ساعت: 09:35 منتشر شده در مورخ: 1397/07/02 شناسه خبر: 1411327
کریم رضاییون یکی از معدود افرادی است که در طول خدمتش همواره در حال خدمت رسانی به شهدا بوده و در اوج گمنامی فعالیت های خود را انجام داده است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از موج رسا،کریم رضائیون یکی از انقلابیون و رزمندگان زنجانی است که از همان روزهای نوجوانی در حرکت های انقلابی شرکت کرد اما او پس از انقلاب به استخدام نهادی در آمد که کار نسبتا سختی را برعهده داشت، رضائیون یکی از انگشت شمار افرادی است که مستقیما با شهدا در ارتباط بوده و فعالیت های کارمندیش را در جوار شهدا گذرانده است، کاری که شاید برای خیلی از مردم سخت و نشدنی باشد.
وی که امروز کارمند بازنشسته بنیاد شهید و امور ایثارگران استان زنجان در طول 32 سال خدمت در این نهاد،با صحنه های بسیاری از شهدا مواجه بوده است و امروز تنها بخشی از خاطرات این رزمنده را می خوانیم.
موج رسا:در جنگ چه کارهایی را انجام می دادید؟
رضاییون: در دوران جنگ بیشتر فعالیت هایم کارهای اداره بود و فیلمبرداری و عکاسی و چاپ عکس شهدا به عهده من بود ضمن این که با رفتن به روستاهای اطراف زنجان به فرزندان شاهد مشاوره تحصیلی ارائه می کردند.
زمانی که رزمنده ای در منطقه به شهادت می رسید و به استان انتقال می یافت من تحویل می گرفتم و مراحل کفن و دفن شهدا را انجام می دادم.خاطرات بسیاری از آن دوران دارم، به فتوای امام خمینی (ره) شهدایی که در معرکه شهید می شوند،نیاز به غسل ندارند،شهیدی از شهدای خیر آباد را آورده بودند که تمام بدنش تکه تکه شده بود و امکان غسل برای او فراهم نبود اما در حین انتقال به روستا فراموش شده بود که کاغذی که بر روی تابوت بود و نوشته شده بود، این شهید غسل ندارد،برداشته شود به همین دلیل اهالی نیز فکر کرده بودند که شهید غسل داده نشده و شهید را به حمام روستا برده و غسل میت داده و دوباره کفن و دفن کرده بودند پس از چند روز از این موضوع اهالی روستا برای شکایت به اداره آمده بودند که با توضیح ما قانع شدند.
موج رسا:چه کارهایی برای شهدا انجام می دادید؟
رضاییون:برخی از شهدایی که از کردستان می آوردند مسلخ کرده بودند،شرایط بسیار بدی بود برخی ها را نیز چشمانش را زنده زنده در آورده ،لثه ها بریده و اعضای بدن را مثله کرده بودند.
من از 19 سالگی در خدمت شهدا بودم در سنندج با صحنه های بسیار مخوفی مواجه می شدیم روزهای اول حضور در سنندج کشته های کومله ها که پشت وانت گذاشته بودند را در خیابان دیدم،اول عقب عقب رفتم اما یکی از پاسداران گفت از اینها زیاد خواهی دید، نترس.
نزدیک کرمانشاه در پادگان خضر زنده آموزش دیدم صحنه های شهادت بسیاری را دیدم ،کومله ها شبانه عملیات انجام داده و نگهبان ها را سر می بریدند و یکی از اجساد که زیر آفتاب بود باد کرده بود و صحنه بسیاری بدی را پدیده آورده بود.
موج رسا:چرا خدمت در بنیاد شهید را قبول کردید؟
رضاییون:از سال 65 ابتدا خدمت سربازی را در بنیاد شهید انجام دادم و به جهت اینکه امام فرمود خدمت به شهدا افضل خدمت ها است، خدمت در بنیاد شهید را با جان و دل پذیرفتم.
قبل از اینکه بنیاد شهید بیایم در خدمت شهدا بودم آنزمان برادرم در اسارت بود و به درخواست خانواده به عقیدتی تیپ دو زرهی زنجان منتقل شدم.بیمارستان ارتش دارای دو یخچال بود و به دلیل مسائل سیاسی شهدا را به سردخانه بیمارستان های دیگر نمی دادند و به ارتش منتقل می شدند به دلیل تعداد زیاد شهدا،اگر جا نبود شهدایی که از قبل در یخچال بودند را در می آوردیم و جدیدی ها را چند ساعتی در یخچال قرار می دادیم.
در یک روز 35شهید عملیات خیبر زنجان را به سردخانه انتقال دادند جا برای شهدا نبود و با مشکل جا مواجه شده بودیم.شهدا را روی هم میگذاشتم مغز یکی بیرون آمده بود یکی یکی تابوت ها را گشتم تا مغز جا مانده را سر جایش بگذارم که متعلق به شهید حسن تقوی بود.
تا غروب آفتاب خانواده ها برای شناسایی می آمدند و مدام شهدا را جابه جا میکردیم به نماز ظهر و عصر نرسیدم ،کم مانده بود آفتاب غروب کند که شروع به خواندن نماز در سردخانه کردم باد می وزید و موجب شد تا در سردخانه به شدت به هم کوبیده شود در یک لحظه شوکه شدم.بعد از اذان مغرب خانواده ها برای شناسایی شهدا می آمدند از فردا کار انجام شد و دو روز شناسایی ها انجام شد.
موج رسا:با توجه به حساس بودن کارهایتان،اشتباهی هم در کار داشته اید؟
رضاییون: تا کنون اشتباهی در کارم نداشتم و قبل از اینکه به خانواده اطلاع بدهیم که شهید دارند، از طریق همسایه ها اطلاعات لازم را کسب می کردیم که آیا چنین فردی در این کوچه زندگی می کند یا نه؟ بعدا به خانواده اطلاع می دادند که بعدها سپاه مسئول اطلاع دهی به خانواده ها بود.
موج رسا:روند تحویل شهدا چگونه بود؟
رضاییون:شبانه قطار می آمد میدان راه آهن و تحویل شهدا از ساعت دو تا 4 صبح بود و گاهی تا ساعت پنج نیز به طول می کشید به خاطر اینکه مردم هجوم نیاورند و متوجه زمان حضور شهدا نشوند،زمان گفته نمی شد.
در هنگام تحویل ، تابوت یکی از شهدا شکسته و شهید افتاد بیرون، همه فکر کردند شهید زنده شده است و به همین دلیل فرار کردند.
دو نفری با راننده- محمدی- شهید را برداشته و به تابوت گذاشته و میخ زده و در آمبولانس قرار دادیم در آمبولانس یکی از جانبازان که بخیه پایش باز شده بود گفتند سوار کنید و تا بیمارستان برسانید پنج تا شهید داشتیم به او گفتم برو جلو بشین و من پشت آمبولانس با شهدا می آیم کنار شهدا چون جا نبود دراز کشیدم آمدیم سردخانه سرباز بیمارستان ارتش در را برای بازدید باز کرد که یکباره با من مواجه شد سرباز فرار کرد گفت شهید زنده شد.
شهید زین العابدین محمدی چند مرحله در جنگ زخمی شده بود و پایش قطع شده بود و با پای مصنوعی دوباره به منطقه رفته بود و در عملیات شهید شده بود، وقتی پیکر این شهید را تحویل گرفتم نایلون را باز کردم ،از پا گرفتم که بکشم اینورتر دیدم پایش جدا شد، قبلا جانباز بود به او می گفتم تو که وظیفتو انجام داده بودی.
من خودم را جای شهدا می گذاشتم آاگر من به وضعیت آنها دچار شوم کسی هم پیدا می شود مرا جابه جا کند.همیشه آرزوی شهادت داشتم و بدون وضو به پیکر شهدا دست نمی زدم دستور نبود اما خودم از 15 سالگی این روش را دارم و تا کنون هم ادامه دارد.
موج رسا:شهدا باید به مردم چگونه معرفی شوند
رضاییون: شهدا را باید معرفی کرد کودکان داستان سهراب و رستم را می دانند اما با داستان شهدا آشنا نیستند،شهدا تا آخرین قطره خون به وظیفه خود عمل کردند.
اگر دوباره زندگی کنم، دوباره این شغل را انتخاب می کنم،خیلی آرزوی شهادت دارم و از زمانی که خود را شناخته و به شهدا خدمت کرده ایم نیایش امام را تکرار میکنم خدایا دفتر و کتاب شهادت را باز و بازتر نگهدار.
وصیت نامه شهدا تن انسان را می لرزاند-یعنی انسان را به خود می آورد- شهدا برای دفاع از کیان اسلامی جان فدا کرده اند و همه آزادی و عزت کشور به واسطه خون شهدا بوده و امنیت و آسایش امروز جامعه مرهون تلاش ها، جان فشانی ها و ایثارگری های شهدا است.
انتهای پیام/
