به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام خمینی (ره) چون سال ها در حوزه قم تدریس و عده ای را مطابق میلشان تربیت کرده بودند، خیلی به شاگردان قم خودشان اعتقاد داشتند. یک روز به امام عرض کردم شاگردان شما از درس شما محرومند. ایشان فرمودند آنها به مقاماتی رسیده اند که وقتی با هم بنشینند و بحث کنند دیگر احتیاجی به من ندارند.
در جای دیگری از میان خاطرات آیت الله حسن صانعی آمده است:
وقتی که در نجف امام درس را شروع کردند، مباحث و مطالب ایشان خیلی نو و تازه بود و لذا فهم آنها برای عده ای مشکل بود. یک روز فرمودند: این حرف ها جزء حرف های عادی من در قم بود و اینجا اینقدر تکرار می کنم تا برای شما هم عادی شود.
برشی از کتاب سلسله موی دوست؛ ص 143؛ چاپ چهارم(1387)؛ ناشر: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
منبع:جماران
انتهای پیام/
امام چه اعتقادی به شاگردانشان داشتند؟