۷۹۷۹۹۸
۱۲۴۴ بازدید
ایران ورزشی: رابطه وینفرد شفر با کیروش، همیشه یک رابطه یک طرفه بوده از طرف سرمربی آلمانی استقلال. بدون اینکه کیروش حتی قدمی به سوی شفر بردارد.
از همان زمان که شفر در مقطع کوتاهی از فصل پیش به عنوان جانشین احتمالی کیروش معرفی شد، سرمربی تیم ملی، او را از پشت عینک بدبینیاش دید و دیگر هرگز حاضر به رفاقت با او نشد.
حالا هم گرچه تقابل کیروش با شفر به اندازه تقابل با برانکو بر سر زبانها نیفتاده است اما سرمربی تیم ملی با شفر همان برخوردی را دارد که با برانکو داشت. بازیکنان مغضوبش را به تیم ملی دعوت میکند، بازیکنان مورد تأییدش را خط میزند و کوچکترین اهمیتی برای او قائل نمیشود. و همه اینها در حالی است که شفر برای بهبود این روابط از هیچ تلاشی کم نمی گذارد.
تقابل طرفداران پرسپولیس و کیروش در روزهای اخیر در شبکههای اجتماعی شدت گرفته است. حالا دیگر پرسپولیسیها خود را مقابل تیم ملی و کیروش میدانند و طرفداران سرمربی تیم ملی هم از هیچ فرصتی برای بگومگو با سرخها دریغ نمیکنند.
نکته قابل تأمل اما اینجاست که مشکلات سرمربی تیم ملی با مربیان لیگ تنها به برانکو محدود نمیشود و روابط کیروش با شفر هم چندان بهتر از روابطش با برانکو نیست.
مروری بر چند ماه گذشته نشان میدهد که تلاش شفر برای بهبود روابطش با کیروش راه به جایی نبرده است. به روزهای قبل از جام جهانی برگردیم. روزی که کیروش، شفر را مقصراصلی دعوت نشدن وریا غفوری و سید محمد حسینی به تیم ملی معرفی کرد و سرمربی استقلال در کمال آرامش پاسخش را داد تا جلوی هر گونه مشاجرهای را گرفته باشد.
شفر اما حتی در همان آرامش هم به وضوح اعلام کرد که کیروش ناراحت و ناامیدش کرده است. او اما با همه اینها باز هم برای همکاری با تیم ملی ابراز امیدواری کرد و در بیانیهاش نوشت: « من امیدوارم ما در آینده با هم همکاری داشته باشیم به خاطر اینکه این بهترین کار برای فوتبال ایران است و من باور دارم همه ما یعنی تیم ملی و باشگاه ها یک هدف را دنبال میکنیم که پیشرفت فوتبال ایران است.
ما می توانیم این کار را فقط با هم و با همکاری هم انجام دهیم نه علیه یکدیگر.» آرزوی شفر اما آنطور که میخواست برآورده نشد.
شفر حتی بعد از مراسمی که در تالار وحدت برای ملیپوشان در نظر گرفته بودند، برای صحبت خصوصی در این رابطه خود را به اتوبوس تیم ملی رساند، وارد اتوبوس شد تا با کیروش صحبت کند. بدون اینکه این کار را کسر شأنی برای خود بداند یا نخواهد به سمت سرمربی تیم ملی برود.
از همان زمان هم شفر نمیخواست با کیروش وارد دعوا شود و سعی داشت حداقل در ظاهر روابط دوستانهاش با سرمربی تیم ملی را حفظ کند. هرچند هرگز از کیروش بازخورد مثبتی دریافت نکرد اما ماهها بعد از آن مصاحبهها، برای تماشای بازی دوستانه تیم ملی به ورزشگاه آزادی رفت تا نشان دهد مشکلی با کیروش ندارد. آن هم درست زمانی که غیبت سرمربی تیم ملی در فینال لیگ قهرمانان آسیا، مورد نقد است و جای خالی او در ورزشگاه آزادی خیلیها را متوجه خود کرده.
وینفرد شفر برای تماشای بازی دوستانه تیم ملی فوتبال به آزادی میرود و سعی دارد به هر نحوی که شده، روابطش با سرمربی تیم ملی را بهبود ببخشد اما هیچ یک از تلاشهایش تا کنون نتیجه مثبتی نداشته است. بیراه نیست اگر بگوییم کیروش در تمام این مدت در برابر شفر همان رفتارهایی را داشت که در برابر برانکو از خود بروز میداد اما برخلاف انتظارش آنطور که میخواست نتوانست شفر را مقابل خود قرار دهد.
سرمربی آلمانی استقلال در سختترین روزها هم با کیروش وارد دعوای جدی نشد. حتی در روزهایی که با استقلال خوب نتیجه میگرفت و بیش از هر زمانی زمزمههای جایگزینیاش به جای کیروش به گوش میرسید. همان زمان که دلیل اصلی اختلاف کیروش با برانکو هم همین زمزمههای حضور سرمربی کروات پرسپولیس در تیم ملی بود.
سوال اما اینجاست که حالا مشکل کیروش با شفر چیست؟ حالا که نه حرفی از حضور شفر روی نیمکت تیم ملی است و نه تقابلی جدی بین این دو در گرفته است؟ کیروش حتی در دعوت بازیکن به تیم ملی هم همان رفتاری را با شفر دارد که با برانکو داشت. دقیقاً همان بازیکنانی را از استقلال به تیم ملی دعوت میکند که مغضوب شفر هستند و روی نام بازیکنان مورد تأیید شفر خط میکشد. درست همان رفتاری که باعث جدایی بازیکنانی چون فرشاد احمدزاده، مهدی طارمی و رامین رضاییان از تیم فوتبال پرسپولیس شد.
برای کیروش شفر تفاوتی با برانکو ندارد. شاید هیچ سرمربی دیگری هم تفاوتی با برانکو نداشته باشد و در چنین شرایطی تنها یک پاسخ ساده از سوی شفر میتواند آتش اختلاف این دو را به اندازه اختلاف با برانکو شعله ور کند. شفر اما تا چه زمانی میتواند نسبت به این رفتارها بی تفاوت باشد؟
اصلاً اگر طاقتش تمام شود و بخواهد پاسخی به کیروش بدهد، آیا اوضاع برای او و استقلال تغییری میکند؟ آیا در روابط سرمربی تیم ملی با شفر تغییری ایجاد میشود؟
واقعیت این است که جامعه فوتبال ما در شرایطی بر اختلاف کیروش با برانکو و پرسپولیسیها متمرکز شده که کیروش نظیر این اختلاف را با خیلی از سرمربیهای تیمهای لیگ برتری یا حتی دستیاران خودش هم دارد.
گاهی ممکن است طرف مقابل کیروش شخصی مثل شفر باشد و چنین برخوردهایی را از کیروش بپذیرد و برایش اهمیتی نداشته باشد و گاهی شخصی چون برانکو باشد و آن را برنتابد و همین موضوع به شروع اختلافهای جدیتری منجر میشود.