ساعت: 13:42 منتشر شده در مورخ: 1397/07/22 شناسه خبر: 1418431
روستای مرزی تکله قوز از توابع شهرستان رازوجرگلان، روستایی که نامزد معرفی به عنوان روستای ملی خراسان شمالی است و در حال پیکیری برای ثبت است .
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از عصر اترک، تکله قوز در فاصله 170 کیلومتری مرکز استان خراسان شمالی واقع شده ودارای آب وهوای معتدل کوهستانی است؛ روستایی با چشم انداز دره ای در شمالی ترین نقطه خراسان با پوشش جنگلی انبوه در کنارباغهایی با درختان قدیمی وپربار این روستا را پر رونق ساخته است .
بافت اغلب خانه های روستا بصورت گلی و دارای ایوانهای طویل با ستونهای متعدد و سرستونهای هخامنشی(شاخ قوچ) است که زیبایی وجلوه ی خاصی به روستا داده است. همچنین روستا دارای طبیعتی بکروسرسبز،ارتفاعات بلند،رودخانه دائمی،درختهای گردوی قدیمی و کدوهای خوشمزه ای است که اهمیت روستا را دو چندان می کند.
اشتغال اصلی ساکنان روستا، کشاورزی ،دامداری، باغداری و صنایع دستی است و از جمله محصولات این روستا گردو، کدو، سیب، و انگور، بادام و... است. در خصوص محصولاتی چون گردو و کدو با توجه به کیفیت بالای این دو محصول در این روستا می توان عنوان برند را در تولید محصولات یاد شده به این روستا داد.
روستا دارای زیر ساختهای از قبیل آب، برق، تلفن، شبکه پوشش همراه اول ، اینترنت پرسرعت، مرکز بهداشت و پست بانک است.
جاذبه ها وقابلیت های گردشگری روستای تکله قوز
معماری وبافت سنتی روستا به صورت نیمه پلکانی و دارای چشم انداز دره ای است. ازجمله صنایع دستی منحصر به فرد این روستا می توان به قالیچه های تک رو و دوروی ابریشمی، پارچه های ابریشمی، گلیم بافی ، نمدمالی، سوزندوزی، خورجین بافی، پشتی و... اشاره کرد .
سوغات محلی این روستا انواع صنایع دستی ( دستبافته های ابریشمی، گلیم، نمد، کیف وخورجین و...) انواع تولیدات دامی وباغی از جمله عسل، ماست، کره و پنیر محلی، گردو، کدو، سیب، کشک و قره قروت و... وانواع محصولات باغی، است.
برگزاری ورزشهای محلی ازجمله کشتی آلیش و سوارکاری، برگزاری مراسمات وآیین های سنتی از جمله در اعیاد و مراسمات عروسی – اجرای موسیقی محلی دوتار ترکمن- طبخ غذاهای سنتی و محلی از جمله، قورمه، چکدرمه، بیشمه، شوربا، انواع نان وفتیر محلی، انواع آش واز جمله آیین های مرسوم در روستای تکله قوز است.
ساکنین روستای تکله قوز ترکمن و از تیره تکه هستند و تعداد قریب به یک هزار نفر جمعیت و تعداد 270 خانوار دارد که 540 نفر
درزمینه صنایع دستی فعال هستند و این روستا 270 کارگاه کوچک دارد.
وجه تسمیه (دلیل نامگذاری)
تِگِلِک به معنای گِرد و دایره ای و خوُز به معنای گردو. اولین افرادی که در این روستای مرزی ساکن می شوند در بین صخره ها درختان گردوی بزرگی می بینند که به صورت گرد در کنار هم روییده اند و از این رو اسم این روستا را تِگِلِک خوُز به معنای درختان گردوی گِرد نامگذاری کرده اند. اگرچه درختان گردوی بزرگ و قطور قدیمی خشک شده و ازبین رفته اند؛ اما باقی مانده ها و شاخه های بعضی از این درختان در کلاته آتلی، در نزدیکی محله ی کوهستانی ها موجود می باشد.
اما چرا تکله قوز؟
به مرور زمان و هنگام ثبت اسناد و اسم روستا به دلیل نا آگاهی و سهل انگاری مسئولین ذی‌ربط ابتدا تیلقز و سپس تکله قوز قید شده است. این درحالی است که اهالی این روستا و روستاهای هم جوار از لفظ تکله قوز استفاده نمی کنند و این روستا را با نام تِگِلِک خوُز می شناسند و تکله قوز هیچ معنایی در زبان فارسی و در زبان ترکمنی ندارد .
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان رازوجرگلان درباره روستای ملی تکله قوز گفت: روستای تکله قوز از توابع بخش غلامان شهرستان رازوجرگلان در آستانه ثبت ملی قرار دارد.
قاسم بهادری افزود : پرونده این روستا بعنوان روستای ابریشم بافی به همراه پرونده های بجنورد بعنوان شهر گلیم سفره کردی و رویین بعنوان روستای چادر شب بافی به تهران ارسال شده است که در اولین فرصت بعنوان ثبت ملی از آنها دفاع می شود.
وی ادامه داد: بعد از این اتفاق روستای تکله قوز بعنوان یک برند فعالیت خواهد کرد و دارای امتیاز اتی خواهد شد .
وی گفت: میزان تولید، سابقه تاریخی و تعداد شاغلان ابریشم بافی این روستا در زمره امتیازاتی است که در انتخاب آن مدنظر قرار خواهد گرفت .
بهادری جمعیت آماری این روستا را در حدود یک هزار نفر جمعیت و 270خانوارعنوان کرد و گفت: تعداد فعالان صنایع دستی این روستا در حدود 550 نفر و تعداد کارگاههای کوچک این روستا در حدود 270 کارگاه است .
وی همچنین به دیگر جاذبه های این روستا اشاره کرد و گفت: بافت معماری اغلب خانه های این روستا به صورت گلی و دارای ایوان های طویل با ستونهای متعدد و سرستون های هخامنشی (شاخ قوچ)است که زیبایی و جلوه خاصی به روستا بخشیده است .
وی گفت: این روستا دارای پوشش جنگلی انبوه با طبیعتی بکر و سرسبز است که پوشش گیاهان دارویی در کنار چشمه سارهای طبیعی جلوه خاصی به روستا داده و درختان قدیمی گردو در کنار کدوهای خوشمزه روستا از معروفیت ویژه ای برخوردار هستند.
انتهای پیام/
