شاسی‌بلند پهن‌پیکر هاوال H9 در فهرست محصولات گروه بهمن برای مونتاژ در آینده قرار دارد. این محصول می‌تواند به‌عنوان بزرگ‌ترین خودرو چینی بازار ایران، جایگزین هیوندای سانتافه و کیا سورنتو شود.
ممنوع‌شدن واردات خودرو در سال ۱۳۹۸ ادامه خواهد داشت. تحریم‌های آمریکا نیز، برندهای کره‌ای و ژاپنی را از بازار ایران دور کرده است. با این اوصاف، مردم کشورمان باید از شاسی‌بلندهای محبوب ساخت تویوتا، نیسان، هیوندای و کیا خداحافظی کنند. در عوض، کلاس جدیدی به نام خودروهای لوکس چینی، وارد ایران خواهد شد که شامل کراس‌اورهای پهن‌پیکر و سدان‌های بزرگ، با امکانات متعدد خواهد بود. جک S7، بیسو T5، دامای X7 و بورگوارد BX7 از گروه شاسی‌بلندهای لوکس چینی، پیش‌تر در زومیت معرفی شدند.
در سال ۱۳۹۲ (۲۰۱۳)، گروه خودروسازی گریت‌وال چین هاوال را بنیان نهاد و تاکنون، یازده محصول معرفی کرده است. هاوال از ابتدا بر تولید وانت و مدتی بعد کراس‌اور متمرکز شد و درضمن، برای رسیدن به استانداردهای جهانی تلاش کرد. برند WEY دیگر زیرمجموعه‌ی گریت‌وال از پلتفرم و تجهیزات فنی مشترک با محصولات هاوال استفاده می‌کند؛ با این تفاوت که خودروهای WEY برای حضور در بازار اروپا و آمریکا آماده می‌شوند.
گریت‌وال حدود ۳۴ سال قدمت دارد و معمولا در رتبه‌ی هفتم تا دهم خودروسازان بزرگ چین قرار می‌گیرد. این گروه خودروسازی بیشترین رشد فروش چین در سال گذشته را ثبت کرده و بنابر ادعای رسانه‌های چینی، بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی خودروهای کلاس وانت و کراس‌اور در این کشور محسوب می‌شود. آمار فروش گریت‌وال در سال ۱۳۹۶ (۲۰۱۷) با ۲۵درصد رشد درمقایسه‌با سال قبل، بیش از ۱میلیون و ۷۴ هزار دستگاه بوده که بخش عمده‌ی آن به عرضه‌ی جهانی در تایلند، مالزی، روسیه، برزیل و شمال آفریقا مربوط است.
مجموعه محصولات هاوال در سال ۲۰۱۹، شامل مدل‌های H8، H6، H2 و H9 می‌شود. بزرگ‌ترین شاسی‌بلند این شرکت H9 نام دارد که در صورت عرضه توسط بهمن خودرو، بزرگ‌ترین محصول چینی بازار ایران خواهد بود. هاوال H9، مثل مدل‌های H2 و H6، حضور موفقی در بازار استرالیا داشته و تست‌های کیفیت این کشور را با موفقیت پشت سر گذاشته است. این خودرو، همچنان با نسل اول خود و طراحی ۲۰۱۴، عرضه می‌شود.
طراحی بدنهاولین نکته در نمای بیرونی هاوال H9، شباهت غیرقابل انکار به نسل چهارم پرادو است. این خودرو از نظر ابعاد هم، تفاوت خاصی با شاسی‌بلند محبوب تویوتا ندارد. سال ۲۰۰۶، شرکت خودروسازی ددی اتو (Dadi Auto) کپی بی‌شرمانه‌ای از تویوتا پرادو نسل سوم با نام شاتل (Dadi Shuttle) عرضه کرد که البته مورد تمسخر و انتقاد رسانه‌های جهانی واقع شد.امروزه، هم‌زمان با انقلاب بزرگ در طراحی خودروهای چینی، محصولات الهام‌گرفته از برندهای مشهور دنیا توسط خودروسازان بزرگ این کشور ساخته می‌شوند. هاوال H9، کپی جزء به جزء از پرادو ۲۰۰۹ نیست و همراه با اندکی تغییرات در ادوات مختلف، عرضه شده است.
این خودرو از نمای روبرو، با چراغ‌های بزرگ و مثلثی عرضه می‌شود که حالت بال پرنده دارند. یک هالوژن قدرمند در مرکز کاسه چراغ و نوار LED روشنایی روز در پایین، استفاده شده است. گوشه‌ی بیرونی چراغ به سمت ستون A امتداد دارد تا حالت اسپرت خودرو، تقویت شود. عرض جلو پنجره، تقریبا ۲ برابر انحنای داخلی کاسه چراغ است و به همین دلیل، ابهت H9 را افزایش می‌دهد. این قسمت از خطوط افقی با فلز کروم تشکیل شده که فرمولی تکراری در شاسی‌بلندهای چینی است.
شاسی‌بلند هاوال، سپر نسبتا بزرگی دارد که از اواسط چراغ و گلگیرها تا پایین‌ترین نقطه ادامه دارد. حجم‌دهی اصلی در این قسمت، مربوط به جایگاه مه‌شکن‌ها است و انحناهای کوچی هم، با هدف تاکید بر چراغ‌ها و جلوپنجره، دیده می‌شود. هاوال H9 مثل شاسی‌بلندهای قدیمی، از مه‌شکن‌های دایره‌ای استفاده می‌کند که برای خودروی پرچمدار یک برند، نکته‌ی منفی به حساب می‌آید. حفره‌ی زیرجلوپنجره و جایگاه پلاک شناسایی خودرو هم، کارایی چندانی ندارند و پس از نصب پلاک، ناهماهنگ به نظر می‌رسند. از نکات مثبت در نمای روبرو، می‌توان به پرهیز شرکت سازنده از نصب قطعات سیاه‌رنگ پلاستیکی در سپر اشاره کرد. این موضوع، حس لوکس خودرو را افزایش می‌دهد.
از نمای جانبی، تفاوت‌های زیادی بین هاوال H9 و پرادو دیده می‌شود؛ هرچند که مشابهت‌هایی در فریم پنجره‌ها و طراحی رینگ‌ها دارند. محصول چینی، دارای خطوط حجم‌دهنده‌ی متعددی است که به وضوح، پیرامون گلگیرها را پوشش می‌دهند. خط دیگری هم، در امتداد دست‌گیره‌ها وجود دارد.هاوال H9 از رینگ‌های ۱۷ یا ۱۸ اینچ در نسخه‌های مختلف استفاده می‌کند. رکاب فلزی برای تسهیل در ورود و خروج سرنشینان، ریل باربند و بال عقب، امکانات جذاب این خودرو در نمای بیرونی هستند. در مدل‌های آپشنال، قطعات فلزی از جنس کروم، در دستگیر‌ها، گلیرها و پایین‌درها دیده می‌شوند که همراه با شیشه‌های دودی و آینه بغل مجهز به LED، نمایی لوکس فراهم می‌کنند. چراغ‌های بزرگ قرمز‌رنگ در عقب هم، جذابیت خودرو را افزایش می‌دهند.
اگر اندازه‌ی چراغ‌های عقب را، فراموش کنیم، نمای پشت هاوال H9 تفاوت خاصی با پرادو ۲۰۱۰ ندارد. حتی زاویه‌های سپر و حجم‌دهی روی درپوش صندوق هم، مشابه هستند. البته، تفاوت‌هایی هم وجود دارد. مثلا صندوق هاوال دارای لولای جانبی است و به سمت راست باز می‌شود؛ اما درپوش پرادو، بالا می‌رود. شاسی‌بلند چینی در طراحی بال عقب و چراغ‌های قرمز هشدار دهنده در طرفین سپر هم، کمی خلاقیت به خرج داده است تا نمایی مدرن برای H9 فراهم شود. مشابه نمای جانبی، در پشت خودرو هم از ادوات کروم استفاده شده است که پایین سپر، ورودی صندوق، دستگیره و زهوار بالای پلاک را، پوشش می‌دهند. از نکات مثتب در طراحی این نما، می‌توان به چراغ‌های عمودی قرمز رنگ، فقدان قطعات پلاستیکی ارزان‌قیمت و جایگاه مناسب برای پلاک عقب، اشاره کرد.
در مجموع، می‌توان از طراحی نمای بیرونی هاوال H9 رضایت داشت و الگوبردای آن از تویوتا پرادو را نادیده گرفت. بعضی سهل‌انگاری‌ها، مثل بزرگی جلوپنجره و لوگوی شرکت سازنده با نوشتار قرمز‌رنگ، ممکن است برای علاقه‌مندان حرفه‌ای خودروهای مدرن، آزاردهنده باشد؛ اما دیگر اجزاء خودرو، متناسب و قابل قبول به نظر می‌رسند. هاوال H9 با ابعادی به طول ۴,۸۵۶ میلی‌متر با عرض ۱,۹۲۶ میلی‌متر و ارتفاع سقف ۱,۹۱۰ میلی‌متر، همراه با فاصله محورهای ۲,۸۰۰ میلی‌متر عرضه می‌شود تا اندکی بزرگ‌تر از پرادو و تمامی کراس‌اورهای کره‌ای بازار ایران باشد.
طراحی داخلیکابین هاوال H9 هم، بی‌شباهت به فضای داخلی تویوتا پرادو ۲۰۲۰ نیست، اما به خوبی طراحی شده و هماهنگی جذابی در اجزاء مختلف دارد. در مقایسه با دیگر خودروهای چینی بازار جهانی، حس بهتری به راننده‌ی H9 منتقل می‌شود و تا حد زیادی می‌توان، کشور سازنده را فراموش کرد.
نمایشگر لمسی ۸ اینچ، دقیقا در مرکز داشبورد قرار دارد و همراه هواکش‌های عمودی با طرح پرانتزی در طرفین، حمایت می‌شود. کمی بالاتر، نمایشگر تک‌رنگ TFT قرار دارد که اطلاعاتی از قبیل ساعت محلی و درجه حرارت محیط را نمایش می‌دهد. زیر نمایشگر، کلیدهای گردان و دکمه‌های سیاه پلاستیکی برای کنترل ناوبری‌ماهواره‌ای و سیستم سرگرمی وجود دارند. امکانات رفاهی، مثل تهویه مطبوع اتوماتیک و گرم‌کن داخل صندلی، روی سطح شیب‌دار همراه فریم نقره‌ای رنگ ارایه می‌شوند تا متفاوت از محیط باشند. روبروی دسته دنده، محفظه‌ای کوچک با درپوش سیاه‌رنگ، حضور دارد که مناسب قرار دادن گوشی همراه است. دکمه‌های مربوط به کنترل سیستم لغزش و حفظ خودرو در شیب هم، تقریبا روبروی دسته‌دنده هستند. در مقایسه با شاسی‌بلندهای مدرن دنیا، چیدمان کلیدها و دکمه‌ها در هاوال H9، تا حدودی شلوغ و گیج‌کننده به نظر می‌رسد؛ ضمن اینکه مواد به کار رفته در آنها نیز، معمولی و ارزان‌قیمت هستند.
فرمان خودرو، دایره‌ای و ساده است. کلیدهای گردان کروز کنترل، مدیریت سیستم صوتی و تماس‌های تلفنی هم، با قاب نقره‌ای رنگ، روی فرمان قرار دارند. از نکات مثبت برای راننده‌ی هاوال H9، پنل مدرن پشت فرمان است که با نمایشگر دیجیتال تمام LED و ۳.۵ اینج در مرکز ارایه می‌شود. این قسمت، ترکیبی از حالت سیلندری و نمای بیضی‌شکل خودروهای امروزی است که دور موتور و سرعت‌سنج عقربه‌ای را در طرفین خود دارد. نکته‌ی جالب، حضور پدال‌های تعویض دنده پشت فرمان است، که در بسیاری از شاسی‌بلندهای دنیا، دیده نمی‌شود.
مواد به کاررفته در کابین، متوسط و برای صندلی‌ها بسیار خوب، است؛ اما چندان خیره‌کننده و فراتر از انتظار نیست. پلاستیک سخت روی داشبورد، مشابه هیوندای سانتافه به نظر می‌رسد؛ اما به دلیل استفاده از ادوات نقره‌ای رنگ شفاف (طرح چوب در نسخه‌ی اولترا)، خصوصا در فضای روبروی سرنشین کنار راننده، جذاب جلوه می‌کند. یکی از نکات مثبت در طراحی فضای داخلی هاوال H9، چیدمان بسیار خوب در محیط پیرامون دسته‌دنده است. نسخه‌ی آپشنال، از طرح چوب در این قسمت استفاده می‌کند تا حس یک خودروی لوکس و ارزشمند تداعی شود.
استارت دکمه‌ای، دسته‌دنده‌ی شبیه به شیفترهای هواپیما، کلید گردان برای انتخاب حالت‌های رانندگی، ترمز پارک برقی و جالیوانی، همگی در فضای بین صندلی‌های جای دارند. این سبک، قبلا در هاوال H6 هم وجود داشت. توجه به جزئیات، در پوشش داخلی درها، نمود بیشتری پیدا می‌کند. استراحت‌گاه بازو و بخش قابل توجهی از فضای بالای آن، دارای پوشش چرم مصنوعی هستند. قطعات نقره‌ای رنگ هم، برای دستگیره استفاده شده‌اند تا همراه با طرح چوب مشابه داشبورد، حس خوبی به سرنشینان بدهند.
مواد به کار رفته در صندلی‌ها، راضی‌کننده هستند. چرم مصنوعی با کیفیت، همراه با خطوط دوخت و پرداخت مناسب، فراتر از استاندارد خودروهای چینی است. برای ردیف جلو، صندلی‌های اسپرت با ادوات جانبی برای حفظ بدن در مانورهای ناگهانی استفاده شده‌اند. ردیف عقب هم، دارای صندلی‌های مردن با ۳ پشت سری اختصاصی و قابلیت تغییر زاویه هستند.
هاوال H9 می‌تواند به صورت ۷ نفره با ۳ ردیف صندلی سفارش داده شود. طول ۲,۸۰۰ میلی‌متر محورهای خودرو، فضای کافی برای سرنشینان فراهم می‌کند. ردیف سوم هم، برای ۲ سرنشین نوجوان، کافی است و فراتر از فضای مشابه در هیوندای سانتافه ۷ نفره خواهد بود. این خودرو، در حالت ۵ نفره، بیش از ۵۰۰ لیتر فضای صندوق دارد؛ اما در حالت ۷ نفره، عملا جایی برای وسایل در پشت صندلی‌ها وجود نخواهد داشت. در عوض، به جرات می‌توان گفت فضای مفید هاوال H9، پس از خواباندن صندلی‌های ردیف دوم و سوم، بیش از ۲۳۰۰ لیتر باشد.
پیشرانه و آمار فنیتنها قوای محرک قابل سفارش برای این خودرو، پیشرانه‌ی ۲ لیتری توربوشارژ همراه فناوری VVT دوگانه (زمان‌بندی هوشمند سوپاپ) و تزریق مستقیم سوخت (Direct Injection) است. این موتور، قدرت ۲۴۰ اسب بخار در ۵۵۰۰ دور بردقیقه و گشتاور ۳۵۰ نیوتن‌متر از ۱۸۰۰ تا ۴۵۰۰ دور بر دقیقه دارد. وزن خالص هاوال H9، حدود ۲۲۳۰ کیلوگرم است؛ اما به لطف پیشرانه‌ی قدرتمند و گیربکس اتوماتیک ۸ سرعته ساعت ZF آلمان، در زمان ۱۱ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. میانگین مصرف سوخت، ۱۱ تا ۱۲ لیتر بنزین در ۱۰۰ کیلومتر است. نهایت سرعت بنا به اعلام شرکت سازنده، ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت خواهد بود.
هاوال H9، اساسا با سیستم دو دیفرانسیل عرضه می‌شود. علاوه بر مودهای راننگی عادی، اسپرت و ۴چرخ فعال (4L)، حالت‌های برفی، شنی و گل‌آلود هم توسط راننده قابل انتخاب هستند. این خودرو، مجهز به شیفترهای تعویض دنده در پشت فرمان و قفل دیفرانسیل الکتریکی است.
امکانات رفاهی و ظاهریشاسیبلند پرچمدار هاوال، علاوه بر شرایط فنی، در بحث آپشن‌های رفاهی و تزئینی هم، یکی از بهترین خودروهای چینی به حساب می‌آید. این محصول، در نسخه‌های لوکس و اولترا، دارای امکانات متنوعی است.
رنگ‌های سیاه، سفید، نقره‌ای، سبز تیره و برنز (قهوه‌ای روشن) برای بدنه‌ی هاوال H9 قابل سفارش هستند. رینگ‌های اسپرت ۱۸ اینچ با لاستیک‌هایی به پهنای ۲۶۵ میلی‌متر، در تمامی نسخه‌ها دیده می‌شوند. سانروف استاندارد، شیشه‌های دودی، ریل باربند، رکاب آلومنیوم برای جاپای ورود و خروج، چرخ زاپاس مشابه رینگ‌های اصلی، لامپ زنون ۲۵ وات (۳۵ وات قابل سفارش)، مه‌شکن جلو و عقب، روشنایی روز LED، بدرقه و چراغ زیر پدال، آپشن‌های استاندارد هاوال H9 در نمای بیرونی هستند. نسخه‌های سفارشی، مجهز به سقف پانورامیک، تمیزکننده‌ی چراغ جلو، جمعکنندهی برقی آینه‌ها، فناوری تغییر زاویه‌ی روشنایی (Adaptive Front lighting) و قابلیت تنظیم ارتقاع نور خواهند بود.
در فضای داخلی، تهویه مطبوع ۳ گانه اتوماتیک برای راننده، سرنشین کنار و ردیف عقب در تمامی نسخه‌ها قابل استفاده است. ورود بدون کلید و استارت دکمه‌ای، ترمز پارک برقی، کامپیوتر سفر با نمایشگر پشت فرمان، نمایشگر لمسی ۸ اینچ با ۹ بلندگو و آمپلیفایر، ناوبری ماهواره‌ای، ورودی CD همراه درگاه‌های USB و AUX و کارت‌خوان SD، امکان برقراری تماس تلفنی از طریق بلوتوث، فرمان چرم با قابلیت تنظیم ۴ جهت، آپشن‌های استاندارد هاوال H9 هستند. مدل اولترا به عنوان نسخه‌ی سفارشی، به صندلی برقی با تنظیمات ۸ جهت برای راننده و ۴ جهت برای سرنشین کنار، گرم‌کن برای صندلی‌های ردیف‌های اول و دوم، ماساژور برای صندلی‌های ردیف جلو، بازکننده‌ی برقی صندوق، خروجی برق ۲۲۰ در عقب، جمعکنندهی برقی صندلی‌های ردیف سوم، سیستم صوتی از برند اینفینیتی و تزئینات طرح چوب فضای داخلی، مجهز خواهد بود.
شرایط ایمنی و تجهیزات حفاظتیهاوال H9، آزمون‌های ایمنی بنیاد تست تصادف خودروهای چینی (CNCAP) را با ۵ ستاره و استرالیا (ANCAP) را با ۴ ستاره پشت سر گذاشته است. امتیاز نهایی این خودرو در تست‌های استرالیا، ۳۰.۶۵ از ۳۷ در سال ۲۰۱۵ بوده است. بنا به اعلام رسمی ANCAP و فیلم‌های موجود، هاوال H9 در برخورد از زاویه‌های مختلف، استقامت بسیار خوبی دارد؛ اما به هنگام تصادف‌های شدید، محافظت عالی از زانوها و پایین پای سرنشینان جلو، فراهم نمی‌کند.
این خودرو، همراه با ۶ کیسه‌ی هوا، شامل ۴ ایربگ سرنشینان جلو و ۲ کیسه‌هوای پرده‌ای در طرفین، ارایه می‌شود. ۸ سنسور هشدار برخورد در پیرامون بدنه، نمایشگر لحظه‌ای فشار باد لاستیک‌ها، ایموبلایزر، سیستم بازکردن قفل درها به هنگام تصادف، نگه‌دارنده‌ی صندلی کودک (ایزوفیکس) و کمربندهای پیش‌کشنده هم در تمامی نسخه‌های وجود دارند.
در بحث فناوری‌های ایمنی و سیستم‌های مدیریت تعادل خودرو، تفاوتی بین مدل‌های مختلف هاوال H9 دیده نمی‌شود. هشدار نقطه‌ی کور، تشحیص خروج از خط، کنترل‌کننده‌ی ترمزها و پردازنده‌ی مرکزی مرتبط با سیستم ایمنی (Electronic Stability Program)، ساخت بوش آلمان است. ترمز ضد قفل (ABS)، توزیع‌کننده‌ی هوشمند فشار ترمز (EBD)، کنترل لغزش (TCS)، ترمز کمکی (BA)، فناوری جلوگیری از واژگونی، حفظ خودرو در شیب (Auto Hold) و پشت سری هوشمند برای محافظت از گردن (Front Head Restraints) مهمترین سیستم‌های ایمنی در هاوال H9 هستند.
بررسی فنی، قیمت نهایی و مقایسه با رقبادر بازار استرالیا، قیمت هر دستگاه هاوال H9 از ۴۱هزار دلار (معادل ۲۹هزار دلار آمریکا) آغاز می‌شود و در نسخه‌ی مجهز به آپشن‌های کامل، ۴۵هزار دلار (معادل ۳۲هزار دلار آمریکا) است. با این حساب، می‌توان مطمئن بود، نمونه‌ی وارداتی حتی به شرط مونتاژ توسط بهمن موتور، بیش از ۴۰۰ میلیون تومان قیمت داشته باشد. با این رقم در بازار ایران، می‌توان به خرید هیوندای سانتافه یا میتسوبیشی اوتلندر ۲۰۱۵ فکر کرد. شاسی‌بلند پرچمدار هاوال در بازار استرالیا، دارای ۵ سال یا ۱۰۰هزار یکلومتر گارانتی است.
از دیدگاه ظاهری، نمی‌توان هاوال H9 را دارای برتری نسبت به دیگر شاسی‌بلندهای هم‌قیمت دانست. این خودرو، البته برای عامه‌ی مردم دارای جذابیت است؛ اما به عنوان یک محصول چینی با قیمت ۴۰۰ میلیونی، به آسانی موفق به جلب توجه مشتری نخواهد شد. شاید برگ برنده‌ی H9، ابعاد بدنه و بزرگ‌تر بودن نسبت به رقبا باشد؛ ضمن اینکه در تمامی نسخه‌ها، با ۷ صندلی ارایه می‌شود.
در نمای داخلی، با وجود ترکیب زیبا و هماهنگی بین ادوات مختلف، مواد به کار رفته در کابین از بهترین متریال نیستند و در حد سانتافه و اوتلندر ارزیابی می‌شوند. این موضوع، حتی برای افرادی که تجربه‌ی رانندگی با شاسی‌بلندهای سان‌یانگ را داشته باشند، مهم خواهد بود. طراحان هاوال، به تودری‌های و صندلی‌های اسپرت H9 توجهی ویژه داشته‌اند تا این خودرو در کلاس قیمتی خود، برتر از دیگر محصولات بازار جهانی باشد. از سویی دیگر، باز هم می‌توان بزرگی بدنه و فاصله محورهای۲,۸۰۰ میلی‌متر را به عنوان نکته‌ی مثبت بسیار مهم برای هاوال H9 برشمرد. این شرایط، مسلما منجر به راحتی سرنشینان و ایجاد فضای ایده‌ال برای آنها می‌شود.
امکانات رفاهی و ایمنی خودرو، برای بازار ایران اهمیت زیادی دارد و فقدان آنها، منجر به شکست فروش در یک محصول گران‌قیمت خواهد شد. تجربه نشان داده است، آپشن‌های یک خودرو حتی از قدرت پیشرانه برای خریدار ایرانی اهمیت بیشتری دارد. از این نظر، هاوال H9 برتر از هیوندای سانتافه و میتسوبیشی اوتلندر دست دوم است. سیستم دو دیفرانسیل، پدال تعویض دنده پشت فرمان، نمایشگر لمسی ۸ اینچ، سیستم صوتی ۸ بلندگو و خصوصا نمایشگر دیجیتال پشت فرمان، جذابیت زیادی دارند. نسخه‌ی اولترا با ماساژور صندلی جلو، همراه سقف پانورامیک و تهویه مطبوع سه گانه، کاملا راضی کننده است. هشدار نقطه کور، ۶ کیسه‌ی هوا و سنسورهای متعدد در اطراف خودرو هم، نکات مثبت H9 هستند. فراموش نکنیم، به سختی می‌توان خودرویی در بازار جهانی نام برد که مثل پرچمدار هاوال، گرم‌کن صندلی عقب داشته باشد.
روی کاغذ، نمی‌توان ایرادی به پیشرانه و قوای فنی خودرو گرفت. حتی اگر با بنزین ایرانی، هاوال H9 بتواند در زمان ۱۲ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد؛ با توجه به وزن بالا و ابعاد بدنه، عملکردی قابل قبول خواهد داشت. این خودرو در تست‌های استرالیا، حدود ۱۰ ثانیه پس از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسیده و میانگین مصرف سوخت ۱۱.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر داشته است که البته، پرمصرف‌تر از رقبای هم‌قیمت است.
در تست‌های فنی هاوال H9 توسط رسانه‌های معتبر جهان، ایراد فنی مهمی، دیده نمی‌شود. فرمان نرم هیدرولیک، سکوت کابین و عملکرد عالی سیستم تعلیق در خنثی‌سازی دست‌اندازهای جاده، نکات مثبت این خودرو هستند. از سویی دیگر، هاوال H9 برای رانندگی در مسیرهای خارج جاده و سفردر طبیعت، مناسب ارزیابی شده است. به دلیل فاصله‌ی حدودا یک متری بین محور چرخ‌ها تا لبه‌ی سپر، احتمال آسیب دیدن خودرو هنگام رسیدن به شیب تند یا پایین آمدن از آن، وجود دارد؛ اما با توجه به ارتفاع کف از سطح ۲۶ سانتی‌متر و سینی‌های ضخیم فلزی در کف H9، می‌توان به طبیعت‌گردی با این خودرو فکر کرد. بزرگ‌ترین زاویه‌ی مجاز برای بالا رفتن هاوال H9 از شیب، ۲۸ درجه عنوان شده که عدد چندان زیادی نیست. بنا بر آزمون‌های مختلف، ترمزهای خودرو، متناسب با وزن نسبتا بالای H9 نیست و در مقایسه با دیگر شاسی‌بلندهای مشهور دنیا در این کلاس بدنه، کمی دیر عمل می‌کند.
ششسرعتهی خودکار
CVT CVT ششسرعتهی خودکار ششسرعتهی خودکار CVT ششسرعتهی خودکار حجم باک بنزین ۸۰ ۶۴ ۵۰ ۵۰ ۶۰ ۶۰ ۶۰ ۶۰ ۶۰ ۷۰ ۵۶ ۵۶ ۶۰ ۵۸ ۶۰ - ۵۰ ۵۸ ۶۰ ۶۶ ۶۶ ۵۰ ۵۵ وزن (کیلوگرم) ۲۲۳۰ ۱۷۷۰ ۱۳۹۰ ۱۴۵۰ ۱۵۷۰ ۱۵۴۰ ۱۷۳۱ ۱۶۰۰ ۱۸۰۰ ۲۰۰۰ ۱۷۸۰ ۱۸۲۰ ۱۶۲۰ ۱۵۰۰ ۱۶۰۰ ۱۵۲۰ ۱۶۹۵ ۱۵۲۳ ۱۵۸۰ ۱۵۷۰ ۱۵۸۵ ۱۴۵۶ ۱۳۸۵ گالری
