخت هزاران اتفاق بیفتد و ادامه کار را ناممکن سازد. همچنین مستندهایی که در شهرستان ساخته می‌شوند، نسبت به مستندهای شهری پرهزینه‌تر هستند. مرکز گسترش نیز به طرح‌هایی که قبول می‌کند، بودجه می‌دهد اما این بودجه‌ها برای مستند سازی کم است.
این کارگردان در بخش دیگری از این گفتوگو درباره وضعیت اکران فیلم‌های مستند نیز گفت: در حال حاضر با وجود سینمای «هنر و تجربه» امکان اکران و دیده شدن فیلم‌های مستند ایجاد شده است و این اتفاق خوبی است. از طرفی هم در بخش‌هایی مانند دانشگاه‌ها امکان اکران فیلم‌های مستند ایجاد شده است. برخی از فیلم‌ها نیز تولیدات شبکه مستند تلویزیون یا مرکز گسترش هستند و اینگونه امکان اکران برای آن‌ها فراهم می‌شود.در عین حال مستندسازان مستقل مانند من برای اکران فیلم‌هایشان باید خودشان تلاش کنند. آن‌ها یا باید فیلمشان را به هنر و تجربه و یا تلویزیون بفروشند. همچنین می‌توانند برای اکران در جشنواره‌های خارجی یا شبکه‌ها مستند خارجی اقدام کنند.
او با بیان اینکه “مستند مخاطب خاص خود را دارد” افزود: در حال حاضر به خاطر گروه هنر و تجربه به مستند توجه بیشتری می‌شود. حتی مستندهایی هستند که در سینمای اصلی اکران شده‌اند که فروش خوبی هم داشته‌اند. امروز سطح مستند آنقدری افزایش یافته که مردم راغبند آن را تماشا کنند.
مهناز صبور در ادامه با بیان اینکه “یک مستندساز در ایران خیلی جسورانه نمی‌تواند فیلم بسازد” گفت: به هر حال مستندساز فرد جسوری است و از خط قرمز های عبور می‌کند اما محدودیت‌هایی پیش روی اوست، چه بسا فیلم‌هایی بودند که جسارت زیادی داشتند و کنار گذاشته شدند.
کارگردان مستند «ورزا جنگ داستان هومن و سفید» درباره حضورش در جشنواره‌ی حقیقت سپری شده گفت: جشنواره حقیقت امسال هم مانند سال‌های گذشته برگزار شد و فیلم‌های نسبتا خوبی در آن نمایش داده شد. مستند «ورزا جنگ داستان هومن و سفید»اولین کار مستند من است که با همکاری همسرم حمید یکتا که تهیه کننده فیلم بود، آن را ساختم. این فیلم قبل از جشنواره حقیقت به جشن مستقل سینمای مستند خانه سینما راه یافت.
او افزود: با وجود اینکه اولین کار مستندم بود و اسم و رسمی در این حوزه نداشتم فیلمم مورد توجه قرار گرفت و پذیرفته شد، در حالیکه فکر می‌کردم باید از قبل شناخته شده باشم و سوابق داشته باشم. در مجموع برگزاری جشنواره خوب بود و تنها اشکال این است یک مقدار باید به تازه کارها بیشتر توجه شود تا دیده شوند.
این مستندساز درباره این مستند نیز گفت: این فیلم درباره یک سنت قدیمی به نام ورزاجنگ در استان گیلان است. در استان گیلان به گاو های نر جنگی “ورزا”؛ گفته می شود. طبق این سنت بعد از برداشت محصول کشاورزی، دو گاو نر با یکدیگر می‌جنگیدند و گاو نر قوی تر برای شخم انتخاب می‌شد. با توجه به وضعیت بی‌کاری و فقر در این منطقه، این سنت رفته رفته به یک پدیده‌ای مانند قمار و شغل برای یک عده تبدیل شده است.
مهناز صبور در پایان سخنانش گفت: من نیز با اینکه بارها به گیلان سفر کرده بودم با این پدیده آشنا نبودم و با اکثر افرادی که در این باره صحبت کردم از آن بی‌اطلاع بودند. سعی کردم در این فیلم به صورت قوم شناختی و آسیب شناسی با این پدیده برخورد کنم. طبق تحقیقاتی که انجام دادم این پدیده گاوبازی بسیاری از کشورهای دنیا مرسوم است. جنگیدن گاوها به معنی این نیست که همیشه زخمی می‌شوند یا می میرند. این گاوها نژاد اصیل ایرانی دارند و اکثراً برای چالوس هستند.
انتهای پیام
