مهدی رضایی نویسنده در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جواندرباره رمان هایی که به زبان محاوره نوشته می شود گفت: استفاده از زبان محاوره در هنگام نگارش رمان، یک اشتباه بزرگی است که در رمان ها دیده می شود.اشتباه بزرگتری که در رمان ها وجود دارد استفاده از علایم سجاوندی است.دوستان نویسنده از نحوه نگارش فیلمنامه یا نمایشنامه در رمان هایشان استفاده می کنند به جای اینکه بنویسند احمد گفت در کنار اسم احمد علامت دو نقطه را به تقلید از نمایشنامه و فیلمنامه می گذارند.
وی با اشاره به اینکه معمولا حرفه ای ها از زبان محاوره برای نگارش رمان استفاده نمی کنند، بیان کرد: وقتی کتاب های بازاری را نگاه کردم دیدم این کتاب ها به طور کامل به زبان محاوره نوشته شده اند.وقتی چنین مسئله ای را در آثار نویسندگان جوان می بینم آنها را به کتاب های خوب ارجاع می دهم.وقتی مطلبی عمومیت پیدا می کند من که مدرس هستم باید درباره اش صحبت کنم اما برخی فکر می کنند در این باره شخت گیری می کنم و باید آن ها را به ناشران خوب ارجاع داد.
این نویسنده با اشاره به وجود نگارش به زبان محاوره در اثار ضعیف بازاری اظهار داشت: بازاری بودن یک رمان به معنای بد بودن آن نیست.آثار خوب هم در رمان های بازاری دیده می شود و همیشه از آثار بازاری خوب دفاع کردم.مردم پس از آنکه رمان های خوب بازاری را خواندند به سمت رمان های جدی تر می روند این افتضاحی که با نگارش رمان به زبان محاوره پیش آمده به دلیل ناشرانی است که اثر را ویراستاری نمی کنند.
رضایی ادامه داد: نگارش رمان به زبان محاوره در ادبیات جهان وجود ندارد.در مکتب ناتورالیسم که زبان محاوره را به رمان وارد کرده است و در زبان های فرانسه و انگلیسی شکل گرفت چنین چیزی را مشاهده نمی کنیم.زبان محاوره خاصی در زبان های انگلیسی و فرانسه وجود ندارد.در زبان محاوره این زبان ها بعضی حروف یک کلمه کم می شود.نگارش رمان به زبان محاوره تقلید کورکورانه و اشتباهی است که در رمان ها رخ می دهد.نمی توان گفت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشتباه می کند.این کار ناشر است.
وی با اشاره به اینکه ناشران تازه کار ،ناآگاه و علاقه مند به پول رمان هایی به زبان محاوره منتشر می کنند، ادامه داد: زبان محاوره در داستان نویسی وجود دارد.اگر زبان محاوره با شخصیت داستان مطابقت می کند می توانید از این زبان در نگارش داستان استفاده کنید.یک هنرجو جمله « کتاب را می نویسم » را به زبان محاوره به صورت « کتاب می نویسم » در داستانش می آورد.در اینجا حرف « را » حذف شده است به دلیل ضمه ای که هنرجو در ذهنش روی کلمه « کتاب » می گذارد و آن را در هنگام نگارش کلمه نمی نویسد. نویسنده نباید فکر کند محاوره نویسی کار آسانی است. یک رمان به هیچ عنوان نباید به صورت محاوره نوشته شود.
این نویسنده با اشاره به نگاه سخت گیرانه،متوسط و سهل گیرانه ای که نسبت به محاوره نویسی در رمان وجوددارد افزود: در نگاه سخت گیرانه نویسنده باید روایت و دیالوگ را به صورت کتابی بنویسد.در نگاه متوسط به دلیل اینکه شخصیت های رمان مانند ما حرفمی زنند دیالوگ های رمان را می توان به زبان محاوره نوشت اما روایت رمان باید به زبان کتابی نوشته شود.دسته سوم که سهل گیرانه ها می شوند همین وضعیت کنونی را رقم می زنند و رمان هایی را به طور کامل به زبان محاوره می نویسند.برخی از رمان نویس های حرفه ای به دلیل همخوان شدن متن با راوی از زبان محاوره در رمان هایشان استفاده می کنند.در این هنگام راوی رمان کودک یا لات است. در اینجا به عنوان استثناء به نویسنده اجازه می دهند داستان کوتاهش را به زبان محاوره بنویسد در بعضی داستان ها این کار را انجام دهند.رمان نویسی به زبان محاوره یک اشتباه بزرگ است.
انتهای پیام/
