امروزه ارتباطات تجاری و شخصی مردم، تبادل اطلاعات و معاملات به روش هایی صورت می گیرد که قبلاً حتی تصور آن نیز ممکن نبود.
ترکیب سیستم عامل های دیجیتال، محتوای تولیدشده توسط کاربر و بازخورد آن، تعاملات رسانه های اجتماعی، خدمات مکان یابی جهانی، و استفاده از داده های بزرگ و هوش مصنوعی، همگی سبب گردیده که مردم تجارب و اطلاعات خود را در تمامی زمینه ها به اشتراک بگذارند. و این امر در نتیجه پیشرفت های پی درپی ارتباطات مخابراتی، کامپیوتر، پایگاه های اطلاعاتی، شبکه، اینترنت، فناوری تلفن همراه و بی سیم، سیستم های موقعیت یابی جهانی و گوشی های هوشمند، به نسبت سایر زمینه هاست.
گردشگری، به عنوان یکی از بخش های اقتصادی در سراسر جهان، هم نظاره گر این تغییرات است و هم نقش مهمی را در این تغییرات ایفا نموده است. ICT ابزار ضروری و بسیار قدرتمند برای مدیریت، تدارکات، توزیع و بازاریابی در هردو بخش دولتی و خصوصی، ارائه نموده است. این تکنولوژی ها برای گردشگری دیجیتال استقلال، تقاضای روزافزون و اختصاصی نمودن خدمات را برای مشتریان به همراه آورده است.
تغییر در ذائقه و انتظارات مشتری و همچنین روند جهانی، بخش گردشگری را وادار نموده برای سازگاری با مدل های تجاری و عملیاتی در جستجوی افزایش رضایت مشتری و بهینه سازی عملکرد با این سیستم خود را هماهنگ سازد.
این امر سبب ایجاد فرصت هایی برای تازه واردان در زنجیره ارزشمند گردشگری، به ویژه "بومیان "دیجیتال مانند برگزارکنندگان سفر آنلاین، شده است. درعین حال، این نوع اختصاصی از خدمات گردشگری (به اصطلاح اقتصادی به اشتراک گذاری) در حال افزایش است.
درحالی که بخش گردشگری در خط مقدم ایجاد اختلال در این تکنولوژی دیجیتال بوده است، تغییرات تکنولوژیکی نمایانگر این است که این بخش باید به نوآوری روی آورده و دست اندرکاران این صنعت نیز باید با همکاری نزدیک در این رقابت جایی خود را حفظ کنند. علاوه بر این، ماهیت متمرکز بخش گردشگری سطح مسئولیت خود را برای استفاده از تغییرات تکنولوژی و دیجیتالی شدن بالا برده و به ایجاد آینده اقتصادی و اجتماعی پایدار و همه جانبه و سازگاری با محیط زیست کمک می کند.
« دنیای سفر » این نوشته را از « میراث آریا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.