به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سینما به عنوان صنعتی جذاب و مخاطب پسند در کل دنیا از محبوبیت خاصی برخوردار است و می‌تواند در جهت دهی‌های مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی تاثیر بگذارد. بدین علت افرادی که در این صنعت فعالیت هدفدار دارند، با در نظر گرفتن سوژه‌های متعدد و خوب هم به بعد معنوی کار می‌رسند و هم به بخش مادی.
در این میان سوژه‌هایی هستند که می‌توانند از دیگر موضوع‌ها پررنگ‌تر جلوه کنند و جذب حداکثری مخاطبان را به دنبال داشته باشند و کمپانی‌های فیلمسازی را به سود قابل توجهی برسانند.
خبرنگار و حوزه خبرنگاری یکی از سوژه‌هایی است که در سینمای خارج از کشورمان، نگاه قابل توجهی به آن شده است. فیلم‌های ماندگاری همچون همشهری کین، نفوذی، مردم علیه لری فلینت، تقریبا مشهور، شب بخیر و موفق باشید، کاپونی، خبرگزاری، افشاگری، شبکه، تک خال در حفره، زودیاک، پست، همه‌ی مردان رئیس جمهور از این دسته هستند.
حوزه خبرنگاری پر است از سوژه‌های جذاب، قابل تامل، دیدنی و تاثیرگذار و سختی آن به همه ثابت شده. تا جایی که گاهی به کشتن و شهادت این قشر نیز ختم می‌شود. پس می‌توان از آن به عنوان موضوعی مهم برای تولید یک فیلم سینمایی خوب استفاده کرد.
اگر دلیل نپرداختن به این سوژه در سینمای ما، این باشد که سینمای کمدی در سال‌های اخیر غالب شده و نمی‌توان به سینمای اجتماعی با موضوع خبرنگاری پرداخت بهانه‌ای بیش نیست؛ چون هر سوژه‌ای را می‌توان با نگاه کمدی ساخت کما اینکه مهمترین و برنده‌ترین حرف‌ها را می‌توان با لحنی کمدی زد.
متاسفانه یا خوشبختانه در سینمای ایران حوزه خبرنگاری مورد توجه قرار نگرفته و بخصوص در سال‌های اخیر بجز موارد بسیار معدود به این موضوع پرداخته شده است.
البته عدم توجه به حوزه خبرنگاری را در کل جامعه می‌توان دید که قابل تامل و بررسی است؛ اما اینکه چرا در سینما به آن پرداخته نمی‌شود را باید از متولیان سینما پرسید!
انتهای پیام/
