عباس غزالی بازیگر مرد ایرانی متولد 14 بهمن سال 1363 در تهران است، وی در رشته ادبیات و علوم انسانی فارغ التحصیل شده است و عاشق فوتبال بوده که بین فوتبال و بازیگری به دنبال بازیگری رفت و تاکید دارد که مادرم همه چیز من است. او هم اکنون 33 سال سن دارد.
او ازدواج کرده و متاهل است و به همسر خود علاقه بسیاری دارد و در این باره میگوید: خیلی از همکارانم معتقدند با ازدواج برای ادامه کار در فضای هنری به مشکل برخواهند خورد اما من به عنوان یک بازیگر متاهل هرگز این موضوع را حس نکردم. اتفاقا فکر می کنم همسرم انگیزه ام را برای ادامه کار بیشتر کرده است ایشان نه تنها مانع من نشده است بلکه با ورودش به زندگی ام در فضای کاری باعث پیشرفت من شده است.
او به شکل تصادفی وارد بازیگری شد و میگوید: من کلاس اول راهنمایی بودم که یک آگهی دیدم، این آگهی سیر زندگی مرا به طور کامل تغییر داد قضیه بازیگری بود برای یک قسمت از تئاتر، رفتم و شرکت کردم که از بین 150 نفر ابتدایی 30 نفر انتخاب شدند و من یکی از آنها بودم، رفته رفته این شمار کمتر شد و به 10 نفر رسید که من هم جزو آنها بودم بالاخره رفتیم و تئاتر را اجرا کردیم.
در دوران کودکی، انصافا حسابی شیطان بودم به قدری که اطرافیانم از دست من به ستوه درمی آمدند. یادم است مدام با وسایل خانه بازی می کردم و به خاطر من هیچ یک از لوازم تزیینی خانه ما سالم نبود. ما خانواده به نسبت پرجمعیتی داریم طی سال های اخیر به دنیا آمدن خواهرزاده هایم زندگی ما را رنگی تر کرده. حضور نوه ها برای مادرم هم بسیار شیرین است و به نوعی او سرش با آنها گرم می شود.
در کنار هنرهای مختلفی نظیر نقاشی و… به هنر نجاری هم بسیار علاقمند هستم، از هر فرصتی برای کار کردن با چوب استفاده می کنم. از هر زمانی برای درست کردن وسایل چوبی نظیر میز، صندلی و… استفاده می کنم. کار با چوب ذهن من را تا حد زیادی آرام می کند. بهترین دوستی که من در زندگی دارم، بی تردید خداست هیچ چیزی به اندازه دوستی با خدا دلم را قرص و آرام نمی کند. وقتی یاد خدا همراه من است، دلم آرام می شود. بزرگ ترین و جذاب ترین تفریح من، فیلم دیدن است، البته اصلا اهل سریال نیستم. ترجیحم این است به جای 12-10 قسمت سریال، چند فیلم خوب ببینم.
کاندیای نقش مکمل مرد در ۳۳ جشنواره فیلم فجر در فیلم سینمایی
اعترافات ذهن خطرناک من
دریافت جایزه بازیگری اول از بخش نوجوانان جشنواره دفاع مقدس برای نمایش
«زیر باران آهنی»؛ ۱۳۷۹-۱۳۷۸
دریافت جایزه بازیگری اول از بخش نوجوانان جشنواره کانون های تهران برای نمایش
«خنجر»؛ ۱۳۷۸ – ۱۳۷۷
دریافت جایزه بازیگری از جشنواره استانی تهران برای نمایش
«مقصد آن بی‌گناه»؛ ۱۳۷۴ -۱۳۷۳
۱۳۷۷ انتظار سرخ
۱۳۷۸ زمان شوریدگی
۱۳۷۷ یونس
۱۳۷۸ داستان یک شهر
۱۳۷۸ ستارگان زمینی
۱۳۷۸ قصه‌های پدر
۱۳۷۹ ماه محبوب خدا
۱۳۷۹ مظلوم اول
۱۳۸۰ سه پنج دو
۱۳۸۱ آنها که مانده‌اند
۱۳۸۲ غنچه‌های سحر
۱۳۸۲ یک خط سفید
۱۳۸۲ تله‌فیلم «ابی سی دی»
۱۳۸۳ تله‌فیلم «پدر کاغذی»
۱۳۸۳ تله‌فیلم «نسیم شمال باد جنوب»
۱۳۸۳ خبرنگار
۱۳۸۴ حضرت یوسف
۱۳۸۴ تله‌فیلم «شاید دوست شاید دشمن»
۱۳۸۴ تله‌فیلم «روز بعد از خوشبختی»
۱۳۸۵ تله‌فیلم «نشانه‌ها»
۱۳۸۵ عقیق
۱۳۸۶ رستگاران
۱۳۸۶ تله‌فیلم «همان نور معروف»
۱۳۸۶ تله‌فیلم «صدایم کن»
۱۳۸۷ تله‌فیلم «میتونه آخریش باشه»
۱۳۸۷ یک لحظه دیرتر
۱۳۸۷–۱۳۹۰ وضعیت سفید
۱۳۸۸ تله‌فیلم «چهار حرفی»
۱۳۹۰ تله‌فیلم «حرف مردم»
۱۳۹۱ تله‌فیلم «یه گوشه دنج»
۱۳۹۱ تله‌فیلم «به صرف شربت و شیرینی»
۱۳۹۱ تله‌فیلم «نیمه شب»
۱۳۹۲ مادرانه[۱]
هفت آسمان
۱۳۹۳ حانیه
۱۳۹۴ شاید برای شما هم اتفاق بیفتد
۱۳۹۵ چرخ فلک
1397 سریال مینو
