خبرگزاري آريا – يک پژوهش تازه نشان مي‌دهد «وزنه زدن» به ميزان کمتر از يک ساعت در هفته خطر حمله قلبي را ۴۰ تا ۷۰ درصد کاهش مي‌دهد اما ادامه اين فعاليت بيش از يک ساعت فايده خاصي نخواهد داشت.
به گزارش خبرگزاري آريا از مهر، يک پژوهش تازه در دانشگاه دولتي آيووا نشان داده وزنه زدن به مدت کمتر از يک ساعت در هفته خطر حمله قلبي را به ميزان ۴۰ تا ۷۰ درصد کاهش مي‌دهد.
پژوهشگران تأکيد کرده‌اند گذراندن زمان بيش از يک ساعت در اين فعاليت فوايد خاصي را بروز نداده است.
«دي سي لي» استاديار حرکت‌شناسي اين دانشگاه مي‌گويد: مردم ممکن است تصور کنند بايد زمان زيادي را در باشگاه‌ها به وزنه‌زدن بپردازند اما دو ست پرس سينه که کمتر از پنج دقيقه زمان مي‌برد مي‌تواند کاملاً مؤثر باشد.
نتايج اين پژوهش که از اولين تحقيقات درباره رابطه ميان ورزش قدرتي و بيماري‌هاي قلبي – عروقي به شمار مي‌رود فوايدي را براي تمرين‌هاي قدرتي مستقل از دويدن، پياده روي يا ورزش هاي هوازي نشان داده است. به عبارت ديگر نيازي نيست به دستورالعمل‌هاي فعاليت حرکتي هوازي براي کاهش خطر حمله قلبي پايبند باشيد و وزنه‌زدن به تنهايي کافي است.
لي و همکارانش داده‌هاي مربوط به حدود ۱۳ هزار فرد بالغ را در اين مطالعه تحليل کرده و سه خروجي مربوط به سلامت را اندازه گرفته‌اند. رويدادهاي قلبي – عروقي همچون حمله قلبي و سکته که به مرگ منجر نشده باشد؛ همه گونه رويدادهاي قلبي – عروقي که شامل موارد مرگ و مير هم باشد و سرانجام همه موارد مرگ و مير.
لي تصريح مي‌کند که ورزش قدرتي خطر هر سه مورد را کاهش مي‌دهد.
برخلاف فعاليت‌هاي هوازي، ورزش قدرتي براي برنامه‌ريزي در زندگي روزمره چندان ساده نيست. به گفته لي مردم مي‌توانند با کمي پياده‌روي بيشتر يا استفاده از دوچرخه براي رفتن به محل کار فعاليت هوازي‌شان را بيشتر کنند اما فعاليت‌هاي طبيعي کمي شامل وزنه زدن مي‌شود. همچنين برخلاف تردميل که بسياري از افراد در خانه به آن دسترسي دارند اغلب افراد به وسايل ورزشي متنوعي براي وزنه زدن در منزل دسترسي ندارند.
لي به همين دليل عضويت در يک باشگاه ورزشي را مفيد مي‌داند چرا که نه تنها تنوعي از وسايل ورزشي قدرتي را در دسترس افراد مي‌گذارد بلکه طبق پژوهشي که او پيشتر انجام داده افرادي که عضو باشگاه ورزشي هستند بيشتر ورزش مي‌کنند.
او در پاسخ به اينکه آيا به اين ترتيب همه بايد وزنه زدن را بخشي از زندگي روزمره خود قرار دهند يا نه مي‌گويد: نکته اصلي بلند کردن وزنه‌اي است که عضله شما را به کار بياندازد. عضله تفاوت بين بيل زدن، حمل کيسه‌هاي خريد يا دمبل زدن را متوجه نخواهد شد.
لي و همکارانش در اين پژوهش به رابطه ميان ورزش قدرتي با ديابت و کلسترول نيز پرداختند و در هر دو مورد ورزش قدرتي منجر به کاهش خطر ابتلا مي‌شد.
کمتر از يک ساعت ورزش قدرتي در هفته در مقايسه با حالتي که فرد هيچ گونه ورزش قدرتي نکند، منجر به کاهش ۲۹ درصدي در سندروم سوخت و ساز مي‌شود که از عوامل افزايش ريسک بيماري‌هاي قلبي، سکته و ديابت است. ريسک کلسترول بالا نيز ۳۲ درصد کاهش يافته و در همه موارد نتايج از فعاليت هوازي مستقل بوده است.
لي تأکيد مي‌کند: عضلات کارخانه سوخت کالُري هستند. عضله آوردن به حرکات مفاصل و استخوان‌ها کمک مي‌کند اما فوايدي در سوخت و ساز بدن هم دارد. موضوعي که اغلب به درستي به آن توجه نشده است. اگر عضله بيشتري داشته باشيد حتي اگر فعاليت هوازي نکنيد انرژي بيشتري مي‌سوزانيد چرا که عضلي بيشتري داريد! همين موضوع کمک مي‌کند دچار چاقي و اضافه وزن نشويد و از منافع بلندمدت و دستاوردهاي مختلفي براي سلامتي‌تان بهره‌مند شويد.
