روحانی باید مردم و مجلس را اقناع کند
بحث سوال از رئیسجمهور همچنان داغ است و عدهای به روحانی پیشنهاد میکنند از واقعیات و مسائل پشت پرده سخن بگوید و عدهای هم روحانی را فاقد جسارت لازم برای بیان بسیاری از واقعیات سیاسی و اقتصادی کشور میدانند و مشی او را محافظهکارانه قلمداد میکنند. در چنین شرایطی که کشور دچار تحریمهای جدید آمریکا بوده و با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم میکند، محمود احمدینژاد پیشنهاد برکناری رئیسجمهوری و سران قوای دیگر را داده است! از سوی دیگر هنوز جامعه در انتظار نحوه مواجهه رئیسجمهور با نمایندگانی است که او را برای سوال به مجلس فراخواندهاند. نمایندگانی که برخی از آنها تاکید دارند هدفشان کمک به رئیسجمهور است و برخی دیگر برای القای ناکارآمدی دولت تلاش میکنند. با این حال حسن روحانی بهرغم نارضایتی از رویکرد نمایندگان اعلام کرد به مجلس میرود و به سوالات آنها پاسخ میدهد. در همین راستا اسماعیل گرامی مقدم نماینده سابق مجلس و سخنگوی حزب اعتماد ملی به سوالات پاسخ داده است که در ادامه میخوانید.
به گزارش روز نو :سوال از رئیسجمهور در مجلس همچنان داغ است. عدهای میگویند اگر روحانی برخی واقعیات و حقایق را مطرح کند موجب نوعی انشقاق در کشور و سوگیری علیه ایشان میشود و از طرفی اگر شفاف سخن نگویند خودش در مظان اتهام قرار میگیرد. نظر شما چیست؟
نباید به طرح سوال از رئیسجمهوری واکنش منفی نشان داده شود و حواشی و نوع مسائلی را که باید مطرح شوند، غیرعادی جلوه داد. زیان دیده بودن دولت و مجلس در موضوع سوال هم امر منطقی نیست. یعنی آقای روحانی باید با خونسردی با سوال نمایندگان مواجه شود و این سوال را فرصتی برای پاسخگویی، شفافسازی و تنویر افکار عمومی بداند. از سوی دیگر طرح این سوال اقدامی قانونی و نشان دهنده پویایی جامعه ایران است. بنابراین از این 3 منظر، روحانی باید به گونهای پاسخ دهد که هم جامعه و هم مجلس اقناع شوند. پاسخهای رئیسجمهوری نباید کلیشهای باشند. سوالاتی که از ایشان مطرح خواهد شد، نیازمند بازگشایی ابعاد مختلف مشکلات و مسائل کشور است و لازم است پاسخها شفاف و صریح باشند.
آیا این احتمال وجود دارد که رئیسجمهور دچار تردید گفتن و نگفتن باشد؟ یا در تنگنای بین مصلحت اندیشی و یا بیان شفاف واقعیات گرفتار شده باشد؟
خیر؛ معتقد نیستم آقای روحانی در تنگنا قرار دارد. اتفاقا این مجلس است که در تنگنا قرار خواهد گرفت، چراکه اگر برای سوالات خود پشتوانههای علمی و یا سندی نداشته باشد، مجلس متهم میشود که بدون علم به موضوعات جامعه، رئیسجمهوری را مورد پرسش قرار داده است. تردیدی نیست مجلس طبق وظیفه سوال کرده و باید پاسخ بشنود. حال اگر پاسخهای رئیسجمهوری، برخی مسائل پشت پرده را هم عیان کند، ایرادی ندارد، زیرا معتقد به آزادی بیان و شفافیت هستیم. آنهایی که از شفاف شدن امور نگران هستند باید سراغ مجلس بروند نه رئیس دولت! پر واضح است در شرایط کنونی، محور سوالات و مشکلات اقتصادی کشور نتیجه سیاستهای کلان کشور است و فقط به این رئیسجمهور و این دولت ارتباط ندارد. بنابراین مجلس این ریسک را کرده که از رئیسجمهوری سوال کند که البته سوالها با نیات سیاسی مطرح شده است و این کاملا مشخص است وگرنه کیست که نداند مشکلات موجود از کجا حادث شده و ریشهاش چیست؟ با این حال مجلس است که باید هزینه احتمالی به خاطر بیان مسائل پشت پرده را بپردازد، نه دولت. روحانی باید در برابر این سوالات پاسخ دهد و از خود و دولتش دفاع کند. همه میدانند که تحریمها باعث آشفتگی و نوسانات شدید ارزی شد که این امر از حیطه دولت خارج است. رئیسجمهوری و دولت مجری سیاستهای کلان کشور هستند و از این منظر باید روحانی مسائل را شفاف بیان کند.
مقام معظم رهبری فرمودند: «آنها که میگویند دولت باید برکنار شود، در نقشه دشمن نقشآفرین هستند»؛ برخی مصداق این جمله را احمدینژاد دانستند که هفته گذشته خواستار برکناری و استعفای دولت و سران قوا شد. نظر شما چیست؟
اینکه احمدینژاد در شرایطی که کشور دچار تحریمهای جدید است و در عرصه بینالمللی با مسائل و مشکلاتی روبهروست، به دولت و سران قوا و مسئولان ارشد نظام چنین انتقاد میکند در واقع ماهیت خودش را نشان میدهد. همه مردم از ماهیت و روحیات او آگاهی دارند. احمدینژاد در زمانی که رئیس دولت بود با ادبیات و سیاستهای تهاجمی، مسبب مخاطراتی برای کشور شد که یکسری تحریمها را نیز به همراه داشت و ایران را ذیل فصل هفتم شورای امنیت برد. احمدینژاد باید به این مسائل پاسخ دهد، زیرا کشور با آن تحریمها دچار خسارت شد و بعدها تاوان آن را دولت روحانی و کل کشور پرداخت. احمدینژاد در زمان استقرار در دولت، فرصتهای زیادی را سوزاند و اکنون هم باید به تخلفات مالی معاونان خود پاسخ دهد. اما به عنوان یک شهروند میتواند انتقاد کند. روحانی هم رئیسجمهوری همه مردم ایران است و در یک انتخابات قانونی و با کمترین خطا و تخلف بر کرسی نشستهاند در حالی که میبایست به تخلفات دولت احمدینژاد خیلی زودتر رسیدگی میشد. حالا مدعی است که رئیسجمهوری و سران دیگر قوا باید بروند؟ او دنبال بهرهبرداریهای سیاسی است.
تصور میکنید احمدینژاد فریب خورده است یا مشی او چنین است؟
من احمدینژاد را دشمن دموکراسی در ایران میدانم. اینکه میگوید دولت و رئیسجمهوری مستقر باید برکنار شوند، ابتدا باید خودش پاسخ بدهد که آن همه تخلف در دولتهای نهم و دهم از کجا آمد؟ دهها تخلف و شکایت از دولت احمدینژاد در مجلس اصولگرای هشتم و نهم مطرح شد که باید رسیدگی شوند و او پاسخگو باشد. احمدینژاد دنبال موج سواری از مسائل و مشکلات اقتصادی مردم است، اما مردم بسیار هوشیار هستند و فریب این سخنان را نمیخورند.
آیا احتمال دارد دستهایی از خارج یا داخل احمدینژاد را برای چنین موج سواریهایی هدایت و ترغیب کند و او ناخواسته عامل دشمن باشد؟
گمان نمیکنم این مسأله مطرح باشد یا حداقل من اطلاعی ندارم، اما معتقدم سخنان و موضعگیریهای احمدینژاد ناشی از ذات و شخصیت اوست. علل و عواملی هم دارد که بزرگان میبایست در همان زمانی که شاهد سخنان غیرواقعی و اقدامات خلاف قانون او بودند، واکنش نشان میدادند. احمدینژاد شأن و منزلتی برای کسی قائل نیست و حتی در زمانی که رئیس دولت هم بود برای جایگاه خود احترامی قائل نبود.
پیشنهاد میشه بخونید :
برای مشاهده جزئیات کامل این خبر «سکوت بزرگان در برابر دروغگوییهای احمدینژاد»اینجا را کلیک کنید.
شفاف سازی:خبر فوق در سایت منبع درج شده و صرفا در این سایت بازنشر شده است .چنانچه به خبر فوق اعتراض دارید جهت حذف آن «اینجا» را کلیک کنید.