آشغالهای رهاشده در طبیعت و جامعه فقط با همت ما جمع خواهد شد بیایید آشغالها را جمع کنیم!
وبلاگ > محمدی، عباس - چندین ماه است که فضای سنگینی بر جامعه حاکم شده؛ گرانیهای باورنکردنی، بیاطمینانی نسبت به آینده، صحبت از مهاجرت که ورد زبان جوانان و مسألهی اصلی بسیاری از خانوادهها شده، و رو به فقر رفتن طبقهی متوسط، جای کمی برای کنشهای اجتماعی، از جمله برای فعالیتهای محیط زیستی، گذاشته است. اما، در این فضای نهچندان امیدبخش، نباید فراموش کنیم که تاریخ پر است از موقعیتهای مشابه این موقعیتِ ما، و این که کشور ما هنوز در میانههای وضعیت جهانی قرار دارد.
اینجا سرزمین ما است! در هیچکجای این کرهی کوچک خاکی، به اندازه ی اینجا نمیتوانیم احساس تعلق و آرامش داشته باشیم. بسیار بعید است که در جایی دیگر، بتوانیم به اندازهی اینجا در امری اجتماعی مؤثر باشیم. و حتی بعید است که بتوانیم در کشوری دیگر، به آسایش مادیای بیش از آنچه که در اینجا داریم، دست یابیم (اینها را به استناد پایشی میگویم که از اوضاع زندگی یک دوجین دوستان و بستگانم که در چهار دههی گذشته مهاجرت کردهاند، داشتهام).
بیایید به فرمول قدیمی «خدمت به میهن» پایبند باشیم! رفتن به خارج را برای تکمیل تحصیلات، به دست آوردن تجربه، انتقال دستاوردهای بشری به میهن، و البته تفریح و سیر آفاق و انفس، در برنامههای زندگی خود یا فرزندانمان بگذاریم، اما نگوییم که «این مملکت، درست نمیشود»! اختلاسگران، فرصتطلبانی که به حقوق مردم دستبرد زدهاند، و آنان که برای مردم نسخههای ریاضت میپیچند و خود در ناز و نعمت افسانهای و ناحق به سر میبرند... یا با ترس و لرز فرار کرده و فعلاً در پناه بیگانگان در اماناند، یا منتظر زندان هستند، یا ایام حبسی بدنام را میگذرانند، و در هرصورت زندگیای همراه با آرامش و سربلندی ندارند.
حتماً میتوانید در دور و بر خود و با نگاهی به اخبار مطبوعات و شبکهها، دهها کار کوچک و زیبا را ببینید که مردم عادی و باشرافت ما در حال انجام آن هستند. آشغالهای اجتماع را هم ما باید با حوصله جمع کنیم؛ چنان که زبالههای رهاشده در جنگل و کوه و بیابان را... ؛ راه میانبری وجود ندارد! در کشورهای دیگر هم اوضاعِ بهتر با کوشش تکتک مردم، و البته با مطالبهی حق فراهم شده است.
در همین مهر ماه، صدها برنامهی پاکسازی طبیعت و شهر و روستا به دست بچههای ایرانی اجرا شده است. این کار ساده را دست کم نگیرید! کسی که آشغالی را از زمین برمیدارد، هیچگاه پسماندی را رها نخواهد کرد، هیچگاه درختی را در جنگل قطع نخواهد کرد، و همیشه به فکر حفاظت سرزمین مادری و دور ساختن متجاوزان به حقوق عمومی است. مملکت تا حد زیادی، با همین کارهای کوچکِ پیوسته و آرام درست خواهد شد.