این سینماگر در مورد مهاجرتش به ترکیه و فعالیت در شبکه بدنام و ضددین «جِم» می‌گوید: بیکاری به جز ضرر مالی، برای من ضرر روحی و جسمی نیز داشت. طبیعتاً در این شرایط بد، با پیشنهاد اغواکننده ساخت یک سریال در ترکیه مواجه شدم! نویسنده را نمی‌شناختم ولی فیلمنامه قابل قبولی بود و خطوط قرمز مرسوم در ایران را هم رد نکرده بود!
وی در مورد علت بازگشتش به کشور اظهار می‌دارد: ما در مرحله انتخاب بازیگر بودیم. قصه درباره ایرانی‌هایی بود که در ترکیه زندگی می‌کردند. بعد از طولانی شدن پیش‌تولید بازیگران اصلی کار انصراف دادند. پس از دو ماه تلاش برای این پروژه و پیش‌تولید به این نتیجه رسیدم که این سریال ساخته نمی‌شود [و به کشور بازگشتم]. آنها با ارزان‌ترین قیمت این هنرمندان را به شکل غیرقانونی و بدون بیمه استخدام می‌کنند.
ابراهیمی فر بدون اعلام کمترین تأسفی از پیوستن به یک شبکه ماهواره‌ای ضد خانواده و ارزش‌های اسلامی ایرانی و تولید محتوا برای این شبکه علت رفتنش به جم را مباحث مالی و یک پیشنهاد «اغوا کننده» اعلام می‌کند، اما سؤالی که در اینجا به ذهن خطور می‌کند این است که مگر این پیشنهاد اغوا کننده چه کمیتی داشته که وی را راضی به فروختن و پشت کردن به کشور و هموطنانش کرده است؟ به کلام دقیق تر، قیمت چوب حراج زدن به اعتبار حرفه‌ای نزد این سینماگر چقدر بوده است؟ هر چند سؤال اصلی را باید مسئولان و مدیران تلویزیون و شبکه ۳ پاسخ بدهند که چرا برخلاف تذکر صریح رئیس رسانه ملی مبنی بر «گوهرشناس» بودن و دقت در انتخاب میهمان برنامه‌ها، آنتن را در اختیار کسی قرار داده‌اند که علت رفتنش به شبکه ماهواره‌ای جِم را «پول» و علت بازگشت به کشور را هم «استخدام بدون بیمه و ارزان بودن دستمزد» اعلام می‌کند؟!
1717
