به گزارشگروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اگر شخصی به اندازه‌ی کافی موفق باشد مردم تنها به پردازش ایده هایشان بسنده نخواهند کرد. یک جامعه‌ی کنجکاو، برای دانستن عادات کاری، خواب، کتاب‌های محبوب و حتی غذا‌هایی که می‌خورد نیز بی قراری می‌کند؛ شاید ذره‌ای از این موفقیت را نیز برای خود به دست بیاورد.
دانستن برخی عادات عجیب آن‌ها از طرفی می‌تواند کمک کند تا آن‌ها را یک انسان معمولی با تلاش بسیار تلقی کنیم.
در ادامه با ما همراه باشید تا با عادات غذایی چهار دانشمند مشهور آشنا شوید.
فیثاغورث
فیثاغورث فیلسوف و ریاضیدان یونانی است که در قرن ششم قبل از میلاد می‌زیسته و از نخستین کسانی بود که اعداد را به دنیا معرفی کردند. وی همچنین دستی در موسیقی و نوازندگی داشت. شخصیتی محبوب در دوران زندگی خود که برخی بر این باورند می‌توانست با موسیقی خود بیماری‌ها را درمان کند. وقتی که مدرسه اش را در سیسیل بنا کرد، خیلی زود پانصد پیرو جذب او شدند و از اصولش پیروی می‌کردند. وی و پیروانش معتقد بودند، وقتی شخصی از دنیا می‌رود، روح او درون یک حیوان به زندگی ادامه می‌دهد. در نتیجه این گروه به گیاهخواری روی آوردند، مبادا روح انسانی را سلاخی کنند. عجیب‌تر اینکه وی با پرورش و خوردن لوبیا مخالف بود و افسانه‌ها حکایت از این دارد که وی در حال نبرد با پرورش دهندگان لوبیا کشته شده است.
بیشتر بخوانید: فواید و عوارض رژیم غذایی کتوژنیک را بشناسید
چارلز داروین
این زیست شناس انگلیسی که به خاطر نظریه‌ی انتخاب طبیعی شهرت دارد و استاد قلمرو حیوانات است، سلیقه‌ی غذایی جالبی هم داشته است. او وقتی در دانشگاه کمبریج مشغول تحصیل بوده، عضو گروهی می‌شود که از گوشت باز و جغد اطعام می‌کردند. خود وی نیز از گوشت گورکن! استفاده و آن را خوشمزه و شبیه به مزه‌ی اردک توصیف می‌کرده است. در سال‌های پایانی عمرش وی از گیجی و گرفتگی عضلات و سردرد و اضطراب رنج برده و به خاطر نداشتن سلامتی چند ماهی را مجبور به ترک کار شده است.
نیکولا تسلا
شاید وی محبوب‌ترین دانشمند شبکه‌های اجتماعی، دارای اختراعاتی حیاتی در زمینه‌های الکترونیک از جمله رادیو، رادار و همچنین مخترع جریان برق متناوب که نقطه مقابل جریان برق مستقیم ادیسون باشد. وی دوستانی نیز، چون نویسنده‌ی مشهور کتاب‌های هاکلبری فین، مارک تواین داشته است.
سلامت روانی وی، اما در سال‌های پایانی عمرش به هدر رفته و گرفتار وسواس کاری و وسواس بهداشتی شده بود. در روز هشت تا ده مایل پیاده روی می‌کرده و به ندرت می‌خوابیده است. در روز مقادیر بسیاری شیر و ماست می‌خورده و از تمامی غذا‌های تولید کننده‌ی اسید دوری می‌کرده است. ماهی و سبزیجات از غذا‌های مورد علاقه‌ی وی بوده و بر این باور داشته که اسید، بزرگترین دشمنی است که در دوران پیری سر نبرد را با انسان باز می‌کند.
آلبرت اینشتین
نام او قرین نابغه است. در سرتاسر اینترنت افسانه‌های زیادی در مورد او به چشم می‌خورد. با خدا بود، بی خدا بود، شاگرد تنبل مدرسه بوده یا گیاه خوار! این صفت آخر البته اشتباه نیست؛ اگر تنها سال‌های پایانی زندگی او را به حساب بیاوریم. وی در جوانی به خوبی از گوشت استفاده می‌کرده است. با این حال مخالفت‌هایی نیز با خوردن گوشت داشته و می‌گفته: همیشه گوشت را با احساس عذاب وجدان می‌خورم.
اما با همه اینها، وی از چندین نوع مشکل هاضمه رنج می‌برده است. در دهه‌ی هفتم زندگی که اوضاع بیماری اش وخیم‌تر شد، پزشکش گوشت را از رژیم غذایی اش کنار گذاشت. در نامه‌ای به یکی از دوستانش آمده است: بدون چربی، گوشت و ماهی زندگی می‌کنم، ولی حالم خوب است. همیشه اینگونه فکر میکردم که بشر برای گوشت خواری آفریده نشده است.
مشخص نیست که گیاهخواری باعث طول عمرش شده یا خیر؛ اما بعید است در سال‌های پایانی عمرش، آن عذاب وجدان ناشی از گوشتخواری را درون خود حس می‌کرده!
منبع: تابناک باتو
انتهای پیام/
رژیم‌های عجیب چهار دانشمند مشهور